insanın kendi kendine yetmesi

kutsallıktır. kurtuluşu başkasında aramaz.

aynalar sayesindedir.

yeticez ins be.

zorunluluktan ortaya çıkan müthiş yetenek

kimsenin kendisine bi faydası olmadığını, hatta faydadan çok zarar verdiğini fark ettiğinde ortaya çıkan bi aydınlanma. ha kendime yetebiliyorum diyemem ama kimseye ihtiyacımın olmaması muazzam ötesi bi güçleniş ibaresi.

hoşuma giden ama bazen de kalbimi çok kıran, zorunluluktan edindiğim bir yetenek.

yetmiyor kardeşim yetmiyor. kendimi kandırmayacağım.

balkonda nane ve salkım domates yetiştirince sahip olduğum meziyet. tarımda dışa bağımlı değilmişim gibi hissediyorum.

elizabethle ömür mü geçer.

yakın zamanda tek bir çakmakla ormanda ne kadar hayatta kalabiliyorum deneyeceğim olay. insanlar manavdan biber patlıcan almaya indirgiyor ama öyle değil bence.

(bkz: olması gereken insan)
ben hatta fazla veriyorum onu da paylaşıyorum.
çünkü hayat paylaşınca güzel.

ve bunu yine, kendi kendini kandırarak becermesi.

şükür sebebi.

diğer insanların sinirine dokunan bir durumdur. sürü zihniyeti aşıkları nerde bir ayrık otu görseler koparmak isterler. ayrık otu olmak ,kendine yetmek güçlü hissettiren bir olgudur . kimse de güçlü insanları sevmez ,onların gücünü kaybettiğini görmek isterler. bu yüzden kendi kendine yetip ,düştüğünü göstermemek ,ayakta kalma mücadelesi vermek bu akbabalar yüzünden daha zordur.

bir çok nsnaın yapmak istediği ama sadece çok az kısmını başarabildiği şey bir diğeri çin (bkz: tek başına 1+1 eve çıkmak).

hayatını idame ettirebilecek bilgi ve beceriye sahip olmakla birlikte kendini sevenlerin etrafa karşı kayıtsızlığıyla giden bir sürece konu olan insan yeterliliği.

sorumlulukları yerine getirme hususunda kendi kendine yetebileceğini bilmek başka, yeteceğinizi bilenlerin rahatlığından ve baskısından bunalmak başka bir detay. hatta mevzu kendine yetememek değil de kendinizle kalmanın bir sonunun olmadığını fark edecek kadar yaşamak da olabilir.

ünlü bir düşünürün de dediği gibi;

mecbur kalınmaktan ötürü edinilmiş yetenek. becerebilen hayatta kalıyor. beceremeyen ise bir şekilde veda ediyor hayata ve dahi herşeye.

aslında olması gereken ama birçok sebepten dolayı başarması zor bir eylemdir. çünkü insan var olduğu dönemden itibaren kendini tanımaya başlama yolculuğuyla hayatta ilerler. ama göründüğü kadar basit yalnız ve masum olmadığından kendi kendine yetmesi zordur. yine de başarmayı denemek gibisi yok çünkü özgür oluyorsun.

gerçeği yansıtmıyor bence sadece bir kandırmaca sanki bu cümle kendi kendine yetme hali sanmıyorum insan duygularla dolu bir varlık sonuçta

1. yalnızlıkla barışıktırlar
yalnızlık genellikle kötü bir şeymiş gibi yansıtılsa da aslında yalnız kalmak da bir tercih olabilir. ve bir insan yalnız kalmayı istiyorsa veya yalnızlığa ihtiyaç duyuyorsa "ezik" veya acınası bir durumda değildir. aksine kendisine yeten insanlar yalnızlıkla da barışık olurlar
2.gercekten toz pembe hayallere kapilmazlar.
herkes biraz bencildir ve herkes temelde kendisini diğer insanlardan daha çok düşünür. insanlar hakkında hayallere kapılan kişiler ise bu kişi beni üzmez, bu kişi beni daha çok düşünür gibi düşüncelere kapılırlar.
3 özgüveni yüksektir.
kendilerine inana, zorlukları aşabileceklerini düşünen ve başaramama korkusuna teslim olmayan kişiler hayatta çok daha iyi yerlere gelebiliyorlar. ben bunu yapamam diye düşünenler ise baştan başarısız oluyorlar