leyla ile mecnun (dizi)

öyle bir dizi düşünün ki izleyenler ya bağımlısı olup yaşam felsefesi haline getirsin ya da aşırı saçma bulup anında bıraksın,katiyen ortası olmayan ve olmayacak bir hikaye çünkü. benim için gençliğimin tam ortasında dikili bir çınar bu yapıt.samimiyeti,mahalle ruhunu,hayal dünyasını,mizah anlayışını, hepsinden öte dostluğu ve aşkı öyle bi anlattılar ki resmen kavramlara kimlik bürüdüler.yıllarca sıkılmadan izledim beş dakika içinde kahkahalar atıp sonrasında en büyük hüzünleri yaşadım.hele o efsane finali yok muydu ciğerimizi söktü
kitaba geçecek olursak kısaca hikayenin eksik bir bölümü veya alternatif bi finali diyebilirim. başlarken yaptığı karakter tanıtımları özellikle diziyi izlemiş olanlar için gereksiz olsa da böyle eşsiz bi zekanın kaleminden çıkana haksızlık etmek de istemem. dizi bizler için o kadar üst seviyede ki kitapla bunun bi tık altında kalmış olması anlaşılabilir .
okuyun efendim mecnunu leyla’yı iskender babayı ismail abiyi yavuz’u erdal bakkalı gözlüklü çocuğu kamili hepsini okuyun da acısı tatlısı ile hayatın ve zamanın bi bütün olduğunu hatırlayın.
kitaba puanım : 8.3/10
alıntılar: “ki beklemek en zor halidir yaşamanın”
o gemi gelecek mecnuuuunn.

"iyi dediğin nedir ki mecnun? kim o kadar iyi ki? yani bende herkes kadar iyi, herkes kadar kötüyüm"