masumlar apartmanı

ilk defa tv'ye bu kadar bağlandım bir dizi sayesinde.
en iyi karakter gülben'dir. merve dizdar oyunculuğu süper. diğer karakterlerde süper bu arada haklarını yemeyeyim.

bu haftaki bölümünden hiçbir şey anlamadığım dizidir. bölüm boyuna bakışmayla, şarkıyla, ağlamayla zırlamayla geçti. tek atraksiyon gülben’in esra’yı itmesi, polislerin de gülben’i ifadesini almaya götürmeleriydi. iyi başlayıp kötü devam etmek türk dizilerinin kaderi olsa gerek.

en sağlam dostlarımı kurban verdiğim dizidir.
hiç televizyon izlemiyorum, dizi futbol filan hiç işim olmaz.
dizi izlemeyen son bir kaç arkadaşımı da bu diziye kurban verdim. etkili olduğu anlaşılıyor.

sevgisizliğin nelere sebep olduğunu gösteren dizidir. baba anneyi sevseydi, anne çocuklarına hakettikleri sevgi ve özgüveni verebilseydi, bu çocuklar bu ruhsal hastalıkları yaşıyor olmazdı.
sevgisizlik tüm hastalıkların sebebi olduğu gibi sevgi de tüm hastalıkların merhemidir. sevelim...

an itibariyle benimdir efendim.

bu sene zaten psikolojik tahlil içeren diziler artış gösterdi. ilgim olduğundan hiç dayanamıyorum, hemen izleyiveriyorum. masumlar apartmanı'nı izlemeyeyim, dediydim. olmadı. gülben'in "hepimiz her gece yatağa yorgun gidiyoruz ama mutlu uyanmıyoruz abla..." demesi kalbime çöktü resmen. bir an transa geçmişim, dürttüler de geldim kendime.

4. bölümünün yayınlandığı hafta keşfedip annemle bir seferde dördünü de izleyip bağımlısı olduğumuz dizidir.
birkan sokullu (han) oyunculuğunu örnek aldığım bi insan ve gülben gerçekten tam anlamıyla aptal.

ilk bölümünü "ya bu neymiş böyle" diyerek açmış bulundum ama sonrasında, "bir dakika burada türkiye'deki dizilerdeki pek görmeye alışık olmadığımız bir şeyler oluyor" diyerek tutuldum kaldım.

izlemedim izlemeyi de düşünüyorum diyemem. senarist kadının tüm kitapları var ama okumadım. elime alıp başladım ama 40 sayfa sonra bıraktım.

bizim ruh hastalıkları dersi var zaten. 4 yıl boyunca bol bol okurum.

süresi çok uzun olduğu için televizyondan izlemediğim dizi. bu sebeple salı günleri youtube kanalından izliyorum. saat 01:00’de yeni bölüm yükleniyor. gülben için bu diziyi gittiği yere kadar izleyebilirim. merve dizdar harikasın südüklüm! *

bi' ben mi izlemiyorum şu diziyi yahu?
hayatımızda yaşadığımız dram yetmiyor, bir de televizyon dramla doldu. dram üstüne dram, yeter gari.

ne zaman güleceğiz?
(bkz: kırmızı oda)

"sen benim şarkılarımsın" şarkısı ile eski ve güzel anıların anısına yüzümde bir gülümseme oluşmasına neden olan dizi. sonra anı hatırladık ve normale döndük.

bizi terk ettikten sonra ayda bir arayan annem telefonda abimle bir şey anlatırken araya "masumlar apartmanıhh" şeklinde nidalar serpiştiriyordu diziyi izlemedim. sorduk ne demek istiyorsun falan diye açıklamıyor da. delirecem izleyen biri açıklasın yoksa mommy issueları olan lezbiyen kartımı kullanıp orta yaşlı bir kadınla sevişeceğim.. tekrar

bu diziyi dün akşama kadar hiç izlememiştim. fragmanlarını gördüm, bakındım. konusu, karakterleri, ezgi mola'nın ve merve dizdar'ın oyunculuk dersi verdiğine dair yüzlerce yorumlar okudum vs.

benim de bir arkadaşım var ki, ahhh onu nasıl anlatsam, hangi kelimelerle tanımlasam... ne söylersem söyleyeyim hep yarım kalacak biliyorum. kalbi o güzel yüreği, vicdanı, kendisi.
ama hep eksik bir şeyler eksik ve içindeki o eksiklik hiç tamamlanmıyor.

