kitap okumak

kendini dış dünyadan soyutlamaktır.param ve ömrüm yettiğince yapmaya gayret gosterdigim eylem.üstteki arkadaş eksikliğini hissetmedim demiş bence ironi yapmış. tamam yine kişinin kendi bileceği iş de eksikliğini karşıdaki kişi hisseder genelde zaten .

kitap okurken sıkılanları anlayamiiyorum.
oysa ben en çok da bu dünyadan sıkıldığım için kitap okuyorum.

uzun zamandır yapmadığım bir eylem olduğunu anımsayıp iki üç hafta önce kadar simyacı kitabına başladım 40 sayfa okuyabildim henüz. boş zamanı doldurmada güzel de yorgun olmamak kaydıyla.

kitap okumak yaşadığımız dünyadan uzaklaşmak demek bence ne kadar bu dünyadan uzaksak o kadar iyi .

kitap okurken surekli gelen zamanin bosa gittigi ve birseylerin kacirildigi hissi bir tek ben de mi oluyor bilmiyorum ama sirf bu yuzden kitap okuma aliskanligimi kaybetmek icin cabaliyorum. sanki kitap okumak simdi degil de ilerki yaslarda yapilmaya daha uygun bir aktivite.

tıpkı yazmak gibi müthiş bir zihinsel yolculuk.

kırk yılın başı kitap okuyayım dedim. arkadaşım aradı bu kültürlü hareketler bize fazla gel batak oynayalım dedi. sanırım arkadaş çevremi değiştirmem gerekiyor.

bu cehennem dünyasındaki en güzel cennettir.

yapılması gereken en önemli eylemlerden biridir. okuma alışkanlığınız pek yoksa izlemeyi, konuşmayı sevdiğiniz konuları içeren türden kitapları okumaya başlayarak okuma alışkanlığı kazanabilirsiniz.

hobi olmamalıdır, ihtiyaç olmalıdır. yemek gibi, su gibi... yaşamımızı idame ettirmek için gün içinde nasıl yemeğe, suya vs. ihtiyaç duyuyorsak kitap okumaya da ihtiyaç duymalıyız.

hayatını kitap okumak üzerinden temellendiren insanlar çok sıkıcı oluyor. kitap okumak abartılmış bir erdemdir diyip spekülasyon yapayım.

binlerce hayata açılan pencerelerden bakıp geçmek, başka hayatların da olduğunu görmek, koltuğundan bile kalkmadan dünya turuna hatta gecmis zamanlara ziyarete gidebilmek

o sıkıcı hayatından bir an olsun çıkartıp başka diyarlara götürür.

terapi gibi resmen. dünyadan, sorunlardan kaçmanın en kestirme yolu.

mükemmel bir terapi yöntemi özellikle yalnızken yapılabilecek en güzel aktivitelerden birisi.

zihinsel olarak uçsuz bucaksız dünyalara açılan kapıların anahtarıdır.

kitap okumak, dünyadan kaçmak için vazgeçilmez bir eylemdir. sıkıldığınızda, bunaldığınızda; nereye gittiğinizi bilmeden uzaklaşmak ve kaçmak istediğinizde açın bir kitap okuyun. böylelikle çevrilen her sayfada yeni bir dünyaya kapı açmış olursunuz.

kitabın yazarı ile yapılan hayâlî bir sohbettir. bu sohbet, bazen okuyucu ile yazar arasında tartışmaya da dönüşebilir.

yapamadığım eylem. deniyorum ama devamı gelmiyor.

"günde 50 sayfa kitap okumalıyım" diyerek yaşanmaz bu hayat. o şekilde yaşayan insan kitap okumakla hiçbir zaman güçlü bir ilişki kuramaz.

bugün 100 sayfa okuyup dün kafam dolu olduğu için sadece instagram akışı ve twitter akışı ile ve sözlük okumayla günü bitirdim.

geçtiğimiz hafta kalın bir kitabı sıkıldığım için 60. sayfasında bırakıp, hemen kitaplıkta camus'den 'tersi ve yüzü' okumaya başladım. sıkıldığım kitabı listede muhafaza ediyorum ve alt sıralara attım. hazır hissettiğimde okur bitiririm ama zorlasaydım kitaptan nefret edeceğini biliyorum.

gerçekten düzenli kitap okumaya, 20 yaşında başlamış bir insan olarak iyi ki de geç başlamışım diyorum. eğer erken başlasam kitap okumaya bu kadar bağlı bir insan olmazdım.

ayrıca özellikle kalın kitaplardan gözü korkanlara birçok kişinin taktiği olan 1 tane ağır klasikten sonra 3-4 tane ince kitap okuma tavsiyesi verebilirim. bu şekilde biraz daha rahat oluyor. en azından bende işe yaradı.