kütüphanede ders çalışmak

üniversitede yurtta kalırken yaptığım eylem. yurt ortamı çok sıkıcı olduğundan sık sık kütüphaneye giderdim.

eğitim hayatım toplamında sayılacak kadar az şekilde gerçekleştirdiğim eylem. ev ortamında çalışmayı tercih ediyorum. imkan yoksa mecbur kalmak ayrı durum ama sırf sınav havasına gireceğim diye o gergin kütüphane ortamına girdi mi ben çalışamıyorum.

oldukça verimli bir aktivite. çalışasın olmasa bile etrafında ki insanların çalıştığını görünce doğal olarak çalışasın geliyor.

pandemi ile hiç olmuş eylem. gözler yaşlı özlediğimiz ortamlar..

sabah geç de olsa -11 gibi- kalkıp, kahveni meyveni alıp, kavimler göçü yapar gibi gitmeyi sevdiğim kütüphaneye artık çok fazla gidemiyorum. zaten maskeyle çalışmak da ayrı dert. hem de kütüphanenin keyfi arkadaşlarla veya sevgiliyle çıkıyor cidden. ahh ahh.

asla başarılı olamadığım yapanlara saygıyla baktığım ders çalışma yöntemi.

geçen sene üniversite sınavına hazırlanırken üniversite kütüphaneleri dışarıdan öğrenci almadığı için baya hırslanmıştım ve 'seneye okulumun kütüphanesinde deliler gibi çalışacağım' demiştim. fakat covid-19 sağ olsun kütüphane ortamını evde yapmaya çalışıyorum.

sekizinci saatin içindesindir, artık içeride kalmayan oksijen beynine de gitmemektedir. apar topar dışarı çıkıp çelikleme yaparsın, ardından hızlıca bir sigara, kantinden koşa koşa kahve alıp geri içeri girersin. nasıl özlemişim ahh. zaten kütüphane kokusunu çok severim.

bu insanları inanılmaz kıskanıyordum üniversitede çünkü hiç ders çalışacak dersim olmadı, ayrıca uzun süre sessiz dayanmak çok zor.

yapamadığım eylemdir. evde olmayınca kendimi rahat hissedemiyorum.

kütüphaneler sadece vize final haftasında gün içi iki sınav arasında sessiz, sıcak konaklama mekanlarıdır. onun dışında daimi müdavimleri de sadece hukukçulardır.
sanılanın aksine tıpçılar ise evlerinde çalışır.

özlediğim aktivite. evde çalışmak öyle zor ki.

bana biraz göstermelik eylem gibi geliyor.sonuçta olabildiğince sessiz tutulmaya çalışılsa da, etrafında bir sürü insan oluyor.mutlaka konsantrasyonunu dağıtacak bir hareket, ses , eylem ile karşılaşıyorsun.

bence kişinin kendi odası, çalışabilmesi adına en izole olabileceği yer ama tez yazıyorsan ya da ulaşman gereken kaynaklar varsa, bilgisayarını alıp işini bitirene kadar kütüphanede vakit geçirmen mantıklı.

ya da ilham olması açısından gidip ortamını sevdiğin kütüphanenin seçtiğin bir kısmına otururarak acil olmayan işlerini halledebilirsin.

onun dışında benim sıcak bakmadığım bir eylem çünkü ben çalışırken bölündüğümde delirebiliyorum özellikle bir şey üretmeye çalıştığım ya da ciddi bir şeye kendimi hazırlamaya çalıştığım anlarda çünkü ders çalışırken kendime dahi katı davranırım.sorumluluklarımı yerine getirme konusunda doğal bir asilik geliştirdim.o an istemesem bile, mutlaka o işin başına oturuyorum.

zaten üniversiteyi onurla bitirip, yüksek ve doktora’ya dahil olmamıda sağlayan bu kişisel direncim oldu diye düşünüyorum.daha üniversitede okurken, proseför olmayı planlamıştım.şimdi 2. doktorayı hatta 3. cüyü cümle içinde kuruyorum.


kısaca; kütüphane çoklu bir ortam olması sebebiyle bana göre bir yer değil ama var oluş mantığı her zaman çok güzel.

macbooklu mu macbooksuz mu sorularındir.

oksijen seviyesinin giderek düştüğü, %100 doluluğu ulaşmış, güzel bir yer kapmak için ekstra çaba harcanan o kutsal mabedler... ah anlayamazsınız nasıl özledim.

çalışabilenlere çok özeniyorum. ben odam dışında bir yerde ders çalışamıyorum :(

kiminin çok zorlandığı kiminin de çok sevdiği aktivite. ben çok sevenler tarafındayım, nedense kütüphaneye gittiğimde her daha verimli çalışıyorum.

sadece saatte bir arkadaşlarla kahveyle saatte bir sigara molasına çıkmak için yaılabilecek eylem

bir zaruriyet olabildiği gibi sırf şov için yapanlar da mevcuttur. hatta kimisi hiç ders çalışmak için gelmez, orası ayrı.

bir gün önceden arkadaşlar aranır, sabahın erken saatlerinde buluşulup bir kütüphaneye gidilir. kütüphane, özellikle seçilir çünkü bilinir ki bir kafeye gidilecek olsa goygoydan ders çalışılmaz. sabah 8'de girdiğiniz kütüphaneden akşama doğru yorgun argın çıkar, ucuz bir mekanda (öğrencisinizdir çünkü) yemek yer ve evlere dağılırsınız.
özledik vallahi.