kendi işini kendi halleden insan

beş işim varsa ve o gün intihar etmeyeceksem anca üçünü halledebilirim

tam benlik bir başlık

ettiği ricanın, günün birinde başına bela olacağını bilir ona göre oynar.
karda yürür izini belli, eder kim geliyor diye arkasına bakmaz.

burnu yere dusse egilip almayan insan. walking dead bir cesit. mesela karim. kimseden bir sey istemez, her sey ayagina gelir o yuzden.

tertemiz ihtiyaçsız kredisiz vadesiz para fonu gibidir yormaz mutlu eder rahatlatır çalışma isteği azmi kazandırır

kalmadı mecalim.

çocukluğunda ihtiyaçları doğru düzgün karşılanmadığından kendi işini kendin yapmaya mecbur kalmış ve sonrasında da bunu bir savunma hali olarak geliştirmiş olabilir.

hayattaki zorlukları tek başına göğüs germiş, bütün zorlukları kendi çabasıyla aşmış insan karakteridir.

yardım istememeyi öğrenmiş insan.

başlığın kapsamını her alanda olarak kabul edersek, tam bağımsız insan olarak faaliyetlerini icra eden şahıstır.

geldiği yaşa kadar kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenen güçlü insan tipidir.

saymadım uzun yıllardır bu ben .. hep gurbet hayatı yaşadığım için sanırım . evliya çelebi’yi geçtim il değiştirmede ..

kurt tabiatlı insan. boynu kalın olur, kendi işini gördüğünden boynu kalın olur.

kimseye muhtaç olmayan insandır.

kurda sormuşlar ensen neden kalın diye.

bi şeylerin acısını çektiği için bu hale gelmiş değilse bir gün bu hale geldiği için bir şeylerin acısını mutlaka çekecektir.

alışmışım kendim halletmeye ama severim yardım istemeyi en azından mızmızlanmayı severim. ama çözümü ben bulurum genelde.

bir süre sonra bır hastalıga donuyor. cevrenızde sizin önceliklerinizi gözeten, koruyup kollayan olmayınca yanı sımartılmamış cocuklugunuzla; yetısgınlıkte cabbar ceval her yukun altına gıren biri olup cıkıyorsunuz. sonrasında ınsanlardan yardım dahı talep etmıyor edemıyor yukunux agırlastıkca da agırlasırken altında kalmamak adına cok ugraısyorsunuz. iyi yada kotu degerlendırmesı yapamam sonucta “dağına göre kar” diye öğretildi. ama sunu ıddıa edebılırım ki; her ısını kendı gorenın zamanla yalnızlaştığı, tahammulsuzlestıgı ve aynı oranda kımsenın ısını begenmeyıp kendıne ve cevresıne insanı olarak sertleştiği kesin. çok bileyince bıcagın keskin olması kaçınılmaz olduğu kadar, bıçagın azar azar erimesi de hakikat.

en sevdiğim eylemmm.
tabi ara ara aldığımız yardımlar oluyor ama ben genelde kendim yapmayı severim
kimseye ihtiyaç duymadan minnet etmeden 10/10

sevdiğim bir özelliğe sahip olan insan.
ben de bunlardan oldum hep. yapabileceğim bir şey kalmayana dek başkasından bir şey istemiyorum.
insanlara ne kadar az muhtaç olunursa, o kadar iyi