kitap okumak

kitap okumak sonuna kadar gereklidir. kitap okumayan insan benim gözümde cahil ve kör bir kişidir. ama kitap okuyan insan, bir sorunun neden var olduğunu, o sorunu nasıl çözeceğini ve o sorunu çözmek için ne yapacağını çok iyi bilir. hafızası gelişmiştir. kelime dağarcığı geniştir. bir insanı konuşmasından, oturmasından çok iyi analiz yapabilir. ama kitap okumakla övünmek doğru olmaz; eğer kendini fazlasıyla övüyorsan sen kitap okumanı değil kendini övüyorsundur.

şarj olmak.
ruhu dinlendirirken soyutlanmak.
dev bir seyahate çıkmak.
arkadaşlar edinmek.
meraklanmak.
heyecanlanmak.
hüzünlenmek.
sevmek.
bilgilenmek.
sevinmek.
yenilmek ve zafer kazanmak.
kitabın kapağını kapatmak.
ve dünyaya ayak basmak.

boş vakitleri değerlendirmek için değil, yapılması için zaman ayrılması gereken bir iştir okumak.

nefes alıp vermekle eşdeğerdedir bünyem için okuyamazsam nefes alamam.

kitap okumak sadece hayal dünyası geniş insanlara zevk verir. bunun içinde hayattan umudunu kesmeyenler kitap okumalı bunun haricinde hem kitabı mahvedersiniz hem de kendinizi...

bu son derece normal olan insana*, varoluşsal bir beka sorunu yaşatan eylem. kitaplarda yazılı olanların altındaki metinleri okuyamıyorum. boş boş sadece olayları anlıyorum gibi geliyor bazen. bu yüzden kitap okumak benim için artık sevilen bir şey olmaktan çıkmaya başladı. belki de yapacak onca şeyin yerine kitap okumayı budalalık olarak gördüğümden. bilmiyorum. yapacak onca şey derken gerçekten önemli şeyleri kastediyorum.

pip'in joe hakkındaki dedikodu seansları, dorian gray'in bıçağı, paris'in sokağında yere dökülen şarabı fakirlikten içmek zorunda kalan çocuklar ve çocuklarına onu içirmek zorunda kalan zavallı anneleri, zenginlerin ata yaptığı işkence karşısında babasına veryansın eden ve gözleri yaşlara boğulan zavallı çocuk...

şu anda spontane yazdığım bütün bu alıntıların her birini hatırlayıp tebessümle okumayı sağlayan eylem.

kısa vadede yararsız ve gönül eğlendirmek gibi görünse de aslında uzun vadede, büyük meselelerin kapisini aralamak mevzusunda yararli olabilecek kucuk bir mefhumdur.

bana gerçekten huzur veren tek eylem.

her kitap ayrı bi dünya ayrı bir huzur...

kendinizi çok iyi ifade etmenize katkı sağlar. evet.

zaman zaman kaybedilen alışkanlık. kaybettiğim zaman bir boşluğa düşüyorum ama kalkmam uzun sürüyor.

insanın hayal gücünde yolculuğa çıkmasıdır, film veya dizi izlemek kitap okumaktan daha zevkli görünebilir ancak kitap okumak olay örgüsünü direkt olarak gözlerinizin önüne sermez; onu size hayal ettirir, zihninizde var eder.

bir filmi/diziyi olduğu gibi görürüz, onu hayal edemeyiz çünkü görüntü zaten gözümüz önündedir, hayal edilecek bir şey söz konusu değildir.

fakat kitap okurken gördüğümüz şey kelimelerdir, bir görüntüyü izlemeyiz, o okuduğumuz kelimeleri hayal ederiz, zihnimizde izleriz. her insan nasıl iyi, güvende, keyifli hissediyorsa o hayal edeceği şeyle, öyle hayal eder onu.

bence kitap okumak bu yüzden iyi hissettiriyor.

ancak neden uyku getiriyor onu bilmiyorum.

bazen değişik karakterlere bürünüp onların hayatını yaşamak için, bazense başka birinin hayatını dış göz olarak görebilmek için diyorum.

okumak temel ihtiyaçtir.boş zamanlarimda okuyorum demek kitaba ve okunulasi bütün eselere hakarettir.

