kitap okumak

farklı dünyalara yolculuk etmenin en kolay yoludur. malumunuz, bu dünyada bir bok yok.

kendi hayal dünyamın içine yolculuk yapmaktır.

kendi yarattığın dünyaya sığınmak.

bütün iş başlayana kadar ha bir de bırakmayın ara vermeyin mümkünse düzenli okuyun şahsen ben 4-5 kitap alıp arka arkaya okuyorum genelde lakin sonra ara verince kalıyor bir süre öyle ta ki yeni kitaplar alana kadar birde yarım bırakırsam öyle kolay kolay geri dönemiyorum

sayfaların kokusu eşliğinde yolculuğa çıktığın ve kalbinle okuyup hayatına işlediğin en güzel nakış türü

doğuma bir hafta kala kitap fuarına gittim. okum sevgimi tartışmayalım bence.

söylemek istenen ama söylenemeyen; içinizde durdukça da büyüyüp sizi küçülten cümlelerle karşılaşma ihtimali sunan eylem.
biraz önce yaşadım daha. etkiledi mi? evet. kalıcı bi etki mi? sanmam. çok derinden gelen deprem hızlıca vurup kaçar ya, öyleydi. olsun. bu da güzel.



*

sarıyo.

günümüzde azalan bir aktivite.

özlediğim şeydir. günlerimi boş yoğunlukla* o kadar dolduruyorum ki kitap okumaya enerjim kalmıyor.

bana yasak olan eylem

yeni an’lar keşfetmektir.

oturduğumuz yerden dünyanın bir ucundan diğerine yolculuklar yapmamızı sağlayan, yanımızda taşıyabildiğimiz katlanmış bir orman.

insanın kendini keşif etmesini sağlayan ve küçükken insana alıştırılması gerekilen sonradan olunca çok pişman olunuyor ve bence temel ihtiyaçlar alınması gerekiyor.

kitap okumak gözü açık rüya görmektir..
öyle güzeldir ki..

geç okumaya başladım ama iyi ki okumaya başlamışım. ruhun gıdasıdır.

ben ailenin tek çocuğu olarak biraz da kenar mahalle sayılacak bir evde doğdum ve büyüdüm, evimiz bahçeliydi ve bahçe kapısından dışarı çıkmam yasaktı. benden birkaç yaş büyük kuzenlerimi kıskanmam nedeni ile 1 yıl erken okula başladım ve kısa zamanda okumayı öğrendim. evde yapacak pek bir şey yok tabii, annem de sokağa çıkmama izin vermezdi, çizgi film de nereye kadar :) sonrasında evde bulduğum her şeyi okumaya başladım, okumaya ilgimi gören babam da yaşıma daha uygun kitaplar almaya başladı. o günlerden bu zamana en büyük zevkim hep eve gider gitmez kitabımı alıp, bahçeye çıkıp bir ağacın gölgesinde kitap okumak.

kitap okumak farklı bir kültür.
bu alışkanlığı bana kazandıran canım abime sevgilerimi iletiyorum. o beni duyuyor biliyorum.*
saatlerce duvarda asılı hareketli bir kutuya bakıp günü bitirmek ne denli bir acı olurdu benim için. 14 senedir o kutudan uzak kalan ve bundan son derece mutlu olan bir insanım. 'allasen sen evde hiç mi tv izlemiyorsun?' diyenlere benim evimde yıllardır öyle bir alet yok diyorum ve hayret nidaları yükseliyor.*
bana göre çok sıradan bir durum. 'canın sıkılınca ne yapıyorsun sen?' sorusuna 'niye canım sıkılsın ben bizzat kendime yetiyorum' diyorum inanamıyorlar. düşünsenize bu zamanda koca karısına, ana çocuğuna yetemiyor... yahu ben bana nasıl yeterim? bende şoklardayım şuan.*
okuyun arkadaşlar bol bol okuyun.
yürüyüş yapın.
hayal kurun.
kendinizle zaman geçirmekten korkmayın...
sevin yahu kendinizi az bu nedir böyle!
bu hayatta yalnızca siz varsınız. siz yoksanız hayatta yok bunu not edin bir yere! bu kıyağımı da unutmayın... *
önce kendinizi sonra tüm dünyayı sevmeye var mısınız ? elleri göreyim. *

-kitap okuyor musunuz bay anderson?
+okumuyorum, eksikliğini de hissetmiyorum.
-ama biz hissediyoruz.

ölü ozanlar derneği

kitap okumayı sevmiyorum beni sıkıyor bunun eksikliyini bugüne kadarda çok fazla hisetmedim