karavanda yaşama isteği

eğer türkiyede yaşıyorsanız, cinsiyet farketmeksizin "lan acaba tenhada bir yerde tecavüze uğrar mıyım" sorularına gark eden istek.

2019 yılında 17 bin tl ye almadım şu anda 170 bin tl ye bulamıyorum. çadırcılıga devam

mecbur kalmadıkça gelmeyecek istek. belli bir konfor standartına ulaşmış insana kulağa hoş geldiği kadar hoş gelmeyecektir.

bir de şöyle alıp başımı dağda yaşamak istiyorum diyenler var o da farklı versiyon hayatında yılan çiyan görmemiş adam ben dağda yaşarım diyor. nah yaşarsın.

yani uzun lafın kısası mecbur olmadıkça kimse böyle bir işe girişmez kolay kolay, çünkü ekstra emek ister o da işimize gelmez tabii.

bazen bir istek değil, mecburiyettir. benim kankim var 70 yaşında, “hasan dayı” ismi, kimsesi olmadığı için ve bitik biri olduğu için karavanda yaşıyor. eski peugeot j9 beyaz dolmuşları bilirsiniz, ondan bir karavan yapmış, orada yaşıyor.
akşam elektrik yok. mum ya da biri gelirse onun arabasının aküsü var.

dolmuşun orta kapısının karşısına üzerinde eski bir radyo bulunan bir masa atmış, dört sandalye, arka dörtlü tarafına da yatak falan koymuş. her taraf yapma alkol dolu. sepet sepet portakal var. portakal ikram ediyor bize falan, o kadar beyefendi konuşuyor ki, zaten kendisi insanlara “çok değerli kardeşim” diye hitap eder. normalde bitik bir insan, tuttuğu balıkla besleniyor, balık yoksa, o gün aç.
ya da birileri bir şeyler getirmezse.
yazın yalandan 4-5 ay cankurtaranlık yapıyor belediyede, oradan biraz para geliyor, geri kalan tüm yıl aç..

bir gün oradayım arkadaşla hasan dayı yine “çok değerli kardeşim” diyerek kader üzerine, uzay üzerine, evren üzerine konuşuyor, bir yandan da portakal ikram ediyor, son ses müzik yanlayarak bir araba yanaştı karavanın yanına. adam arabanın kapıyı açtı direkt saydırmaya başladı, bir şarjör boşalttı herhalde. arabada son ses serseri rap parçaları çalıyor, atarlı giderli sözler falan. herif karavana geldi, bir baktım babam yaşında adam emenike. harbiden yaşıtlarmış konuşurken öğrendim, yapma rakı getirmiş, birde eğer içen varsa taş varmış yanında. vay anasını dedim ya ne hayatlar var. on dakika daha oturup gittik oradan.

yaklaşık bir ay sonra arkadaşa “hadi” dedim “ziyaret edelim hasan dayı’yı” falan, aldık hediye bir şarap, küp marka, bir gittik karavana hasan dayı manita yapmış. bir yanda mangal var, kadın balık pişiriyor, bir yanda hasan dayı oturmuş sandalyeye radyodan türk sanat müziği dinliyor. allah’ın gücüne gitmesin ama kadın o kadar çirkin ki, bir kadın bu kadar çirkin olamaz ya. pişirmekte olduğu balıktan yemezsin öyle çirkin bak.
çingene zaten bunu anlıyorsun.. şişman.
bu balık pişiriyor, hasan dayı’da yanaklarına arada öpücük konduruyor korku kapanı 3 gibiydi yemin ediyorum. “hoş geldiniz çok değerli kardeşlerim benim” falan dedi bizi görünce, kravat gömlek her zamanki gibi, jilet, beyefendi falan, “hasan dayı sana şarap bırakmaya geldik” dedim, verdim şarabı uzadım aga.
ulan hasan dayı ya..
yaş 70 ama iş bitmemiş.

ara sıra iliklerime kadar işleyen istek.

durmak istemiyorum sabit bir yerde. oradan oraya, oradan oraya savrulayım; kafam nereyi isterse. nereden denizi göreceksem oraya... şöyle kafayı camdan çıkardım mı ya da dışarıya adımımı attım mı oksijen fazlasından kafayı bulayım mesela.

akşama doğru, gün batımı üzeri balık falan... rakı içmem ama koyarım bir bardak kenara, kokusu gelsin. anason kokusuna bayılırım. rüzgâr vurdukça ara ara gelse kokusu, yeter.

çıkarım arada, çırılçıplak yüzer gelirim mesela. varsın ağaçlar, kuşlar dikizlesin beni! poz bile veririm onlara belki.

duruyor bu istek bir kenarda. bir gün nasip olursa gerçekleştirilmek üzere...

yıllardır aklımda olan ama konforuma çok düşkün biri olduğum için bir türlü gerçekleştirmediğim durumdur.

fotoğraftaki gibi bir karavan alıp en azından denemelik olarak bakmayı düşünüyorum. gerçi 1.90 olarak buna sığmam ama en azından 4x4 olması güzel. çünkü ben sakin bir hayat yaşayamıyorum. dağa taşa çıkmam lazım. normal karavanlar hantaldır bana pek hitap etmiyor.

leş gibi ya.. öyle her yere de götüremezsin boş hayal..

