insanın her koşulda bencil olması

yapımıza var olan ve kabullenmemiz gereken bir özelliktir. güdüler, biricik hikayelerimiz, seçimlerimiz... yarar-zarar ekseninde şekillenen bireysel düşünce sistemimiz ve sonucunda aldığımız kararlar var. hakkaniyetli oldukça problem yaratmayan, ancak kendi yararını diğerlerinin üzerine çıkararak zarara yol açtığında sorunlara sebep olabilen bir özellik bu. öncel sıralamamızı iyice fark edebilirsek fayda sağlayabiliyor. örneğin uçaktayken koşullar değişiyor ve oksijen maskeleri düşüyorsa çocuklu bir ebeveynin önce kendisini düşünmesi gerekir. bu pozitif bir bencilliktir. çünkü kendisi yaşamını yitirirse çocuk ortada kalır, kendisi hayatta kalırsa çocuğu için çabalamaya fırsat yakalar. kendi sorumluluklarını göz önüne alarak sorumlu bir hamle yapması yarar sağlayacaktır. sorumluluk bireyseldir, duygusal hamlelerden çok akılcı hamleler ile sürdürülmesi daha sağlıklıdır.

ya bir eski sevgilim daha evlenmiş.
ulan bu kız böyle değildi be.
çok çekici güzel bir kadın olmuş.
hep böyle değil midir zaten
biz beğenmeyiz başkaları içimizdeki cevheri görür bambaşka birileri oluruz arkamızdan kös kös bakarlar.
kimse bize yatırım yapmıyor aga.
hep kendimize.
ahanda bu güzelim hatun ne yaptı etti kendi çevresini de yarattı, popüler biriyle de yüzüğü taktı.
ya hep bana denk geliyor zaten. bir tane çulsuz böyle evsiz gibi bir çocuk vardı hiç şans vermedim. adam olmuş hakikaten o kadar iyi giyiniyor çok iyi evi var sürekli geziyor ki biraz üzüldüm.
kime şans vereceğimizi iyi bilmek lazım.
ileride işler çok değişiyor.
bence bencillik yapmayın derim.

"önce ben" demeyi daha çok becerebilseydik, etrafımızdakiler de bize "evet önce sen" derdi belki.

çünkü homo homini lupus

ben buna katılmıyorum ya. insanın en çok kendini unuttuğunu düşünüyorum. ilk kısıtlama da ailede başlıyor, sonra ufak ufak arkadaşlarına sıçrıyor, sonra da sevdiğinize tabii. size yanlış gelen şeyleri içiniz bilse bile susuyorsunuz. bir gün hepsi patlak veriyor ve kendinize dönüyorsunuz ve buna da bencillik adını veriyorsunuz. hayır, sadece doğrusunu öğreniyor ve dengeyi arıyorsunuz.

bencilliğe o kadar alışmışız ki biri nezaketli davransa bir yardım etse çok şaşırıyorum sanki iyilik yapıyormuş gibi geliyor karşı taraf için önemsiz öylesine bir şey bile olsa.
ne kadar ilginç değil mi?
tuhaf yaratıklarız. hep en kötüsüne alıştırıyoruz kendimizi fakat o çıtayı yukarı taşıyan biziz zaten.
iyiliğe gelince hep en diplerde...
vavv..

fıtratımızda bu var maalesef. benciliz.

hem de baya bi..

altruism, ya da diğerkâmlık bile insanın bencilliğinden kaynaklanır. bencillik sadece insanlara özgü bir durum değildir. ta bir hücrelilere kadar tüm canlılığın temel karakteridir. bencillik olmasa evrim olmazdı.
richard dawkins'in "gen bencildir" adlı kitabını öneririm.

insanların beklentilerinin motivasyon işlevi görebilmesi bencil oldukları tezini kanıtlar mı?
bencilliği insansı ya da yabanıl olan canlılardan hangileri ile kıyaslıyarak tespitliyoruz?
bencillikten arınmış olmak/ arınabilmek /uzak olmak yetisi ilahi bir olgu olarak mı kabul edilmektedir!?
bencillik*, bir denge meselesi midir yoksa dengeleri alt üst etme meselesi midir!?