her şey üzerine gelip seni darlarken eline kitabını alıp daha kapağını ilk açtığın anda huzur buluyorsan kitaplarla dost olmuşsun demektir. zaten kitaplarla dost olduktan sonra insanlarla ilişki kurmak istemiyorsun. tek dostun olan kitaplara sarılıyorsun çoğu zaman. onlarla gülüp onlarla ağlıyorsun. kitap okuyan iyi bilir dost dediğin kitabınsa orda geçen en ufak bi kelime bile seni hüzünlendirebiliyor. ya da orda geçen bi cümle seni gözyaşlarına boğabiliyor. belki de sana kahkahalar attırabiliyor. kitap sana her türlü duyguyu veriyor zaten. mutluluğu da, hüznü de, acıyı da, gözyaşını da. kitap dostunsa başka dosta ihtiyacın yok anlayacağın

ben bir sehirde çalışırken, yer belirtmek istemiyorum zaten çoğu yer oyle. iş arasında öğle arasında vs ben kitap okuyordum. bana dedi ki birisi. abi sen ne tuhaf birisin. niye dedim. ee kitap okuyorsun dedi.
çünkü onlar çoktu ben tektim. kitap okumayan çok olduğu için okuyan tuhaf farklı oldu. normal olan anormal oldu.

kitap okumak. şimdi bazi kitaplar var okusan ne kazanırsın. hiç. haha. boşa zaman kaybı.
insan okuduğu kitapları sohbetinde fikirlerinde düşüncelerinde ufkunda kullanmıyorsa da ancak zevk aldığı için okumuş olur. sıkıntı yok. onda da sıkıntı yok. ama böyle kitapları okuyup kitap okumayı kutsallastirip milleti cahil işte boş işte yukarıdan görenlere de gülüyorum.
bu sadece bu kitap için geçerli değil yanlış olmasın.

bazılarının gönül gözü aciktir. hiç kitap okumamıştır ama bir sohbeti vardır fikirleri .
hatta trt haberde vardı ömür dediğin gibi bir belgesel. hatta eski değirmenler. o köylüler ne güzel şeyler anlatıyordu. nasihatlar.
insanın diyordu. hayatında üç ses olacak. kadın sesi çocuk sesi para sesi diyordu yaşlı bir amca.
merhamettir kadın çocuk sefkattir. para paylaşmaktır. muhtaç olmamaktır.
kim yazmış böyle cümleler.

bazen bir akademisyen görürsünüz doktor askerde subay yüksek rütbeli işte iş adamı.
oturup bir çorba soyleyemeyecek kapasitededir.
dersiniz bu mu prof. işte bu işe nasıl gelmiş. alla alla bu nasıl doktor olmuş mühendis vs.
insanın zekası bilgisi günlük hayatına uygulanmış olmaz her zaman. her zeki çok kültürlü çok basarili olamayabilir. başarı olarak ölçüt para işe kariyerse .

hatta görürsünüz adam profesör diyelim . o kadar saçma ideoloji savunuyor ki.
her bölümden var bu. sagcisi solcusu dindari dinsizi.
o kadar saçma sapan fikirleri olan tezleri ne okumuşlar vardır. kahvedeki adamdan ne farkı var diploması.

iş bu entry demin saçma sapan bir kitabı görünce yazılmıştır.

başkasının fikirleridir, başkasının hikayeleridir. başkasının aşkı, yalnızlığı vs. liste sonsuza kadar uzar ama kitap okumak, başkasının kişisel cennetini ya da cehennemini kendi hayal gücünle iç dünyana kazandırabilmektir ve en güzel yanı budur.
yalnızlığın, yazarınkiyle ortak bir mevsimde yaşayabiliyorsa ne mutlu sana arkadaş.

özellikle yolculuk esnasında en çok sevdiğim eylem. kitap oğlumun. bir zafer algöz kitabı. dönüşte bitirir tanım girerim.


insanın espri kitabı seven oğlu olması da ayrı bir keyif. iyi ki doğurdum onu. ötekiler de ayrı tatlı. birini öbüründen ayıramam.

neyse gençler, hadi bana iyi yolculuklar.
atarım resim falan.
ıyi bakin kendinize.

hayattan çalınmış birkaç saatlik felektir.