moonlight sonata

bana kalp kırıklığını hissettiren beethoven bestesi. orijinal adı quasi una fantasia.

çalmayı tam öğrenirken piyanoyla vedalaştığım bestedir. en azından girişini beverebildik.

dinledikçe insanı rahatlatan beethoven eseri.

dinlemekten sıkılmadığım beste. piyano çalmayı isteme sebebim.

bana en keskin kalp kırığımla beraber umutu hatırlatan beste.
(link: )

moonlight sonata beethoven'nın işitme sorunu başladıktan sonra, 31 yaşında bestelediği sonatıdır. beethoven moonlight sonata’yı 1801’de tamamlamış ve ertesi yıl yayınlanmıştır. 31 yaşında işitme sorunu daha da kötüleşen beethoven galayı kendisi yapmış ve eseri kısa bir süre öğrencisi olan, kontes giulietta guicciardi’ ye ithaf etmiştir.
sonatın asıl adı quasi una fantasia (neredeyse bir fantazi) olup moonligt sonata adını 31 yıl sonra almıştır.

--- alıntı ---

rivayete göre; kötü ve mutsuz geçirdiği çocukluk dönemi, yalnızlığı, sağlık problemleri -özellikle sağır oluşu- beethoven’ı hayata küstürmüştür. intihara karar verir ve hatta vasiyetini bile hazırlar. ancak görme engelli küçük bir kız, beethoven’a yaşama bakışını tamamen değiştirecektir. gözleri görmeyen genç kızın ayışığını hiç görememiş ve göremeyecek olması bethooven’ı fazlasıyla derinden etkiler. ve yaşama yeniden bağlanmasına en büyük sebep olur.
bir gün beethoven, bir arkadaşı ile birlikte viyana sokaklarında dolaşmaya çıkmıştır. tam o esnada bir apartmandan piyano sesi geldiğini duyar ve kafasını kaldırıp bakar. apartmanın ikinci katındaki cam açıktır ve beethoven’ı büyüleyen ses oradan gelmektedir. arkadaşına, çalan kişinin muhteşem çaldığını ve onu görmesi gerektiğini söyler.
birlikte ikinci kata çıkıp kapıyı çalarlar. kapıyı açan kadın, beethoven’ı hemen tanır ve şok olur. beethoven, piyano sesine geldiğini, çalan kişiyi çok merak ettiğini ve muhakkak görmek istediğini söyler. kadın, piyanoyu çalanın kızı olduğunu ve tanışmaktan mutlu olacağını belirterek beethoven ve arkadaşını içeri alır. beethoven, piyano çalan kızın olduğu odaya girer. annesi kıza, beethoven’ın geldiğini söyler ve küçük kız çok heyecanlanır, hemen ayağa kalkar, fakat kız görme engellidir. bunu gören beethoven ise, “lütfen benden bir şey isteyin.” der, maddi bir şey isteyeceklerini düşünerek. kızın cevabı şu olur; “ben hiç ayışığı görmedim, bana ayışığını anlatır mısınız?” bu durumdan etkilenen beethoven, bunun üzerine piyanonun başına geçer ve ayışığı sonatı’nı(moonlight sonata), doğaçlama olarak besteler.
“bu hikaye tamamen rivayettir. gerçek olup olmadığı kesin olarak bilinmemektedir.”

kaynak: organik insan



--- alıntı ---

bana ne dense gerilim veren ama zevkle dinlediğim beethoven eseridir.

beethoven'in 1801 yılında bestelediği ve yaygın olarak bilinen eserinin ismi. klasik batı müziğine kayıtsız olanlara bile ismi tanıdık gelir. müzik dinletilerinde sık biçimde icra edilen bir piyano sonatıdır.

ruhumu dinginliğe kavuşturan notaları ne zaman duysam, bir soluk alır, sanki o ana kadar nefes almayı unutmuşum gibi, öyle derinden ve huşu ile gözlerimi kapatır, notaların
dizilimini takip ederim..

rivayete göre beethoven'ın görme engelli bir kızın, 'bana ay ışığını anlatır mısın?' demesi üzerine doğaçlama bestelediği sonat. her dinlediğimde inanılmaz bir akışı ve hüznü olduğunu düşündürür bana.

