iran

israel’s planned attack on ıran will mark the "beginning of a war" that will last "many months," retired ısrael defense forces brig. gen. amir avivi told abc news.

israel's war with hezbollah had gone incredibly well and the idf had surpassed its own expectations in degrading the iranian proxy, avivi said, adding that the same mentality would be applied to dealing with the iranian regime itself.

"we have a historical opportunity to deal with iran so they don’t pose another threat to israel," said avivi, the founder of the right-wing think tank israel's defense and security forum.

israel's retaliatory strike on ıran will be "fierce and strong and very surprising" when it happens, he said.

eski üst düzey idf subayı tuğgeneral amir avivi, abc news'e yaptığı açıklamada, israil'in iran'a yapacağı saldırının aylarca sürecek bir savaşın başlangıcı olacağını söyledi.

israil'in channel 13 kanalının bir haberine göre, israil'in siyasi-güvenlik kabinesinin üyelerine pazar günü iran'a karşı "çok büyük" bir saldırının yakında gerçekleşeceği bildirildi. israil'in iran'a saldırısına yönelik hazırlıklar devam ediyor ve ülkedeki thaad füze savunma sisteminin konuşlandırılması tamamlandı, dedi rapor. kabine bakanlarına saldırı gerçekleşmeden önce saldırının ayrıntıları bildirilmeyecek, diye ekledi rapor.

ismi arzu haveri. sadece 16 yaşındaydı. iran'daki yönetimin dinci kurallarına uyum göstermediği için intihara sürüklendi. tahran'da kendisini yüksek bir bin dan yere atarak hayatına son verdi.

arzu haveri'nin hikayesi, genç yaşta yaşadığı baskıların onu nasıl trajik bir sona sürüklediğini gözler önüne seriyor. henüz 16 yaşında olan arzu, kendi özgürlüğünü yaşama isteğiyle, hayatının birçok alanında geleneksel beklentilere karşı duruyor. öğrenci kampında başörtüsüz dans ediyor, okula öğrenci üniforması yerine kot pantolonla geliyor. ancak bu bireysel tercihleri nedeniyle sürekli eleştirilerle, sorgulamalarla ve baskılarla karşılaşıyor. okulda "saçların neden görünüyor?" gibi sorularla karşılaşıyor, bu baskılar zamanla okuldan atılmasına kadar varıyor.

bütün bu dışlanma, sorgulanma ve baskılar, onun ruhunda derin izler bırakıyor. arzu, bir yandan kendi olma isteğiyle yaşamak isterken, bir yandan devletin dayattığı normlara uymadığı için dışlanma ve cezalandırılmayla yüzleşiyor. sonunda, ağırlaşan bu baskılara dayanamayan arzu, hayatına son verme kararı alıyor. bu üzücü olay, iran rejiminin genç bireylerin özgürlüklerine müdahale ettiğinde yaratabileceği yıkıcı sonuçların bir yansıması olarak görülüyor.

çok acı.

zorunlu başörtüsünü protesto ettiğimde, güvenlik güçleri beni tutukladıktan sonra, aileme beni akıl hastası ilan etmeleri için baskı yapıldı, hatta iran islam cumhuriyeti beni bir adli tıp doktoruna götürdü. akrabalarımdan biri beni hapishanede görmeye geldi ve durumu paylaştı.

o kadar baskı altındaydı ki, “bu şekilde hapse girmeyeceksin” diyerek ağladı. ona öfkeyle baktım ve sordum: “bana deli mi diyorsun? ben psikopat mıyım? bunu bana nasıl yaparsın?” diye sordum. sonra ikimiz de gözyaşlarına boğulduk. ben reddettim ve ondan bunu yapmamasını istedim.

benim ailem bunu yapmadı ama baskı altındaki pek çok aile sevdiklerini korumanın en iyi yolunun bu olduğunu düşünerek bunu yapıyor. islam cumhuriyeti, kadınların akıl sağlığını sorgulayarak onları bu şekilde itibarsızlaştırmaya çalışıyor.

neredeyse hepimiz islamcı iran rejiminin kağıttan bir kaplan olduğunu biliyorduk. israel bunu kanıtladı. ne yazık ki bazı abd elitleri ve medyanın bir kısmı bizi “savaşın tırmanması” ve “3. dünya savaşı” ile korkutmaya devam etti. yanıldıkları kanıtlandı. islamcı iran bölgesel bir güç değil, sadece bir baş belasıdır.

iran tamamen durdu.

@nytimes
ülkedeki gaz sıkıntısının o kadar ciddi olduğunu ve hükümetin sınırlı gaz arzını ya ülkenin enerji santrallerini çalıştırmak ya da halkın evlerini ısıtmak için kullanma arasında bir seçim yapmak zorunda kaldığını bildiriyor. hükümet ikinci seçeneği tercih etti, bu da ülkenin elektrik üretmediği anlamına geliyor.

cumhurbaşkanlığı yerleşkesinde ışıklar yok. gıda ve tıbbi üretim tesisleri kapalı. fabrikalar tamamen durmuş durumda.

işletmeler, okullar, üniversiteler, polis karakolları, süpermarketler ve devlet daireleri kapalı. 17 elektrik santrali kapatıldı.

bir yetkili, durumu açıkça “felaket” olarak nitelendiriyor. 1979 devrimi ve ırak-iran savaşı’nı yaşamış bir vatandaş, bu düzeyde bir kaosa daha önce hiç tanık olmadığını söylüyor.

bu durumun ne kadar kötü olduğu ve olayların bu noktaya geldiğinde nasıl hızla yayıldığı göz önüne alındığında, işlerin çok daha kötüye gitmesi muhtemel görünüyor.

bu olaylar, islam cumhuriyeti’nin kuruluşundan bu yana yaşadığı en büyük yenilginin hemen ardından yaşanıyor.

son 15 ayda israil, iran’ın “direniş ekseni”ni yok etti. bunun son parçası esad’ın düşüşüyle çökerken, israil savunma kuvvetleri’nin (ıdf) ekim ayında iran’a düzenlediği saldırıda, iran’ın hava savunma sistemi tamamen yok edildi.

bu durum ne kadar ciddi olsa da ve yaklaşan trump yönetiminin iran için ne kadar büyük bir zorluk teşkil etse de, bu düzeydeki bir enerji krizi, rejim için dış faktörlerden kat kat daha büyük bir tehdit oluşturuyor.

son aylarda iran devrim muhafızları ordusu (ırgc), gaz endüstrisinin büyük bir kısmını kontrol altına aldı. şimdi yaşanan kriz, zaten meşruiyeti sorgulanan ırgc’ye mal edilecek.

sonrasında ne olacağı bilinmiyor. ancak iran’ın bu krizi kolayca bastırması pek olası görünmüyor. on yıllardır iran ile bir nükleer anlaşma oluşturmak ve sürdürmek için çaba harcayan biden görevden ayrılıyor. yerine, iran’a karşı “maksimum baskı” adı verilen ciddi yaptırımlar uygulayan ve şimdi “maksimum baskı 2.0” stratejisi tasarladığı bildirilen bir başkan geliyor.

iran rejimi kaynaklarını kullanmada becerikli bir yapıya sahip. ancak bu sefer durum farklı görünüyor.