kilo vermek

(bkz: kilo verememek)

kolaydır.
nasıl kilo aldıklarını anladıkları zaman vermeleri kolay olacaktır.
nasıl kilo aldıysan tam tersini yapacaksın.
çok mu yedin ve kilo aldın - az ye.
spor yapmadın mı - yap

insan önce gözünü doyurmalı, sonrası gelir.
ne kadar çok yerse o kadar çok acıkıyor insan.
az yediğinde de bir o kadar acıkmıyor.
yemek için kafanda ballandıra ballandır mönüler oluşturmadan, sadece açlığı gidermek amacıyla bakınca oluyor.

dünyanın en zor eylemi

boğazını tutup düzgün spor ile dünyanın en basit eylemi 2014 haziran ayında 125 kilo iken şu aralar 81 kilo ile mutlu mesut devam etmekteyim.

kilo almak çatlak oluşturur vermek değil zannımca.
edit: kilo vermek de oluşturuyormuş.

aslında hareket etsem çok çabuk kilo verebilirim ama evden çıkamıyorum 1.5 senedir pandemiden dolayı...

mükemmel bir rahatlama bedenin kendi özüne dönüşü. sağlıklı beslenme ve sporla birlikte güzel ve kendini daha fazla beğenmeyle sonuçlanan eylem.

kilolu halinizdeyken de kendinizle barışıksanız bu süreç çok keyiflidir fakat kendinizden her halinizle nefret ediyorsanız kilo alsanız da verseniz de bir şey değişmez. veridğinizi de geri alırsınız.

isteyerek ve egzersiz yaparak sağlıklı biçimde gerçekleştirdiğiniz vakit cinsel seks yaşamınızı uçuşa geçiren eylemdir. zira kendinizi beğenmeye başladığınız vakit hem içinizde hem dışınızda daha iyi giyinmeye başlarsınız, hem partnerinizin gözünde ve dilinde beğeniye mazhar olursunuz, hem kondisyonunuz daha iyi olduğu için performansınız ve hareketliliğiniz artar, kadınsanız da doğru hareketleri yaparsanız vajinanız daralır. misal kelebek köprüsü hareketi bu konuda iddialıdır:



e artık daha da fazla motivasyona ihtiyaç yok sanırım gençler.

hiçbir zaman motivasyonum olmadığı için başaramadığım, vücudumla barışık olmadığım için çok zor gelen ve ümidimi kestiğim bir şey.

şöyle en az bi 6 kilo vermem lazım, arkadaşlardan tavsiyelerini bekliyorum..

kilo vermek bağımlılıktır yani en azından bdd’niz varsa

abartıldığı kadar zor değildir sadece yemeye içmeye dikkat edeceksiniz. fast food tarzı beslenmeyi komple bırakacaksınız başlı başına külliyen zarar bu zaten. alkol, cips, kola, şeker, çikolata vs yasak.

zihinsel programlamanız şu güne kadar şu kadar kiloyu vermeliyim şeklinde olduğunda gereksiz zorlaşandır. onun yerine örnek olarak yürümeyi seviyorsanız; kademeli artışlarla şu tarihte 7 km/saat hıza ulaşacağım gibi bir hedef belirlemek daha stressiz bir süreç hediye ediyor. yüzmeyi seviyorsanız bugün ara vermeden şu kadar kulaç ve ayak vuruşu yapacağım gibi bir hedef de olabilir. şu tarihe vardığımda kulaç ve ayak vuruşumun sayısı şu olacak...

dikkat ederseniz zihinsel kurgunuzda kilo diye bir şey yok. sizin hedefiniz zorlanmadan spor yapabilmek. başta kalp damar sistemi olmak üzere vücudun sistemlerini düzgün işler hale getirmek ve elbette kaslarınızın sağlığı. beslenme düzeninizde yapacağınız değişiklikler de bu hedefi desteklemeye yönelik. yumurta, süt, yoğurt, imkanlarınız iyiyse et. çiğ kuruyemişler içindeki yağlarla önemli bir besin kaynağı. yemeklere koyduğunuz yağları da çeşitlendirmeniz iyi olur. hep ayçiçek yağı tüketmeyin vücudun fındık yağına, zeytinyağına, tereyağına da ihtiyacı var. hatta dozunda kuyrukyağına da ihtiyacı var. insanoğlu boşu boşuna bu çeşitleri üretmiş olamaz değil mi?

tuz da yağ gibi çeşitlendirilmesi gereken bir şey spor yaparken. damağınızın alıştığı tuz dışındakileri de tüketin. kaya tuzundan alacağınız mineralleri, yıkanmış sofra tuzlarından alamıyor vücut. deniz tuzunun kimyasal formülü başka iyotlu tuzun formülü başka. demek ki aynı şey değil bunlar.

protein ağırlıklı tüketmenin yanı sıra hangi şehirde yaşıyorsanız oranın geleneksel sebze yemeklerine bakmanızı öneririm. o sebze orada yetişiyor; insanoğlu yüzyıllardır o sebzeyi yiyor çünkü bitki oranın havasına suyuna maruz kalan insana lazım olanı alıyor aynı havadan ve sudan. fakat siz bir ofis çalışanısınız o geleneksel yemeklerse tarlada çalışanlara göre. hah işte tarlamız yoksa onun yerine neyi koyacağız? elbette yürümeyi, yüzmeyi, merdivenleri kullanmayı. arkasından koşacak ineğimiz, keçimiz olmadığına göre belki bir köpek alıp onunla yürüyeceğiz. şart değil elbette. varsa daha eğlenceli oluyor süreç.

hedef 6 ay sonra güçlü kaslar. tıslamadan hareket etmek. hemcinslerim için yüksek topuklu bir ayakkabıyla zorlanmadan adımlayacak kas ve iskelet. ayrıyeten aganigi naganigi.

hastalık vs. gibi bi' durum sonucu olmadığı sürece, insanı sevindiren, mutlu eden durum, fazlalıklardan kurtulma.

o kadar uğraşırsın, porsiyon küçültür, spor yaparsın ama pek bi faydası olmaz. sonra havalar aşırı sıcak gider, yediğin her bir lokma eziyete dönüşüp mide bulandırmaya başlar ve bir süre yemek yiyemezsin. aradan geçen süre zarfında* etraftan 'sen kilo mu verdin' soruları yönelmeye başlayınca 'bi' tartılayım bakayım' dersin sonunda, aaooo o da ne? kilo vermişsin.

böylesi, bu şekilde olanı güzel, böylesi tatlı işte.

zorlu bir yol iyi bir psikoloji ve iyi bir diyet istiyor maalesef ki ikisi de yoktu bende anoreksik tavırlar ile kendimi aç bırakarak metabolizmayı tabir yerinde ise alt üst ederek 1.5 senede güncel kilomla 44 kilo verdim midem küçüldü ve hala daha vermeye devam ediyorum ideal kilomun bile altına düşeceğim neredeyse tavsiyem iyi bir diyet yanında da spor etlerim bile sündü benim resmen.

kolaydır. deneyeneler tamamına yakını 5-10 kilo verir.

kilonuzu 2-3 sene korumadan gaza gelmeyin. "kilo verdim" demeyin.

beni çok zorlayan ama bu aralar yapmam gerektiğini bildiğim süreçtir.
nasıl ve ne yapmam gerektiğini biliyorum ama o kararlılığı sürdürmek zor oluyor artık benim için.

adeta ellerinden uçup gitmesine engel olamamaktır bazen.

geçen seneki kilomdan 11 kilo daha az bir bedenle hayata tutunmaya çalışıyorum resmen. anoreksiya uzaktan göz kırpmıyordur umarım.