buradan

beethoven'ın karısıyla tartışırken, çok çene çalan karısı için yazdığını sandığım ay ışığı sonatı adlı eser.
2. kısım allegretto 'nun sonunda sanki ufak bir tartışma hararetleniyor
3. kısımda alevli bir tartışmaya dönüşüyor ve bende çok çene çalan bir kadını, ritimin azaldığı enstrümanların yumuşadığı kısımda ise alttan alan bir erkeği canlandırıyor dimağımda.

zaten klasik müziği de güzel yapan budur sözleri, olayın akışını kendiniz kafanızda canlandırırsınız ve hayal dünyanız gelişir. şarkı sözleri ile birinin yönlendirmesine ihtiyaç duymazsınız. bana klasik müziği sevdiren durum ise küçükken duymuş-dinlemiştim adını bestecisini bilmiyordum, müzikte karanlık bir göl orada dans ederek yüzen kuğular hayal ediyordum, internetin dünyama girmesiyle beraber opereti araştırdım ve buldum ki pyotr ilyiç çaykovski'nin kuğu gölü bestesi imiş. besteleyenle dilimiz, kültürümüz farklı ama bize hissettirdiği duygular aynıydı ki buradan da sanatın dilinin evrensel olduğu kanaatine vardım.

beethoven in 1801 de tamamladığı do-diyez minör 14. piyano sonatıdır.

vivaldi four seasons'da sözsüz duygulara sahip güzel bir örnektir.

eski fimlerin bazılarında bu ezgiyi duymuşuzdur.
bu tarihlerde beethoven'in kontes giulietta'ya evlenme teklif etmeyi düşündüğü ve ounda bu teklifi kabul etme eğiliminde olduğu tahmin edlmektedir. bu eser moonlight sonata adını beethoven öldükten 5 yıl sonra almıştır

bu eserle tanışmamış milyonlarca insan var ülkemde. okullarda müzik dersinde çocuklara dinletilmesi ve hakkında bilgiler öğretilmesi gereken seçkin eserlerden biri. şimdi birileri "türkülerimiz dururken..." diye başlarsa ona da cevap vereyim. türkülerimiz de dinletilmeli, öğretilmeli bu nitelikte klasik müzikler de. çocuklarda estetik duyguların gelişimi için ve hatta hayal güçlerini destekleyebilmek için çok doğru bir adım olur.

içinde hem mutululuğumu, hem kederimi, hem öfkemi, sevgimi, ıztıraplarımı, serzenişlerimi, yaşadıklarımı, yaşayamadıklarımı, sevinçten uçtuğum zamanları, dizlerimi kucaklayarak saçlarımı yolduğum anları, içkiden uyuyamadığım, içkisizlikten uyuyamadığım, gözümden yaşlar akarak sigara içtiğim zamanları, hatta ve hatta başka müziklerde kendimi bulduğum anları benim için 15 dakikada aynı anda yaşatan bir beethoven efsanesidir. her kes en az bir kez dinlemelidir, kendi hayatının gözünün önünden geçe bilmesi için.

yaz ayı, berrak bir gökyüzü. yıldızlar ve ay gökyüzünde bizlere bakıyor. ve kulağımda (bkz: moonlight sonata)

almımda bir ağustos böceği
yapraktan bedenim
ağaçtan bademim
bu zincirinden boşanmış poyrazda
uçuyoruz dolunaya doğru
yel yepelek yelken kürek
uçuyoruz ağaçlar evler duvarlar
uçuyoruz peribacaları
allaha emanet kula selamet
toprak da ayaklandı
bahçeler tarlalar
çiçekleri sarı yeşilleriyle
ardımızdan kızlan' daki yel değirmenleri
alavra' da doludizgin yaban eşekleri
burunlar koylar bükler
dağlarda ki devanaları
balıkaşıran’ da kopuyoruz anakaradan
uçuyoruz mehtapta
acemaşıran faslı okumaya dolunayda. “can yücel “

çok tanınan kimi sanat yapıtları üstüne, (hangisinin doğru hangisinin yanlış olduğunu hiçte önemsemediğimiz) öyküler yazılır. çünkü bunu hakederler.. keşke dünya daha çok yapıt ve daha çok öykü kazanabilse..)