insanın kendi kendine yetmesi

imkansızdır. (bkz: üreme)

imrenilecek insan. ne mutlu kendisine.

hep olmak istediğim insan, 30'lu yaşlarımın ortalarında hala bunu tam olarak gerçekleştirebildiğimi hissedemiyorum.

anlattığında dinleyen ve anlayan insan yok denecek kadar tek olduğundan, herkesin kendini bi bok sanmasından, kopya fikirlerden ve karakterlerden mide bulandığından, kendi kalabilmesi, her daim kendine ait ve özgün olabilmesi için yaşadığı hayattır özünde açıklanamayan dediğimiz taraf. kendini dinler, yüzleşebilecek kadar cesurdur ve en doğruyu, kendi doğrusunu sadece orada bulacaktır.
sessizdir, kendini paralayarak ve bütün harikalığını (!) gözümüze soka soka anlatan insanların aksine dingindir.
fazla sözcük israftır, sessizlik ve tek başınalık sayesinde kendine ait odasını kurar.
en güzeli özgürdür!

her zaman olmayandır.
(bkz: tek başına çocuk yapmaya çalışmak)
(bkz: babaaaa)

keşke yetebilse insan kendine eminim ozaman daha kolay olurdu bi çok şey. ama yazık ki hep eksiğiz ve birileri tarafından tamamlanmaya ihtiyaç duyuyoruz.

çoğu insanda olması gereken olgunluktur, bilinçtir. hayatın belli bir döneminde olması gerekendir. kendine yetebilmek sadece yaş ile doğru orantılı değildir. kazandığın tecrübeleri, çektiğin zorlukları ve edindiğin bilgileri kendi yaşantına entegre edebilmeyi becerebilmektir. bunu becerebilen insan artık kendine yetmeye başlamıştır.

sürekli kendime yetmek zorunda bırakılıyorum.

kendine yetebilen insan kimseye yük olmayan insandır.

ekolojik insan modeli.

kendine yaslanan dik yürür.

olması gerekendir.başka birisine karşı bir ihtiyaç gütmemek gerekiyor.her şeyi tek başımıza yapabilme gayretinde bulunmak en büyük nimet diye düşünüyorum.

yüzde doksan dokuz olduğum hal. benzin istasyonunda arabanın lastiklerine hava vurmak hariç. bir onu yapamıyorum. allahtan her seferinde biri yanıma geliyor bana yardım ediyor. kimse yoksa lastikçiye gidiyorum.

gerçekten güvenli bir liman bulmuşsun demektir.

insanın gurur duyması gereken bir özelliğidir. hep unutulur kendimizle gurur duymak eğer kendinize yeten bir yaşamı oluşturuyor ya da oluşturduysanız bunu hakkettiniz.

hayatta asla yalnız kalmamasını sağlayan bir özelliktir. bir şeyler yapmak için kimseye ihtiyaç duymazsınız. kendi işinizi kendiniz görür, kendi planınızı kendiniz yaparsınız. böyle bir insan olmaya çalışıyor ve çevremde bu insanlardan görmek istiyorum her zaman. çünkü bu tip insanların tribi, kaprisi ve huysuzlukları da çok az oluyor daha uyumlu daha pozitif yaklaşıyorlar. *

olgunlaşmış olduğunun kanıtı.

tek başına her şeyi yapabileceğini bilmek her adımın daha güçlü atılmasına sebep olur.karşına bir engel çıktığında bilirsin ki o senin ve sadece sen halledebilirsin.o yüzden insanın kendine yetmesi bir insanın alabileceği en mükemmel özelliktir.

dibin dibinde bile olsa insana kendisinden daha iyi kim omuz verebilir, tutup elinden kim kaldırabilir ki? unutmayın ki kendi kendinizi sarıp sarmalamayı öğrenmeden, kimseden sizin için mucize yaratmasını bekleyemezsiniz. sizin dışınızdaki herkes yalnızca ‘’hadi’’ diye fısıldayan, adeta can suyu veren yağmur damlaları gibidir. köklerinizle o suyu almak, tomurcuklanmak, kafanızı güneşe çevirmek sizin sorumluluğunuzda.

kendi kendinize yetebilmeli ancak herhangi bir insandan gelecek desteği de kucaklayabilmelisiniz. aslında hata burada başlıyor; ya çok kendine kapanıyor insan, kimsenin el uzatmasına izin vermiyor ya da durup bekliyor yalnızca bir kurtarıcının gelip kendisini o kuyudan çekip çıkarmasını...

denge önemli azizim, dengede kalmak hayat kurtarır. kendi kendinize yetebildiğiniz kadar başka insanların size destek olma mutluluğunu yaşamasına izin vermelisiniz.

kendi idareli kullanıldığında mümkün olan durum..