dün beni aradı dedi ki ; "senden bu dizinin ilk bölümü ya da fark etmez herhangi bir bölümünü izlemeni istiyorum. izledikten sonra beni mutlaka ara"
dizinin ilk bölümünü izledim, hemen aradım kendisini ben daha konuşmadan başladı.
"o izlediğin insanlar var ya onlar işte ben ve benim ailem"
o konuştu ağladı, bende onu dinledim ağladım.

benim için sıradan bir dizi(idi). fakat yakınımızda, etrafımızda bir çok insanın hayat hikayesi bu.
sevgisizliğin ne kadar illet bir hastalık olduğunu, yarattığı enkaz hayatları, kişinin ne kadar başarılı olursa olsun yarım kalmışlığının göstergesi.
keşke o çocukluğumuzda hayal ettiğimiz sihirli değnek olsa ve...
ben seni seviyorum 'e'

gerçek olayları baz alarak bir kaç hikayenin sentezlemesi, türk halkının dikkatini çekebilmek için serpiştirilmiş romantizm ...kesinlikle kötü değil ama süreden dolayı olay örgüsü sıkmaya başlıyor.ha bir de başarılı bir komedyenin (bkz:ezgi mola) dram dizinde oynaması beni üzdü

kesinlikle reyting kazanma sebebiyle senaryosunun dışkısını çıkardıklarını düşündüğüm dizi’dir.

daha öncede söylemiştim fakat bir dizi bu kadar psikolojiden bir haber işlenir.bir anne figürü var ve anne figüründen kaynaklı problemli büyümüş çocuklar...

cocukların ve annenin her yeni bölümde ayrı bir travması, ayrı bir rahatsız edici özelliği ortaya çıkıyor.. nasıl psikolojik bir rahatsızlıkmış bu sürekli kendilerine yeni bir takıntı eklemişler.

ekledikleri takıntılar bir türlü bitemedi.. anne figürü farklı bir abartılma türü barındırıyor zaten.

kadının yakında 23 farklı karakteri var teorisine bağlarlarsa şaşırmayacağım. - olay çoklu kişilik bozukluğuna dayanmasında. bu kadar abartının açıklanabileceği bence en mantıklı gerçeklik bu olurdu.

konusu güzel olsa da ve ilk bölümlerinde baya şaşırtsa da yine klasik türk dizilerinden çok uzaklaşmamış bir dizidir .ilk başlarını keyifle izlerken sonraları sıkılıp bıraktım . youtubeda kısa kısa videoları izleyerek takip ediyorum.

birkan sokullunun, maşallahlık endamına doymamı sağlayan dizidir. çoğu sahneyi geçerek izliyorum ama ezgi mola da hiç fena değil, gülbene üzülüyorum, yazık, şamar oğlanı. on yıl falan aradan sonra ara ara izlediğim, en azından takip ettiğim ilk türk dizisi olmuştur. dizinin senarist ve yapımcılarının burayı takip etmediğinden neredeyse eminim fakat o bakışma sahneleri, o müzikler, dizinin -varsa- kalitesini düşürüyor, benden söylemesi. hint dizilerine çevirmeyin yahu şu dizileri.

bilgili/resmi tanımım :d
gülseren budayıcıoğlu'nun 'madalyonun içi' adlı kitabından uyarlanan, temizlik hastası bir abla, altına kaçıran bir kız, sürekli kolunu kaşıyarak kanatan en küçük kardeş ve geceleri çöp toplamaya çıkan sabah ise şirket yöneten bir erkek kardeşin çektiği sıkıntıları ve yaşadıkları psikolojik travmaları anlatan; trt1'de yayınlanan bir türk dizisi.

kendi düşüncelerimi yansıtan tanımım :)
'yaşanan her olay sonrası e artık bu olaydan sonra da giderler herhalde psikiyatriste dediğim dizi'.

ilgi çekici bir hikayenin dijital ortama taşınmaması ile harcanan dizidir. netflix, blu tv ya da bunun gibi platformlarda olsaydı eğer çok daha güzel çekilebilirdi. tv de yayınlanması sebebiyle hem istediği duyguyu izleyiciye sunamıyor hem de uzun sahneleri ve bitmek bilmeyen süresiyle zekamızla oynuyor. çok daha güzel olabilirdi. yalan yok bir öpüşme sahnesi bile göremiyoruz ya da dertlenip bir meyhaneye gitmek yerine kebapçıya giden bir efkar team görüyoruz...

naci'nin gider ayak ürkek kuş safiye'yi evcilleştirme faaliyetleri yürüttüğü, inci'nin insanı huy sahibi edecek tavırlarda bulunduğu, han'ın geceleri çöpe çıkıp cansız mankenlere dert anlattığı, bayram'ın gülben'e yanık kaldığı, gülben'inse hayallerde yaşadığı dizidir.