komşunun verdiği aşureyi çöpe atmak

evde köpek besliyorsa doğrudan çöpe. kedide sıkıntı yok.

eğer temizliğinden şüphe ediyorsam karşı tarafı da kırmadan istemediğimi, bana dokunduğunu filan söyleyerek reddediyorum.

ama zorla veriyorsa allah affetsin.

çöpe atıp geldikten sonra sözlüğe girip vay efendim mahalle kültürü öldü, ay efendim cok yalnızım kedi alayım, canım efendim miting var gelsene ...
2 dak once adamın verdiği aşureyi cope atmıs muhtemelen baska zaman tek bir kürdan dahi göndermediğin insanla nasıl birlik olacaksın.
asureden sosyal tespit yaptım yer misin yoksa onu da mı cope atacaksın ama muhalefetin sorunu sanırım o aşureyi çöpe atmakla başlıyor.

bir annenin kendi çoluğuna çocuğuna yedirdiği yemeği tatlıyı sizinle paylaşması inceliğini göstermişken çöpe atmak en hafif tabirle şerefsizliktir.

içinde en fazla ne olabilir be şerefsiz..

dışarda çizkek söylersin ama kimin elini soktuğunu bilmediğin aaaaaa ayıp.

hırto musunuz abicim siz? ne yani bu? klass hareket mi? aşure her zaman yapılmaz. mübarek bir ayda sizi de düşünüp, yapılmış bir inceliği çöpe atmak öküzlüğün dik alasıdir.

aşure binbir zahmetle yapılan bir şey zaten.
aşırı sevmemi bir kenara koysak bile sırf verilen emek için yerim.

aşureyi çöpe atacak kadar aklımı yitirmedim, beni düşünmüş kapıma kadar zahmet edip getirmiş. zaten dünyadaki en güzel tatlılardan biri, inanmasam da allah kabul etsin deyip oturup afiyetle yiyorum. nasıl yapıldığını falan da düşünemem, dışarıda yenen yemeklerin %80'inden temizdir her türlü.

(bkz: siz kafayı yemişsiniz)
bir gün gidip, o her zaman yediğiniz ve lezzetine bayıldığınız mekanların mutfağına girer misiniz?
aşureyi kaşıksız dilinizle yalayarak yersiniz, öyle bir halinize şükretme hali gelir*

bi tanıdık var, komşudan hiçbşr şey almıyor neymiş büyü yaparmis :d :d :d böyle mallar da toplumda olmalı. madem çöpe atcan alma, ben yerdim.

adilik. yemiyorsan alma kardeşim. beni adam bilip ikram etmiş. zeyir olsa yerim.

geçenlerde iş yerinden arkadaşlar ile avm yemek bölümü içinde ayrıldık. sen ne yiyorsun pizza, ben dürüm nerde buluşuyourz ? iskenderin yanında gibi. pizza almaya gidenler ev yemeği ile döndüler. baya da sıra beklediklerini görmüştüm. o yüzden sordum pizzalar nerede diye ? bana içeriden pizza ustası diye tehsisatçı çıktığını söylediler. tombik abimiz terlediği için elini yüzüne kimbilir nerelerine sürdüğünü hayal ettikleri söyledikten sonra siparişi iptal etmişler. dışarıda kim bilir neler yiyoruz , özenmiş ailesinin yediği aşureyi sana getirmiş komşudan ne zarar gelebilir ama gün içerisinde keyfi yerinde olmayan garson içtiğin içeçeğe güzellikler yapabilir.

aşure ile aram iyi olmasa da komşum beni düşünmüş aş yollamış. sırf bunun için bile alır yerimm.

kendi başına değerlendirilecekse saçma olduğunu söyleyebileceğim davranış.

birisi size aşure getiriyorsa (ki hoş beş olunmayan bir zümreden olduğunu farzediyorum), en bayağı ihtimalle sizin dost mu düşman mı olduğunuza karar veremediği için ve görgü gereği ayıp olmasın diye getiriyordur.

eğer size aşure ikram eden komşu tahammül edemediğiniz bir şeylerin dahilinde ise, kendisine, biz sizin aşurenizi yemeyiz dersiniz ve kapıyı kapatırsınız. herkes kimin kime karşı ne durumda olduğunu bilir böylelikle.

bir de, toplumlarda görgü gereği yapılan şeyleri reddetmek davranışı baskıya maruz kalabiliyor. siyaset alanında kullanılabiliyor. bu gibi şeyler de faktördür, bu tür abuk davranışların oluşmasında.