köylerdeki komik lakaplar

hayrat'ta daha ilçe olmadan, ''konduların (kondilerin) mustafa '' amca vardı çok severim allah gani gani rahmet eylesin, hiç oflulara benzemezdi,pırlantadan değerli idi.
nedir nasıldır falan,çay-kurabiye muhabbet , büyüğüm tabi saygıda kusur etmem , meğer mustafa amcanın (galiba babası tepeden inerken sırtında yük var bahçede çalışmış inerken ayağı kayıyor ,diktir yamaçlar taraça kurtarır dikliği ,hemen hemen 10-12 metre taracadan alttaki taracaya yuvarlanıyor tutunamıyor ,hop aşağı yuvarlanırken bağırıyor ,taraca ve bahçelerde iş yapanlar var hepsi sese doğru bakıyor ,fakat düşen kişi yamaç çalısı dalı düşmeyi yavaşaltıyor herhalde , bağrış çağrışs iki ayağının üstüne düşüyor ,hemen hemen herkes bir anda *kondi* diye bağırıyor ,bunların lakabı kondu*-kondi-kondular kalıyor . ben dinlerken çay masaya devrildi gülerken bayılıyordum karnım falan kasıldı(yerel şive ile anlatım muazzamdı) , mustafa amcanın lakabı konduların mustafa idi en büyükleri idi. okuryazar bile değildi ama muhabbetine doyulmazdı ,ben sarılıp dinlerdim, of ağzı ile anlatırdı ,kondi..

köylülerimiz pek yaratıcıdır bu konuda, öyle geldi yani kulağıma. benim bir köyüm yok, şehir bebesiyiz. o yüzden size melih cevdet anday'ın
hatıralarında anlattığı bir arkadaşından bahsetmek istiyorum. nurullah ataç'ın avni adında bir fransızca tercümanı varmış 50'li yıllarda. avni bey bir oturuşta 30 şişe bira içer, hiç yemek yemezmiş, eski eroinman, zayıf, üstü başı pislik içinde. ağzında tek dişi kaldığı için medeniyet ismini takmış ona nurullah ataç. tam dede hümoru.

boyu kısa olduğu için bir adama "şubat" diyorlarmış. kesin köy öğretmeninin işidir.

götün tekin.

tekin abiye götün teki olduğunu bu şekilde seslenerek hatırlatıyordu köy halkı.

tırık

adamcağızın biri çok zayıf olduğu için ''vitaminsiz'' demişler.

bizim köyde "götlü ahmet" vardı. şahsen hiç görmedim kendisini ama kendisinden bahsedildiği ve ilk duyduğumda aşırı afallamıs ve arkamı kontrol etmiştim *.

anneme sordum sonra, herkeste göt var niye sadece onda varmış gibi söylüyorlar? diye; aman ne biliim kızım, öyle deller işte! * cevabını alıp, cevaplayamadigim sorular sandığına atıyorum.

"çorapsız" vardı bir de. ilk duyduğumda aşırı fakir zannetmiştim * ; adam bizim oranın en büyük hayvan tuccarıymış. gerçi çocuklarını görmüştüm liseye giderken, öyle serkeş, öyle sümüklü, öyle melüldü ki -hava da soğuk - bizim servis aracına alıp, kahvaltı ismarlamistim. arkadaşım geldi sonra. çocuk gittikten sonra benimle dalga geçmişti baya, kırk yılda bir hayır isledin onu da en zengin ailenin çocuğuna. ama ben öyle düşünmedim hic, kim olduğu önemli değildi. çocuktu ve üşüyordu. belki de sabahın o saatinde okula kadar gelmesinin sebebi az önce yediği dayaktı, üşümeye rağmen evden uzaklaşmak istemişti belki de. tabii ki onun da çorabı yoktu *.

daha var. ara ara yazarım buraya.

ben kürt köyünde doğmuş haliyle bir kürdüm. bizim köyün lakapları komik olmasından ziyade bize yani bana, hanıma, çocuklara ve diğer kürtçeye çokça hakim olamamış akranlarima tuhaf gelir. haski muske diye biri var mesela. ne anlama geliyor bilmiyorum. kıkılamıla var ( sanırım bir çeşit kertenkele) pinpinik dedikleri bir kadın var (bunu biliyorum kelebek demek) zebeş ahmet abi var ( karpuzcuymus zamanında) adama gebeş der gibi zebeş ahmet diyorlar. daha bir sürü var. köyde lakabı olmayan insan yok. uçmak ya da ucurtmakla alakalı olduğunu sandığım tıffırando diye lakap bile var anasını satayım. sanırsın teksas'in bir köyü.

denizli yöresinde ahmet ismi fazladır. orada lakapları ile anılan çok sayıda ahmet yaşamıştır :

" apartman ahmet, gıpgıp ahmet, kambur ahmet, kalorifer ahmet, hadım ahmet, koca ahmet, göçmen ahmet, akümülatör ahmet, beleş ahmet, geniş ahmet, kara ahmet, yeşil ahmet, sarı ahmet... "

köylerdekini bilemem de, son dönemde kentlerde götkılı lakaplı yaygın bir kesim oluştu.. (yani köylüleri yadırgamayın, kentliler de onlardan aşağı kalmıyor.)
yahu hem ayıp hem argo, ayıp olmuyor mu dedim de: biz demiyoruz ki, onlar kendileri kendilerine yakıştırıyor, hem de övünüyorlar dediler.. de inanamadım dostlar.

bana virginiali maho derdi babaannem koyde.