iyi insan olmak için dine ihtiyaç olmaması

öbür dünya - ceza/mükafat inancına sahip insanların ekseriyetle atladıkları, kabul edemedikleri ve inanmadıkları durum.

nasıl ki namazında niyazında olup gün sonunda işçilerinin maaşlarını düşükten gösteren dindarlar var, *
nasıl ki cuma namazından çıkıp mini etekli kadına yan gözle bakanlar var,
nasıl ki araç kilometresini düşürüp umresini eksik etmeyenler var,

aynı şekilde herhangi bir tanrı kavramına, ölüm sonrası hayata, cezalandırmaya ya da mükafatlandırmaya inanmadan, kendine yapılmasını istemediklerini başkasına yapmayan, adil, cana, canlıya değer veren insanlar da var.

tabii ortadoğu coğrafyasında birilerinin diğerlerini olduğu gibi kabul etmemesi durumu kutuplaşmaya ve birilerinin ceplerini doldurmasına neden olduğu için, "aman saçı uzun, psikopat bu", "aman dövmesi var, kesin zibidi bu", "aman allah'a inanmıyor, rahatlıkla hırsızlık yapabilir bu" gibi zırvalara çok sık rastlayabiliriz.

aile eğitim, okul öğretimden sorumludur, insan "iyi bir insan olmayı" dinden değil, ailesinden öğrenir.

sırf inancınız için sizi yargılamayacak, önyargılardan uzak, düşünen ve yorumlayan insanlarla yaşamak dileğiyle. *

iyi insan olmak içten gelir.

din ve diyanet işleri başkanından daha mı iyi bileceksiniz bre mel'unlar. adam tüm ülkenin dinle ilgili tek yetkili mercii. ne dedi bu mercii,

"inanmayan insandan her türlü kötülüğü bekleyin"

bitti nokta bu kadar. öyle kendi kendinize fetva vermeyin.

haklı önerme.

ama kötü insan olmak için kullanılabilir.

insanların inançlarına saldırarak iyi insan olunamaz.

iyi insan olmak için vicdan ve empati yeteneğine sahip olmak gerekir.

herhangi bir dine inanmayan, ölümden sonra tamamen yok olacağını düşünen birinin hangi motivasyon ile iyi ve ahlaklı olabileceğini merak ediyorum.

dincilerin yaptıkları kötü ve sapık eylemler haklı olarak eleştirilecek bir konu olsa da bu savın kanıtı olamaz.

katıldığım önermedir. zaten eğer ki kişi yalnızca öteki dünyanın var olduğunu düşünüp; sırf orası için iyilik yapma, iyi insan olma peşindeyse iyi insan falan değildir. iyilik içten gelir, ne bu dünyada ne de öteki dünyada bir karşılık beklemeden yapılandır.

iyi insan olmak için önce güzel bir yüreğe ve mantıklı kararlar verebilecek bir beyine ihtiyaç vardır.

iyi biri olmak için öteki taraf, günah gibi öcülere ihtiyaç duyuyorsanız iyi niyetinizi sorgulamanız sizin yararınıza olacaktır.

ihtiyaç olmamakla birlikte rehber niteliği taşıyabilir. iyi kavramı dönemler arası çok farklılığa uğramıştır. cahiliye devrinin arabına iyi olan sorulsaydı samimi olmalarına rağmen bize çok absürt gelecek cevaplar duyulabilirdi. tüm dinleri incelediğimizde genel manada iyi şeyler tavsiye ediliyor zaten. şart değildir, lâkin faydasız da değildir.

dine sadece iyi insan olmak için ihtiyaç duyduğumuzu kabul edersek doğru, aksi takdirde anlamsız önerme.

her ne kadar din sürekli iyilik yapmakta yarışmayı emretse de, dinin var olmasının tek nedeni iyi/kötü insan olmak değil. allah'ın varlığının insana bildirilmesi, insanın bu dünyadaki varlığının nedeninin ne olduğu sorusuna cevap, öldükten sonra neler olacağı hakkında bilgi, dünya ve ahiret hayatı arasındaki ilişkinin nelere bağlı olduğu, allah'ı, onun istediği şekilde anıp şükretmek gibi başka birçok nedenin birleşimidir, dinin var olma nedeni. işi sadece iyi insan olmaya indirgerseniz bakış açınız eksik, dolayısıyla da yanlış olur.

