intikam almak vs bağışlamak

net olarak "umursamamak".
ne intikam alacak kadar kafaya takarım, ne de bağışlamak için uğraşırım.

benim intikamım intihardır.

nefret ve öfke çok güçlü duygular, intikam arzusuyla kalbimi daha fazla yoramam. öte yandan bazı insanları affetmek yaptıkları yanlışları ve yaşatılan kalp kırıklıklarını ödüllendirmekle eşdeğer.

bu yüzden üçüncü bir seçenek ekliyorum; ruhumu özgür kılmayı tercih ederim.

eğer olur da bağışlayabilirseniz... (bağışlayamazsanız zaten yapacak bir şey yok)
sizin psikolojiniz için iyidir. ve vücut kimyasından dolayı da bir gıdım da olsa sağlığınız için.

bağışlamayı hiçbir zaman beceremem ben. bağışladığımı zannederim, sonra en ufak bir pürüzde yapılan önceki hata da üstüne eklenir ve tepkim büyür de büyür.
zaten hiçbir zaman tek olayda tepki vermem ben. olaylar birikir ve ben taşma noktasına geldiğimde patlar her şey.*

intikama gelirsek, özellikle planlar kurup yaptığım bir şey yoktur bu güne kadar. en fazla ayağıma top gelmiştir ve ben de golü atmışımdır. insanlar yaşattığını yaşamasını her zaman istemişimdir, o başka konu.

zaten hayatımda herhangi bir yeri olmayan insanlar için bunların hiçbiri devreye girmez. defolur giderler hayatımdan. aslında çizgilerimi geçen birinin hayatımda daha önce bir yeri olmuşsa dahi ondan sonra olmaz.*

durumun niteliğine göre değişir diyeceğim durum.
önemli bir konudaki yanlışı intikam almasam bile bağışlamam.
ha, o insanı hayatından tamamen çıkarmak ta bir çeşit intikamdır.

duruma göre değişir deyip politik cevap verme skoruma +1 yazacagim versus.

ben bağışlarım ama hataları bağışlarım yanlış yapanları hayatımdan siler öyle yaşarım.
he intikam ne zaman gerekir o raddeye de kimseyi getirmesin yaradan.

bağışlarsın sonra herkes yoluna gider.

her ikisi de rahatlatır. bazen bağışlamak ruhumuza ağır gelir çünkü…

kendime karşı yapılan bir şeyi affedip affetmemek sadece beni ilgilendirir ama topluma ve toplumun geleceğine yönelik yapılan bir ihaneti affetmek vatana ihanet etmektir.

intikam keyiflidir ama bağışlamak daha yüce bir davranıştır.

kin ancak daha fazla kin doğurur.
kötülükten iyilik çıkmayacağı, senin intikam almak istemenden bellidir. bu bir silsiledir ve daima katlanarak artacaktır.

"affetmek en asil intikam."

bağışlamak her zaman daha iyidir hem büyüklüktür hem intikam, intikam alan kişiye de zarar verir.

basligi gorunce aklima affeden tarafin dava hakki yoktur sozu geldi. birini affedemeyecegimizi anladigimizda ondan vazgeceriz vazgecemeyecegimizi anladigimizda da affederiz. intikama gelince de ugrasilmaz karma halleder o isi de. neyse yani kisaca yoluna bakip hayatina devam etmek daha iyi bi secenek bunlardan

becerebiliyorsanız unutmak en iyisidir. hiç olmamış gibi, yokmuş gibi. intikam da, affetmek de bir şekilde o konuyu düşünmeye devam ettiğinizi gösterir. o şunu yapmıştı ama ben affettim dersin mesela. silinmez hafızadan, bir şekilde kenarda, köşede kalır. bir sürü dert var zaten hayatta. bir de böyle ekstra dertler edinmemek lazım.

yokmuş gibi davranabilmek büyük bir lüks becerebilen için. dünya yansa bir parça bezi yanmaz.

ben intikamla, kafa patlatmakla uğraşamam ki, allah'a havale ederim o bilir yapacağını. kin kalbe zarar.

ne zaman intikama niyetlensem vazgeçiyorum. kendimi,kalbimi ve düşüncemi kirletmemek için.aslında istiyorum fikir de buluyorum ama değmeyeceğine kanaat getiriyorum .
bağışlamak da değil bu, bir nevi allah'a havale ediyorum.

the witcher oyununda bu çok iyi anlatılmıştı. orda hayat griydi iti ve kötü yoktu. o yüzden affederken iki kere düşünüyordun. yapılan ihanetin durumu ne olucak tabi bu da önemli. baklavaalan çocuğa muhabbet verecek değiliz.