masumlar apartmanı

safiye'nin esprili benzetmeleri (fosil, sarı kantaron vs.) ve dobralığı, hasibe'nin meymenetsizliği (kadın rolünü nasıl iyi yapıyorsa rüyama girse korkarım), gülben'in saflığı ve dedenin müthiş oyunculuğu üzerine söylenecek söz yok.

hastasıyım bu dizinin, uzun yıllar sonra ilk defa bi dizinin yeni bölümünü televizyon başında izliyorum.
gülben sen üzülme, sen üzülünce bizim ciğerimiz parçalanıyo. ayrıca esra ne itici bir insan salak mısın esat, oğlum bu kızın neresine aşık oldun.

ege'nin babasına "geber" diye bağırdığı ve ertesi gün babasını uyandırmak için gittiğinde babasını yatakta ölü bulduğu dizidir. hiçbir şey için kalp kırmaya değmez sevgili yazarlar. dünya geçici.

ben artık nereye kadar bu saçmalık devam edecek diye merakımdan izliyorum ve gerçekten çok kızıyorum aynı zamanda.
inci başlarda alkolik sevgilisinden bu bağımlılığından dolayı ayrılmış, güçlü bir karakter olarak tanıtıldı.
sonra arada ne olduysa bu karakter kendisine yapılmayan hakaret kalmayan, plastik çatal kaşık verilip, izinsiz su bile içirilmeyen, hastalıklıymış gibi üstüne başına garip şeyler takarak evde belli alanlarda gezmesine izin verilen bir karakter yoksununa döndü. bir kadının * bir adam için bütün bunları alttan alması çok anlamsız, ortada aşk bile olsa anlamsız. insanda biraz gurur olur, haysiyet olur diyorum, bu tarz bir olay dizide dahi izlerken rahatsızlık veriyor, yanlış mesaj verildiğini düşünüyorum.
bu kadar hassas dönemlerden geçerken nedir verilen mesaj hiç düşündünüz mü; öfke kontrolü olan kocanız/sevdiğiniz adam ve psikolojik rahatsızlıkları olan ailesi ne yaparsa bağrınıza taş basın, alttan alın, onlar hasta olabilir deyip gülüp geçin mi? çok yazık olmuştur, bu kadar kaliteli bir kadro çok daha güzel mesajlar vermek için bir araya gelebilirdi. verilen mesaj çok yanlıştır, bu kadar popüler bir dizi bu mesajı veriyorsa biz kadın cinayetleri nasıl zeminlerde olmaz diye boşa kafa yoruyoruz.

spoiler içerebilir, benden söylemesi.


dizi çok şahane. fakat safiye'nin histerik duygu değişimleri çok can sıkmaya başladı. tam iyileşmeye başlıyor diye umutlanıyoruz hoop tekrar başa. dizide en çok üzüldüğüm insan ise gülben. herkesin iyiliğini isteyip mutsuz olarak bu zamana kadar çok iyi dayandı. en çok o mutlu olsun bi zahmet.

han ve inci'ye değinecek olursam olayın aslında bu karakterler olmadığından ve diziye ektra montelenmiş oldukları bariz olduğundan bence senaryoda yer verilmeseymiş de olurmuş.

hikayeyi sakız gibi uzatmaya başladıkları için haftalardır izlemediğim diziydi. yeni bölüm fragmanında sonunda han ve psikiyatr sahnelerini gördük. dizinin başından beri en merak ettiğim olay buydu. istanbullu gelin isimli dizideki psikiyatr sahneleri şahaneydi umarım aynı performansı bu dizide de görürüz.

gerçek hikayesini okuduktan sonra bir kez daha sevdiğim fragmanları çok çarpıcı olan dizidir. han karakteri psikopatlığının yanı sıra her yerde karşımıza çıkabilecek manipülatif karakteri muhteşem yansıtmaktadır. hikayenin orjinali ankara bahçelievlerde geçmiştir.

kadınların sürekli çemkirdiği, erkeklerin alttan aldığı güya psikolojik dizi... her şeyle soslanmış hayatlar, uçuk tipler, anormali gidişatlar, garip aşklar, dıngıl ilişkiler ve ne ararsan gel abla vaziyetleri... amaaa safiye tipiyle ezgi mola resmen döktürüyor ve üstte yazdıklarımı anlamsız kılıyor...

çöplük olan türk dizi camiasında, en azından gerek oyunculukları gerek klasik olmayan senaryosu ile farklı bir soluk getiren dizi.
yalnız sahneler çok yavaş akıyor. türk dizileri, bu uzun sahneler ve uzun bölüm saatleri sorununu aşamadıkça başarılı olamaz ne yazik ki.