üstelik tıpkı bütün müslümanların mükemmel ahlaka sahip olduğunu iddia edemeyeceğimiz gibi, bütün ateistlerin mükemmel ahlaka sahip olduğunu da iddia edemeyeceğimize göre, bu şekilde bir kıyası din üzerinden yapmanın hiçbir anlamı kalmıyor.

edit: bugün dinden çıkacak olsam yine de gidip gürültücü üst komşuyu öldürmezdim mesela. yani bende hiçbir değişim olmazdı. bu tamamen benim karakter yapımla ilgili bir mesele. inanıyor olmam bunu değiştirmiyor. dine ihtiyaç duyuyor olmam -kendi adıma konuşayım- bu konularla bağlantılı değil. siz ihtiyaç duymuyor olabilirsiniz, ona bir şey diyemem ama inananları da her fırsatta yerden yere vurarak bir yere varamazsınız. yobazların yaptığı ne kadar yanlışsa, bu da o kadar yanlış.

vicdanınız sizin tanrınız olsun.

hiçbir şeye ihtiyaç yoktur. ihtiyaç duymadığınız da becerebiliyorsanız eğer iyi insan olursunuz. yoksa bir şeyden/birinden/belirli kesimden korktuğunuz, çekindiğiniz ya da zorlandığınız için iyi insan olmazsınız, iyi hiçbir şey olmazsınız. sahtekar olursunuz.

" vicdan, insanin icindeki tanridir" victor hugo.

bu düşünce, karşılıksız hiç bir iş yapmayan insan düşüncesidir bence. bir çeşit orta çağ avrupa’sı kafası yani.

kaldı ki hiç bir din sisteminde tek başına iyi olmak da insanlara cenneti vaat etmez.

zaten bence bir insan iyi olmayı, cennete gitmek için tercih ediyorsa samimiyetsizdir. maneviyatın sırrına nail olamamış demektir.

--- alıntı ---

herhangi bir dine inanmayan, ölümden sonra tamamen yok olacağını düşünen birinin hangi motivasyon ile iyi ve ahlaklı olabileceğini merak ediyorum.

--- alıntı ---


iyi bir insan olmak için korku ve mükafat motivasyonu gerekmez. sizler dişini sıkınca hayali cennetinizde karşılığını alacağınızı, eğer kötü bir şey yaparsanız tanrınızın sizi şişe geçirilmiş piliç gibi kızartacağını düşündüğünüzden korkuyla hareket edebilirsiniz.
bir dine inanmayan insan önce kendi vicdan muhakemesinden korkar. karşısındakiyle empati kurar. başına gelmesini istemediği şeyi başkasına yapmamaya çalışır.

albert einstein benden daha iyi açıklamış: eğer insanlar sadece cezalandırılmaktan korktukları ya da ödüllendirileceğini umut ettikleri için iyi kalplilerse, o halde gerçekten çok acınacak haldeyiz.

şu sözle de kapatayım:
"din insanlık onuruna bir hakarettir. din olsa da olmasa da iyi insanlar iyi şeyler, kötü insanlar kötü şeyler yapacaktır; ama iyi insanların kötü şeyler yapması için din gerekir." - steven weinberg

insanlar birtakım temel mantık kurallarını bilmediği için neden ve sonuç arasındaki bağıntıdan bihaber şekilde ölene kadar yaşayabiliyor maalesef.

temellendirme başka, davranış başka. yani ateist olup dünyanın en iy insanı olabilirsiniz, iyilik yapmanızın sebebi yalnızca iyi hissetmek de olabilir. fakat bunun sebebini, neden iyi bir insan olmanız gerektiğini koşullayan/önceleyen şey bir inanç sistemidir. neden ahlaklı davrandım sorusuna cevabınız olabilir fakat niçin ahlaklı davranmalıyım/davranmaya devam etmeliyim sorusuna temellendirilmiş bir cevap veremezsiniz teist olmadığınız sürece. çünkü vereceğiniz cevap yalnızca keyfi olabilir, ben buna uymuyorum diyene ses çıkaramazsınız. yani evrensel bir ahlak kuralı oluşturamazsınız.

şükürler olsun fark ettiniz demwk istediğim başlık. sırf sonumda ödül var diye yapılanlar neden iyilik sayılsın ikiyüzlülük onlar.

kesinlikle doğrudur çünkü ben iyi bir insansam bunu bir tanrı’dan ve onun vereceği cezalardan korktuğum için değil kendi içimden geldiği için yapıyorum.

iyi insan olun da hangi motivasyonla, inançla oluyorsanız olun.