kedi

da vincinin hakkında "kedigillerin en küçüğü bir şaheserdir" dediği hayvan. kendisinin eskizlerinde kedilere çeşitli şekillerde rastlamak mümkündür. insanlarla, çocuklarla, kucaktayken, atlamaya hazırlanırken, merakla etrafı süzerken, tembelce yatarken... bence kendisinin izlemeyi en sevdiği hayvanlardandı.

eski mısır'da tanrılaştırılan hayvan. sebebi ise eski mısır'da en önemli besin kaynağının buğday olması ve bu buğdayın bir şekilde özellikle farelerden korunması gerekliliği. e malum fare avcılığında da kediler usta olduğu için mısır halkı kedilere minnettar kalmıştır. daha sonra tanrıça bastet ile özdeşleştirirler kediyi. doğal olarak öbür tarafa hazırlık kapsamında mumyalanan hayvandır.

(bkz: eski mısır)

tam olarak şu şekilde sevilmesi gereken canlı:

insana en çok benzeyen canlı;ne zaman ne yapacakları asla belli değildir.belki de bu yüzden seviyorum onları ya da insanlar belki de bu yüzden sevemiyor onları.

evde hiç büyümeyen bir çocukla yaşamak derler ya, aynen öyledirler.

vaka şöyle vuku buluyor 3 gündür. bir mama değişikliğine gittik. kendi sağlığı ve iyiliği için tabi yeni mamaya kademeli geçiş yapmaya çalışıyoruz. gayet severek yediği eski mamasını 3-1 oranında yeni maması ile karışık veriyorum. yer mi ulan bu numarayı anadolu tekiri diyerek içinden yeni mamayı seçip yiyor. konuşkan ve anlaşması kolay bir hanımefendi olduğundan gelip tekrar yenisinden versene hacı diyor. şu an aç ve kabında mama olmasına rağmen bıdı bıdı yapıp mama istiyor ve üç gündür böyle. çocuk demiştik, aynen çocuk.

çözümü olmayan bulmacalardır.

hazel nicholson

dört bacaklı ev bireyi.

işlerini her zaman bilirler. yakınınızdalarsa dikkat dikkat.

mamasına, suyuna, evine dokunduğun an yanında biter. cokcok bu cokcok kumu temizlerken gelip içine oturur. bazende kafama çıkar. dokunma özel alanıma çocuğu.

geceleri saçını başını yolabilir. oyun oynamak için hiç çekinmeden seni uyandırır. cokcok bu da cokcok.

kontrolsüz hareketleri olanlar vardır.
misal benim cokcok yeni eve geldiğinden beri merdivenlerden düşüyor. koşarken hızını alamayıp kapılara kafa atıyor. koltuklardan, yataklardan yuvarlanıyor.

bazen sevgi pıtırcığı olabiliyorlar. işte bu tam casperlık hareket. hep sevecen hep beyefendi.

o kumlar asla kum kabının içinde kalmaz. bazen asıl kalması gerekenler bile kalmaz.
cokcok genelde tutturamaz gelir bana gösterir. etrafımda çok dolaşıyor. sürtünüyor şirinlikler yapıyorsa kesin bir şeyler yapmıştır.

içlerinden bir anda canavar çıkıyor. bak işte bu bety. genelde sevgi pıtırcığı ama ara ara oramı buranı ısırıyor. sanırım kendini hatırlatma yöntemi.



devamı gelecek.

evin en lüks bireyi.

varlığını düşünmesi bile insana mutluluk veren, kısacık ömrü uzatabilecek kadar huzur veren canım hayvan.

(bkz: kediler ve şarkılar)

bu aralar çok gerginim. geçen sabah biri yanıma geldi ve bacağımı sevdi gibi, bütün gerginliğimi aldı.

uyanmadığınız zaman sizi aşil tendonunuzdan dişleyerek uyandıran, hadi kalk artık ben uyandım canım sıkılıyor diyen hayvan.