3 bölüm boyunca zincirlenenin kim olduğunu göstermediler resmen.

cansız manken falan bile çıkabilir ama insansa gerçekten, bence sadece naci olabilir. han işin sonunu düşünmeyip rastgele hareket eden bir karakter değil. esat'a böyle bir şeyi yaparsa eninde sonunda öğrenileceğini biliyor e öldürecek hali de yok. naci'nin güya unuttuğu klarneti, han'ın çocukluk anısında ablasının evliliğine karşı çıkması vs naci olabileceğine işaret. zincirlenenin hiç sesi soluğu çıkmıyor ayrıca. naci ben zaten öleceğim her türlü terk edeceğim, safiye kardeşinin canavarlığıyla yüzleşip daha da üzülmesin diye sesini çıkarmıyor olabilir. finalde de esra'yı bayıltan psikiyatristin diğer manyak hastası.

izledikçe, dilerim çevremde böyle manyaklar yoktur umma gereği duymama, sebep olan dizi.
han; yakışıklı uşaksın, şirketin var, güzel bir karın var yapma artık manyaklık falan.
insan zincirlemek nedir, yakışmıyor sana.

abarttilar ya üç bölüm oldu zincirli kim bilmiyoruz. ayrıca bir insan bu kadar da manyak olmaz o kadar parası var gitsin uzakta bı ev tutsun oraya zincirlesin kimi zincirlicekse büyük sacmalandi artık

hastaların yaşamlarının kitaba konu olup sonrasında dizinin çekilmesi ne kadar etik tartışılır bence. izlerken komedi-dram dengesini ayarlamaya çalışsalar da o acıları dibine kadar yaşayan gerçek insanlar var oldu hayatta.

bir iki sahnesini izledim sadece ve obsesif kompulsif bozukluğumu tetikledi. dizinin introsunda trigger warning gibi bir şey var mı bilmiyorum ama yoksa mutlaka olmalı beni inanılmaz rahatsız etti, bu rahatsızlığa sahip insanları da huzursuz ettiğine eminim.

güzel ve etkileyici bir başlangıç yapsa da süre doldurmak ve diziyi uzatmak adına etkileyiciliğini kaybetmiş türk dizisi. gerçek bir hayat hikayesinden alınmış ve sıradanlıktan uzak bir konuya sahip ama canım senaristlerimiz bir şekilde katletmeyi başardı ne yazık ki onu da.

bir dizi hayat hikayesinden uyarlama olduğu için esas hikayeden hiç sapmasın denemez tabii fakat masumlar apartmanı sorunlu kızların arasına daha az sorunlu bir erkek kardeş koyarak en baştan esas hikayeye bağlı kalmamıştır. bu gidişle senaryo kurbanı olacağını düşünüyorum.

dizideki karakterler ne kadar tüyler ürperticide olsa böyle insanların gerçekten var olduğunu bilmemiz gerek diziyi izlerken her seferinde kendimden bir şeyler buluyorum. bazen kendimde de psikolojik sorunların olduğunu düşünsemde kendimi her halimle seviyorum... bazen han gibi sahiplenici sevdiklerimi herkesten kıskanıcak biri oluyorum bazen gülben gibi hayallerimle kendimi avutuyorum bazen de safiye gibi deliliğe vurup manyak gibi temizlik yapıyorum...

diziyle ilgili kafama takılan bir şey var. han ve inci evlendiğinden beri hep bir sorun hep bir dram. tamam türk televizyonlarında artık öpüşme, sevişme gibi sahneler yok anlıyorum da han gibi her konuda karanlık bir adamın cinsel sorunları da olacağını düşünmeden edemiyorum. iki çatıda buluştular, sonra evde yaşıyorlar, her şey tuhaf tek normal olan bu olmamalı.

inci'nin ölüm sahnesi çukur'daki çatışma sahnelerinden kat be kat saçma.
düşünün, fargo marka bir kamyon, bir otomobile çift takla attıracak şekilde çarpıyor ama kamyonda çizik yok.
çift takla atan otomobilden fırlayan inci, arabanın beş metre kadar uzağında yatıyor ama alnındaki morluktan başka yara neyim yok.
bu saçmalığa ek olarak, hanımefendinin hiçbir kemiği kırık değil ama ölüyor.
ulan başından beri makine gibi giden dizi ne hale geldi.

tek izlediğim dizi.. 2 saat 40 dakikayı doldurmak için kendilerinden geçseler de izliyorum.
çekim açıları, oyunculuklar, mekan ve en küçük ayrıntılar bile çok iyi düşünüldüğü için izlemesi keyifli oluyor. 2021de eski bir dizi izliyormuşum gibi hissettiriyor.
bugün 2.sezonu başlıyor. izlerim.