şahsen tespite katılmıyorum, kuşkularım ve sorularım var. teorilerim yok ancak, insanın bencilleşebilme potansiyelinin bencillik olgusu ile karıştırılıyor olabileceğini düşünmekteyim.

şahşi fikrim insanın fiziksel olarak diğer canlılara göre nispeten zayıf olmasından kendini sürekli korumaya çalışmasından ötürü giderek daha da bencilliği zirve yapması gayet sıradan geliyor özellikle komünal taplumdan sonra ki özel mülkiyet anlayışı toplumların sürekli bir şekilde uyutulması için sürekli öne sürülen alkol kadın spor araba gibi şeylerle daha çok bencilleşmeye devam etmesi oldukça olağandır

saçma bir önermedir.

bu dünya yüzünde yapılan her işin bir motivasyonu olmalıdır. yani seni bu işe teşvik eden bir şevk unsuru olacak. örneğin vücudunun enerjiye ihtiyacı olduğunda gıda alman gerkir. bunun için vücut sana açlık hissi verir. acıktığında yemekleri daha lezzetle yersin. oradaki amaç her ne kadar vücudu beslemek olsa da, o beslenme esnasında aldığın lezzet olmazsa büyük ihtimalle çoğu kez beslenmeyi ihmal eder, vücudunu da zayıf bırakırsın... burada açlık durum, beslenme ihtiyaç, lezzet ücrettir.

aynı şekilde muhtaç birine yardım etmekte peşin bir duygusal lezzet vardır. birinin fakirliği durum, yardım ihtiyaç, iyi hissetme de ücrettir.

şimdi her ne kadar insanı bu sonunda aldığı lezzet motive etse de, vucudun beslenmesi ve yardıma ihtiyacı olan birinin işinin görülmesi şeklinde neticelen faydalı durumu ortadan kaldırmaz. dolayısıyla bir insan sadece kendini memnun etmek için bu işleri yaptı denilmez. ayıptır. ayıp demeyelim de.. üff tam ifade edemedim kafamdakini yaa.

paylaşımcı insanlar azaldı artık.

friends in bir bölümünde joey phoebe ye karşılıksız iyiliğin karşılıksız olmadığını iyi hissettirdiğini söyler.

düşününce katılmamak elde değildir. insan bencil bir yaratıktır iyiliği bile "iyi hissetmek" için yapar.

ayrıca dünya da karşılıksız hiçbir şey yoktur.

gene kaldı ki insan denen yaratık hayvansal proteinin getirdiği zeka gelişimi ile besin zincirinin en tepesine oturdu. dolayısı ile bu bile tek başına done olabilecek bir sosyolojik süreç aslında insanın bencilliği konusunda.

maalesef çok az insan bu bencilliği yenip kendinden öteye diğer insanları koyup sadece sevdikleri için kendini geriye atabiliyor.

böyle insanlar da genelde hep terk edilecekler listesinin en başını çeker. en çok kırılan en çok yorulan en çok anlaşılmayan olarak hayatlarına devam etmek zor gelince de ya yalnız kalmayı tercih edip herkesten uzaklaşıyorlar ya da diğer herkes gibi olmayı tercih etmek durumunda bırakılıyorlar.

yani aslında bencillik bir tercihtir doğuştan gelen bir özellik ya da karakter dememeliyiz buna.

bu saatten sonra keyfim nasıl isterse öyle yaşayacağım. kim ne demiş, gram umurumda değil. sekerler.

demagoji yapmaya gerek yok olması gereken durum budur. boşuna dememiş hobbes abimiz insan insanın kurdudur diye

yanında olduğun bir başka kişi, çıkar söz konusu olduğunda gün gelir karşında olur.
bu hiçbir zaman değişmez.

( aile üyeleri dahil)

insanı insan edən şərtlərdən birincisidir. insanlar və digər heyvanlar bencil olmasaydı, bu gün mövcud olmazdı. bencil olmaq bizim təbiətimizdədir.

(bkz: cimri şişman bencil pislik)

bu devirde herkes hep ben der
altını şer incisi ker...