insanın kendi kendine yetmesi

bir insanın hayatı boyunca kendine yapabileceği en büyük iyiliktir. özellikle maddi olarak kendi kendine yetebilmek özellikle de 25 yaş altı için inanılmaz iyi bir şey.

kolay gibi görünüyor söylemesi
lakin öyle değildir.
hastalandığında doktora gidersin
giyinmek için giyecek alırsın
yemek için bile başkasının yetiştirdiklerini alırsın.
bu böyle binlerce milyonlarca madde sayılabilir
toplumsal düzen insanın kendi kendine yetmesini engeller.
kolaydır çünkü.

en büyük özgürlük.

(bkz: yetmez ama evet)

başkasına muhtaç olmamak aslında önemli bir meziyettir. zor durumda kendinize yetmeyi ve yeni alternatifler üretmeyi bilirsiniz. aksi halde hep başkasının paçasına yapışma zorunda kalırsınız.

avuntudur.
insan bilmem kaç yıllık ömründe, her ne kadar doğumdan sonra ki o aciz yıllar hariç tamamen yalnız ve tek başına yaşayabilecek donanıma sahip olsa da bunu yapmayı daima ret etmiştir.
insan birilerini ister yanında.
bunu söylemese de içten içe ister. bunun için yanar tutuşur hatta. çünkü hayatına bir şahit ister. görülsün, beğenilsin ister. başarıları takdir edilsin ister. ağlamak içini dökmek ister. kahkaha atmak ister karşılıklı. anılar ister, görüntüler olmalıdır zihninde ve mümkünse elinde.
işte bu söz, bu eylemi tam manasıyla yerine getirmeyen, getiremeyen kişiler için söylenmiş bir sözdür. o sebepten insan kendi kendine yetmez. yetmek zorunda kalır.
bazen.

ilk ve en buyuk sarti ekonomik bagimsizliktir. ozgur ruhlar icin en buyuk tatmin kaynagi, tadindan yenmiyor.

bunu idrak edemeyenler tarafından 40-50 hatta 60 yaşında bile "ee ne zaman evleneceksin" sorusuna maruz kalmaktır.

ben yetemem. mümkün değil. yetenleri de canı gönülden tebrik ediyorum. zor bir zanaat.

mutlu ve huzurlu olması için kimseye ihtiyaç duymaması, yalnızlığın verdiği muhteşem his

kitabımı okur kahve mi içerim canım kendim.

dışarıdan bazen umursamaz, bazen güçlü, bazen özgür gözükebilir ama içinde kopan fırtınaları kimse bilmez

"insanın kendi kendine yetmesi" diye bir şey yoktur. bu bir yanılsamadır.

arap dilbilimcileri arasında çeşitli görüş farklılıkları olsa da, ağır basan görüşe göre: "insana, kurbiyet kesbettiği (yakınlık kurduğu) için insan denilmektedir." dolayısıyla, sokakta da yaşasanız, kral da olsanız, diğer insanlarla etkileşim halinde olmaya mecbursunuzdur. böyle bir mecburiyeti olan canlının da kendi kendine yetmesi söz konusu olamaz.

insanın kendi kendine yetmesi; insanın bir başına yaşayabilmesi değildir. en azından ben böyle anlamıyorum. insanın kendi kendine yetmesi;temel ihtiyaçlarını kendinin karşılayabilmesi demektir. beslenme, barınma, özbakım.. gibi. bunlar için başkasına muhtaç olmamak demektir. geri kalan her şey insanı zenginleştirir, sağlıklı mutlu ve doyumlu bir hayat sağlar. kendi kendine yeten insan, tekbaşına, hayatta kalır, varlığını sürdürür, yaşar. ama mutlu olur mu, varoluşunu anlamlandırabilir mi orası belli olmaz.
insan sosyal bir varlık. çevresiyle anlamlı ilişkiler geliştirmedikçe kendisini tam anlamıyla gerçekleştirmesi ve doyumlu bir hayat yaşaması pek mümkün değil. anlamlı ilişkilerden kastımız sevmek, sevilmek, paylaşmak, üretmek, konuşmak; yani derinlikli ilişkiler kurmak. yüzeysel ilişkiler hayata bir anlam katmaz. bilinmek-onaylanmak-kabul edilmek ihtiyacı, beslenme ihtiyacı ile kıyaslanamaz olsa da önemlidir. hayata anlam katar. insanın duygu dünyasını zenginleştirir, özgüvenini destekler. iç dünyamızla ne kadar barışık olduğumuz yani duygularımız ve vücudumuzun kimyasal iklimi; duygularımıza bağlıdır. duygularımızı da büyük ölçüde diğer insanlarla etkileşimimiz yönlendirir.
kendi kendine yeten insanlar da farklılıklar gösterir. bütün hayat gözönüne alındığında"kendi kendine yetmek" küçük bir kesişim kümesidir aslında. yetişkin her bireyin becermesi gerekendir. basit bir örnek vermek gerekirse kendi kendine yeten insanlar içinde; kısıtlı sosyal çevresinde nitelikli ilişkileri olanlar ile geniş bir sosyal çevrede yüzeysel ve yapmacık ilişkileri olanları rahatlıkla seçebilirsiniz.

çağın en büyük yalanı. hiçbir canlı kendi kendine yaşamak için evrimleşmemiştir. koşullara uyum sağlamak ayrı, o koşulları yok saymak apayrı muhabbet.

mesela insanın tek başına yapabileceği şeylerin olması gibi, tek başına yapmayacağı şeylerin de olması mümkündür. kimse mükemmel değil. herkesin, herkese ihtiyacı var. bir bitkinin arıya, bir ayının kuzuya ve bir insanın da buna benzer bir çok şeye ihtiyacı vardır. üzgünüm kimse kendisini mükemmel sanmasın.

çoğu felsefe ve çoğu düşünüre göre hayatın en temeli. bunu farkettikten sonra varoluşsal sancı çekmiyorsunuz.

dünyanın en güzel hissi

yetiyorum yetmesine de bazen de çok sıkılıyorum be sözlük.

kendinize yetiyorsanız benim evime neden günde 3 düğün davetiyesi geliyor?

kendine yeten adam evlenir mi?
yalan.

mümkün değildir kardeşim. ben "masturbasyonla idare ediyorum partnere ihtiyacım yok" demektir. bu fanteziyi anlıyorum ama mümkün değildir. kötü tecrübeler yaşamışsındır, ihanete uğramışsındır falan. ama bunları başkalarına genelleme. "yine dene. yine yenil. daha iyi yenil"