(bkz: kedilerin iletişim kurma yöntemleri)

vakit geçirilen sürenin artmasıyla karşıda ki minnoşun insanlaştığı hissiyatının doğru orantılı bir şekilde arttığını düşündüğüm sevimli mi sevimli tatlılık

cerrahpaşa'nın kedileri

kediler garip yaratıklar. ben çok sevdiğim için mi bilmem onlarda herzaman farklı duygular olduğunu düşünmüşümdür. bugün kızımla son 7 yılımızın geçtiği cerrahpaşa kontrol ve biyopsi günlerinden biri. daha öncesinde de annemin beni çocukken getirdiği o kocaman hastane. gerçi büyüdüm ama hala kocaman. güniçinde bir içeri bir dışarı hastaneyi turlarken , bahçenin her yerinde ve hatta koridorlarda kendi halinde gezen , yatan , uyuyan , yemek yiyen kedilere dikkat ettim. o kadar rahatlarki sanki etrafta kimse yok gibi davranıyorlar. tam bir kedi davranışı işte. kocaman bahcesiyle , binalarıyla ve ağaçlarıyla kimbilir kaç senedir burada duruyor. kediler doydukları ve rahat ettikleri yeri kolay kolay bırakıp gitmezler. hepsi bir başka asil bakan kedilere baktıkça acaba dedim bu kediler burdaki kaçıncı soy. onların dedelerinin dedeleri oldukça geniş bir soy olarak çok eski tarihlerde burada yaşayan kediler olabilir miydi ? evet bence muhtemel. çünkü dedim ya kediler pek değişklikten hoşlanmaz diye. muhtemel büyük büyük bilmem kaçıncı soyları buralarda neler görüp geçirdiler merak ettim. burası onlar için bir cennet. doğum yaptıkları zaman yavrularını saklayıp büyütecekleri hic abartmıyorum milyon tane yer var. kantinlerin önünde habire birşeyler yiyen kediler ve herhangi bir kıyı köşeye konmuş mamalar ve sular var. yani cerrahpaşa'da hastane bahçesinde aç kedi yoktur. zaten onları gördüğünüz zaman anlıyorsunuz. tam kedi davranışları rahat , yumuşak hareketler , mayışmış uyuyanlar. kedilerin inanılmaz bir özelliği ise ufak bir dipnot olarak burda dursun , nereniz hastaysa yada ağrıyorsa kedi gelir orada yatar ve masaj yapar
kedileri seviyorum , yaşasın mırmırlar... @ cerrahpaşa tıp fakültesi

kediler için "evde kötü enerji yayan kişinin özellikle yanına gidip ondan bu enerjiyi alırlar" demişti birisi.

tanrının yazdığı en güzel şiir.

ey hayvanlar, ve hayvanlar özelinde kediler,

biliniz ve bildiriniz ki, ve unutmayınız ki bu sözlerim yalnızca akıl sahibi kedileredir:

bilinenin aksine insanoğlu akılcı bir hayvan değildir, kediler mesela; akılcı insandırlar. zira kedilerdir dayanan ve sabreden asıl insan, çünkü hayvan dahi olamayan “sahipleri”nin tüm akıl-dışı oyunlarına, yanlarında sergiledikleri utanmazlıklara, kendileri et yerken onlara reva görülen iri taneli ve mütemadiyen verilen mamalara katlanmak zorundadırlar.

~epictetus

en çok sevdiğim hayvandır kendisi. evcili de sokak kedisi de pek tatlı oluyor. eğer sokak kedileri çoksa yaşadığınız yerde, mutlaka mama verin(süt, salam hariç parazit yapıyor) ev kedilerinden daha çok ilgiye ve sevgiye ihtiyaçları var.

bir ateist olarak bana tanrı'nın varlığını kanıtlattıracak derecede mükemmel bir hayvan. yanında dursa sadece, bütün öfken, sinirin, içindeki kötülükler gider yokluğa, yok olur. mucizevi derecede güzel bir canlı.

minicik bir kedi yavrusu tabiatın şaheseridir.

-leonardo da vinci.

kafadan 10 beğeni.