insanın her koşulda bencil olması

önce can sonra canan deyişi insan doğasını anlatır. hayatta kalma güdüsü ile ilgili.

insanlığın bütünüyle bu kadar kötü olduğuna inanmıyorum. hayatımın bazı zamanlarında kendime zararım olduğu halde başka insanlar için fedakarlıklar yaptığım oldu. eminim başka bir sürü insan vardır böyle olan. birkaç kötüden dolayı bütün insanlığı karalamamalıyız bence.

bir bilen hariç de ulan!

şurada 2 lafın belini kırmışlığım olan, beni gerçekte tanıyan ve eskilerden dostum olan kim varsa çıkıp bir bilen bencil derse agzı baska yerinde cıkar.

ay dur kız bu cok forumsal oldu o yuzden tanımlı yazayım.
genelde insanların modern olmak adına hippi kuşağına uyum sağlamaya calısarak felsefe yapacagım diye kendini yırtıp, yaptıgı sacma tespittir.
bazıları o kadar bencildir ki onlar diğer insanların yerine bencil olduğu icin diğerlerinde hic bencillik kalmaz.

bu başlığı açanın evladı olsun sonra konuşalım.

kesinlikle olan ve aslında da olması gereken şeydir. bunu nerde okudum bilmiyorum ama şöyle diyordu. bir insan bir iyilik yapıyorsa bile bu aslında kendini daha iyi hissetmek içindir. bugün çok iyi bir şey yaptım demek ve bunun gururunu yaşamak için bunu yapar. bu bir amaç olmasa bile iyiliği yaptıktan sonra iyi hisseder ve bu his başka bir iyilik yapmak konusunda motivasyon olur. aslında dünyamızın merkezinde kendimiz varız ve tüm fedakarlıkları, iyilikleri, kötülükleri sadece kendimizi düşündüğümüz için yapıyoruz. hepimiz benciliz.

bencil değilim diyen insan ancak kendini kandırır. bu cümleyi kurduğumda en sık verilen örnek, ebeveyn-çocuk ilişkisi. bir anne/baba yavrusu söz konusu olunca nasıl bencil olurmuşmuş?! bencilliğin doruk noktasıdır şu dünyaya çocuk getirmek. kendi zevki için dünyaya çocuk getirir yetmez kendi istediği gibi büyütür yetmez ben sana bunları bunları yaptım sen de bana bunları bunları yapmakla yükümlüsün der. yaparsan hayırlı evlat yapmazsan buraya yazılacak sıfatlar edirne'den kars'a yol olur. hı tabii tabii ne bencilliği canım çok kutsal şey anne, baba olmak!

savunma mekanizmasi olarak goruyorum.

ocak ayi gibiydi bir bar ortaminda 4 arkadas konusuyorduk * ve konumuz insan karakterleriydi.

bir arkadas benim icin "baskalarini mutlu ederek mutlu oluyorsun" * demisti ve arjantin bardagi kafasinda patlattim demek isterdim ama olmadi. neyse bu kadar net anlasilmam garupti.

neyse konu sen oradan cikip bencillige geldiginde ben bencil oldugumu, kendimin mutlu olmasi icin baskalarini mutlu etmeye calistigimi soyledim ama sanki yillardir beni benden iyi taniyor gibi "sen bencil degilsin" diyerek inkar ettiler.

sizi sohbetimle keyiflendirdim deyip hesabi kitleyerek uzaklastim.

simdi bunu niye anlattim.
bazen sacma salak cikarimlar yapiyor, felsefe yapcam diye sicip siviyorsunuz!
yapmayin guzum boyle salakca seyler.
insan bencil degildir, bencil olan hep mutsuzdur ve herkesi kendiniz gibi gormeyi birakin.

çıkarlar çatışmadığı sürece herkes iyidir.
ama kazanacağım bir durumda kalırsam önceliği kendime ve aileme veririm.*
lakin, dünyanın en iyi insanı bile kendini zor durumdan kurtarmak için bir başkasını zor durumda bırakır, buna inanıyorum.
başımıza geldi, en ağırını da yaşadık.

bencil olmak egosantrik olmak kötü birşey olarak öğretilmiş ama öyle bir dünya yok. öncelik her zaman kendiniz olmalı. şartlar ne kadar ağır olursa olsun sonunda alınan aksiyonlarlar "ben"e hizmet ettiği sürece tatminsizlik yaşanmıyacaktır. ama senaryoların farklı olduğu zamanlarda yukarıda yazmışlar, kendinimi öldüreceksin yoksa annenimi sorunsalında annenizin sizin için kendisini veya sizin onun için kendinizi öldürmenizde bencil bir yaklaşımdır. yani her ne kadar kararı verirken altruistik olduğunuzu sansanızda kendinizi tatmin eden bir karar yine bencilce olacaktır. ee altruizm hiç mi çalışmıycak o zaman? bana başka faktörler tarafından değiştirilmiş insan doğaları gibi geliyor bunlar. çoğu dini öğreti mesela bunu seri üretim gibi yapıyor. müritlerine bencilliğin tanrı tarafından hoşgörülmediğini söylüyorlar. zaten bir sürü insanlık suçu işliyorlar ama bunlardan biriside insan doğasını kendi çıkarlarına göre şekillendirme. ve yerleşik hayata geçişte oluşan bir altruizm var. bir komün oluşturup hayatta kalmaya çalışan bir grup insandan bahsediyorum. hayatta kalabilmek uğruna alınan bir aksiyon bu da. yine kendi çıkarlarınız söz konusu. bla bla işte anladınız ya.

bencillik insanın vazgeçilmez doğasıdır doğuştan gelir ve ölüme kadar da devam eder... insan bencilliğini ancak bir noktaya kadar baskılayıp azaltabilir ama asla yok edemez özünde her insan bencildir ve bencil kalacaktır bunda da garipsenecek ve kötü görülecek bir durum yoktur...

doğamız böyle . ancak kendimiz istersek bir dereceye kadar bundan vazgeçebiliriz. dozu kaçırırsak sürekli sömürülen konuma düşmek kolaydır. insan doğası gereği bencilliğini ,egosunu besleyecek başka insanlar üzerinde hakimiyet kurmayı çok sever.

bu bir saf gerçektir, fakat sakladığını sanıp bencilliğini kabak gibi belli eden aciz insanlara rastlamak ise mide bulandırıcı bir trajedidir.

bencil olmayanı üzdükleri bir dünya sisteminde, çok da doğrudur bu yapılan.
insan, bencil olmalıdır.

peki özgeci davranışlar?

benliğini alt raflara koymuş biri artık her koşulda bencil olamaz.
hayatta kalmak için bencil olmak zaruriyeti eskidendi.

bencillikten ne anlaşıldığına bakar. öncelikle ben sağlıklı ve mutluysam çevreme daha faydalı olurum diye düşünüyorum. ama sevdiklerim ve ülkem için hayatımı tehlikeye atabilirim. öyle işte.

bencil değil de benci olmak gerekir bazen. kendini mutlu edemeyen başkasını nasıl mutlu etsin. hem ne demişler önce can sonra canan..

aslında hepimizin içinde bencillik var ve bu olması gerekendir ama bazılarımızın içinde gereğinden fazla bir bencillik var ve zarar vermekten başka hiçbir işe yaramıyor. sadece kendini düşünen insanlar çok yorucu ve kırıcılar.

benliğinden kurtulması imkansız görünen bir canlının yüzde yüz diğerkâm olması imkansıza yakın bir ihtimâldi zaten.