1 ay yaşamanızı tavsiye ederim, sıkılır kaçarsınız. gereksiz romantik işi.

konforuna düşkün olanlar bu ihtimali hemen kafasından çıkartıp atsın. konfor derken öyle büyük şeylerden bahsetmiyorum. rahat yatak, geniş tuvalet falan en fazla. internette gördüğünüz fotoğraf ve videolardaki gibi bir hayat değil emin olun.

bir kere aşırı konforsuz. aynı zamanda çok da hijyenik bir ortam beklemeyin. duş alayım, bornozla bi ayaklarımı uzatayım insanlarına göre bir hayat değil.

he 1 ay tatil yapayım, istediğim yerde istediğim kadar konaklayayım, gezeyim, göreyim derseniz kiralayın gitsin. onun dışında hayalleri rafa kaldırmakta yarar var.

yaşatmazlar guzum! karavan için otopark olayları peyda oldu. belediyeler uyandı. öyle istediğin her yerde duramazsın. şikayet olursa jandarma ya da zabıta gelir. düzenli gelirin olmak zorunda. youtube da videolar var. izleyin bilgi edinin.

dünya senin başı boş olmanı istemiyor. güçlü bağımsız olmanı istemiyor. malesef "bağımsızlık benim de karakterimdir!" ama bu sadece yüreğimde ve duvarlarda yazı olarak yer alıyor.

şu an için tek formülüm arazi alıp çadırda yaşamak. öyle kafaya göre evde yapamıyoruz. konteyner koyamıyoruz. hep prosedür ve para! eğer arazi benim diyip, ev ya da konteyner koyarsan belediye gelip ceza kesiyor. soran olursa "dünya hepimizin" diyoruz. bunlar hep masal. konu konuları açıyor. bu kadar yeter.

"bedava yaşam istiyorsan! sadece istersin. elde edemezsin. hayatın termodinamik kanunu gibi mübarek."

modern ve zengin tip bir karavansa iyi olur. çok lüks gerektirir.

bende olmayan istektir çünkü karavanı olan arkadaşlarımdan karavanlarla ilgili yaşanan sorunlardan haberdarım. şahsen karavanla ıssız yerlere gitmek ve sessiz sakin yerlerde konaklamak gibi bir hayaliniz varsa şimdiden karavanda yaşamayı unutun çünkü çoğu belediye, bazı koylara ve kamu alanlarına karavanların girmesine izin vermiyor. öncelikle marmaris belediyesi karavan yasağını başlattı, şimdi de antalya'da karavanlara yasak gelmiş. sadece karavan parklarında konaklama yapılmasına izin veriyorlar ki oraların kiraları da uçuyor. böylesi gittiği yerlerden kovulup hiçbir yerde barındırılmayan ve karavan parklarına hapsedilmeye çalışılan karavanların ileriki yıllarda sahipleri için büyük bir çileye yol açacağını düşünüyorum ki şimdiden arkadaşlar, sırf bu mevzulardan dolayı karavan hayatından soğudular. karavan, toz pembe bir hayatın sembolü gibi görünse de, ciddi ciddi karavan almayı planlayanlar varsa, bu mevzuları bilmelerinde fayda var.

karavanda bağımlı yapıyor seni aslında benim ana hayalim temiz ve rahat otellerde konaklamama yetecek kadar maddi getirimin olması ve bu sayede dünyayı gezmek ama öyle planlı yada sürekli gezme halide değil. mesela o şehri,ülkeyi yada köyü her neyse beğendiysem orda 1 ay kalabilirim hatta çok hoşuma gider 2-3 aya çıkar.

ben bütün kamp ve dağcılık işlerini (kısa süreli) bir kenara bırakırsak tam bir konfor insanıyım.
karavanda 3 gün yaşayabilirim ama komple olmaz.
manyak mısınız zaten, niye olsun ki?
o sakin deniz kenarı görsellerinin romantizminden kafanızı kaldırıp, bokunuzu en iyi ihtimalle kasetle oradan alıp attığınızı düşünün.
belki sadece kendi bokunuz da değil, gelen giden olur elbet.
tuvalet zaten klozet kadar, ne bir hareket alanı var ne de bir şey...
duş desen genelde aynı yerde. (dışarıda değilse şanslısınız)
kolunuzu kaldırırsınız çat! dolaba çarptınız.
dönseniz kapıya çarparsınız.
ayrıca 8m² alanınız öyle konforlu falan da değil.
bir yerden sonra kendinizle falan konuşursunuz, hoş değil.

şimdi bana kalkıp fiyatı yüzbinlerce euro olan otobüs tip karavan görseli atmayın.
onu alacak paran varsa burada ne dert anlatıyorsun?
olmadığına göre, kıç kadar karavanlardan bahsediyoruz demektir.
onlar da konforsuz.
ben yine yazlık ya da ultra her şey dahil tatilden devam.
evet tatlım, xxx numaralı odaya 2 mojito getirir misin?
sonsuz havuzumda keyif yapıyorum.

aklımın hep bir köşesinde olan istek. ama yapmam. yapamam. korkarım. neyden korkacağımı bilmiyorum ama düşünürken içimi bir korku sarıyor.

asla gelmeyen istek. ne karavan ne çadır. benden uzak olsun kardeşim ne gerek var. konforuna düşkün bi insanım. hayatta yapamam.

romantize edilen bir "herkesin hayali". insan kategorilendirirken bu kriter kolaylık sağlıyor tek faydası o.

davulun sesi uzaktan..................
eminim çoğunuz yaşamak istemezsiniz
ama bir kaç günlük gezi ? neden olmasın.