kişisel gelişim kitapları

sadece yazarına yarayan kitaplardır.
ferrarisini satan bilge şimdi kaç ferarri alabilir merak konusudur.

eskisi kadar ön yargılı değilim artık. çeşitliliğinin ve erişiminin iyice artış gösterdiği günümüzde iyilerine denk gelebiliyor insan. özellikle hayatın belli dönemlerinde frekansı da tuttuysa terapi gibi gelebiliyor insana. üstelik terapiden daha ucuz. benzer deneyimler ve tespitler okuyucuya ışık tutabiliyor. yine de sıkabilme olasılığı çok yüksek o yüzden ben dinlemeyi tercih ediyorum.

(bkz: kişisel gelişim hataları)

çöptür.

yazanları kişisel anlamda epey geliştirir * ama okuyanlar sadece gaza gelir.
güzel kitaplar var bu alanda ama lütfen yazan kişilerin eğitimine dikkat edin.

sen aklına koyduğun her şeyi başarırsın çünkü senin inanılmaz bir gücün var ve sevgin de var şeklinde beylik gazmalamalara aldanmayın.

her konuda işe yaradığı söylenemeyeceği gibi hiçbir konuda işe yaramadığı da söylenemez. şu ana kadar sadece 3 tane gelişim kitabı okudum, biraz da ön yargılı olmamdan sebep. hiçbir şey öğrenmedim diyemem. bazen insanların bazı cümleleri okumaya/duymaya ihtiyacı oluyor ve kişisel gelişim kitapları da bu konuda yardımcı olabiliyor. ben o cümleleri edebiyat kategorisindeki kitaplardan aldım genelde ama kişisel gelişim kitapları direkt soruna ve kişiye yönelik olduğu için daha etkili olabilir.

tek başına çözülebilecek "durumlarda", kişisel gelişim kitapları yeterli olabilir belki. ufak bir şey için psikoloğa veya psikiyatriste gidilmez diye düşünüyorum. çünkü insan önce kendi denemeli, yapamıyorsa yardım almalı bence. tabi burada yine üstüne basa basa söylemeliyim ki tek başına çözülebilecek kadar basit ise önce kendi denemeli. mesela ben takıntılı bir insanım ama benim takıntım bir başkasına fiziksel ve/veya psikolojik zarar vermez, bana da çok düşünüp kendimi strese ve bunalıma sokmada zarar veriyor sadece. kendimi yaralamıyorum, intihara kalkışmıyorum. o yüzden "basit" olarak görüyorum. ben bunu kendim çözebilmek isterim. yapamazsam, tabii ki psikoloğa gideceğim.

kişisel gelişim kitapları derken de saçma sapan kitapları alıp okumamalıyız -şeyma subaşı'nın sadece şeyma kitabı gibi. ben böyle bir kitap alacağım zaman, yazarın psikolog/psikiyatrist olmasına dikkat ediyorum. çoğu, kategori olarak psikoloji türünde ama kişisel gelişim için de tercih edilebilir. direkt ders kitabı niteliğindeki kitapları da almayın*. yabancı yazarları bilmiyorum, ben de çok yeniyim bu konuda. o yüzden türk psikolog ve akademisyen olan doğan cüceloğlu'nun kitaplarını önerebilirim. öncesinde yeterli bir araştırma ile faydasının olup olmayacağını öğrenebilirsiniz. bu tarz platformlarda yorumlar oluyor, kimileri açık açık sorunlarını ve kitabın nasıl etki ettiğini yazıyor. o tarz yorumları çok seviyorum çünkü farkında olmadan birçok insana yardımcı olmuş oluyorlar, taktir edilesi insanlar. ben de okudukça yorum yapacağım, umarım birilerine faydam dokunur.

sonuç olarak: denemeden bilemeyiz. 1 kitapla da çözebiliriz, 11 kitapla da. olmadı mı, iyi bir psikolog bakabiliriz o zaman. ucunda ölüm olmadığı sürece, her şeyin çözümü vardır, yeter ki isteyin.

insan nasıl olurda vakit kaybetmek için para ve o parayı kazanmak için yine zamanını kaybedebilir sonra kaybettiği zamanla aldığı parayı bir kitaba verip o kitapta hayattaki en önemli şey zamandır öğüdünü alır ?
aklımı delireceğim gerçekten.

bazen reading slump denen duruma iyi gelen kitaplardır. iyi seçilmeli tabi yine de. hep edebiyat edebiyat nereye kadar?

hocam ben gelişmedim ne yapsak?

açıkçası çokta okunması gerekli olmayan kitaplardır. kişisel eksiklik ve geliştirilmesi gereksinen şey'i kim nasıl biliyor da, kişinin onu aşıp gelişmesini sağlayacak kitap oluşturabiliyor. kimi kpnularda kendince klişe tavsiyeleri ne kadar bir kişisel gelişim sağlayabilir. sağlayacağına nasıl inanılır.
"her sabah aynada kendi gözlerine bakarak 'ben daha iyisine layığım ve bunu başarabilecek tek kişi de benim' diye yüksek sesle bağır." (uydurdum)
eee..?! diyesiniz yok mu yani sizin de..
(buyrun okuyun, gelişmenize ben engel olmiim. :)

kullanışsız tuvalet kağıtları.

bu ne nefret. aptal saptal kitapları seçiyorsanız suç kişisel gelişimin mi?

"ben de koyjam ha" edasıyla tekmelenen kitap türü. "beden dili ile insanları fethet","10 günde zengin ol" gibi saçma sapan başlıkları bir kenara atarsak, güzel örnekleri de vardır. sadece seçerken dikkat etmek gerekiyor işte...
(bkz: logical fallacy)

çöp
yazarların para kazanmak için yazdığı şeyler
yazarı belli olmayan kişisel gelişim kitabı varsa
işte o kitap sizi geliştirebilir.

(bkz: olmuycam)

birçok konuda yazdım, anlattım.

piyasada dönen popüler ve pompalanan kişisel gelişimin olması gereken kişisel gelişimle alakası yok. ama maalesef 30 snlik reels kasacağım diye insanlar bir
şekilde en kolay yoldan bilmem ne olur diyerek kendi reklamlarının derdine düştü. ve gelinen noktada maalesef toksik bir pozitiftik toksik bir algılama şekli oluştu.

istediğiniz kadar burun kıvırın ve boklayın bazen gerçekler çok gerçek ve bu gerçekliği tüm çıplaklığı ile anlatan kitaplar var.

(bkz: dört anlaşma)
(bkz: ışığı arayanların karanlık yanı)

herkesin harcı zaten değil okuduğunu anlamak da belki birilerinin zamanı gelmiştir. başlangıç kitap önerisi.