mustafa kemal atatürk

bu millete nasip olması paha biçilmez bir talih olan lider, başkomutan, başöğretmen, ata, kurucu önder. bugün günlerden zafer bayramıysa en büyük nedeni kendisidir. ona olan sevgi saygı ve minnetimizi hiçbir zaman kaybetmeden açtığı yolda gösterdiği hedefe durmadan yürüyeceğiz.
mekanı cennet olsun.

onu görmemiş, ona dokunmamış altı yaşında bir bebenin ruhuna dokunmuş ulusumuzun ışığı… kızım altı yaşındaydı, abisinin okuluna 10 kasım törenine götürmüştüm. törende slayt gösterisi başladı; izlerken ağlamaya başladı, susturamadım uzun süre. “neden ben göremeden öldü?” diye hıçkırarak sordu. o an burnumun direği sızladı. nasıl bir çocuğun yüreğine bu sevgi bu kadar işleyebilir diye düşündüm…
kısacası; bu sevgiyi söküp atamazsınız. böyle çocuklar, böyle yürekler olduğu müddetçe atatürk daima yaşayacak, ışığı hiç sönmeyecek…

bu ülkede doğduğum için sevindiğim tek insan.

askeriyim

hayatımı varlığımı borçlu olduğum vefa duyduğum büyük insan

amcamla tarihten bahsederken her seferinde de; kürtçe aksanıyla gırtlaktan ve kanı çekilmiş ellerini yumruk yaparak, o beyük komutandi, bana dedi oğlum sen kimdir.
dedim komtanım musa oğli mehmet kaya batman emret komtanım.
dedi bana cesur askersin, atatürk beyük komitandi diye söz ederdi.

amcam dan öğrendim atatürk'ü, çünkü silah arkadaşımdi diye söz ederdi.
kimse atatürk sevgimi sorgulamasın.
o bir peygamber değil ama o büyük bir lider bir yönetici ve konutandı.

arkasından havlayan herkes düşmanımdır

ahh be paşam... ne koymuşsun be muhterem! yıkamadılar, silemediler, yok edemediler, unutturamadılar.....
bir çok şey yapılıyor muhakkak. yapılmaya da devam edilecektir.
ama sorun yoktur. çünkü bir köpek havlamasından öte değildir söyledikleri.
boşkoyunuz ve bol bol kemik atınız!

kendisi ve yaşadığı dönem ile alakalı her yeni öğrendiğim bilgide daha bir hayran oluyorum kendisine

en çok düşündüğüm şeylerden biri de; nasıl bu kadar sabırlı olabildi, nasıl pes etmedi?

kellesinin peşinde koşan saltanat ve etrafındakiler
her gün hakkında olumsuz ve yalan haberler veren saltanatın fonladığı yabancı hayranı gazeteler
bir an önce durdurulması için elinden geleni ardına koymayan ingilizler, fransızlar, italyanlar
cephe cephe, karış karış savaşılan yunanlar
bolşevizmi anadolu'ya yaymak için meclisin bile içine girecek kadar teşkilatlanan ruslar
yardım istenince, adam yerine konulunca meclisten ve paşadan hesap sormaya kalkacak kadar hadsiz olan çerkez ethem gibi adamlar
ankara'yı düşman olarak gören halk
yer yer isyan çıkaranlar
fırsat buldu mu anadolu'da hemen işgale yeltenen düşmanlar
yobazlar, hainler, cahiller, had bilmezler...

liste uzadıkça uzuyor sorunların ne ucu görünüyor ne bucağı, bir güzel haber geliyorsa ardına 3 kötü haber geliyor ama yıkılmıyor. yeni planlar, yeni stratejiler geliştiriyor, sabahlıyor, uykusuz kalıyor, kendinden feragat ediyor, çözüyor. yeri geliyor arkadaşları bile inanmıyor, en yakınındakiler bile olmaz diyor ama inanıyor ve olduruyor

paşam bu bataklıktan orman çıkmaz diyenlere inat anadolu'nun göbeğinde çorak arazide kocaman bir orman yapıyor

savaşın ortasında onca hengamenin içinde eğitim kongreleri düzenlensin istiyor bir de gidip o kongrelere katılıyor

en ümitsiz anlarda bile herkesi ayağa kaldırıyor gelecekten bahsediyor, yapacağı inkılapları planlıyor, geleceğimiz çocuklardır diyor, kadınlarımız hayatın içinde olmalı diyor, toprak işlenmeli, üretmeliyiz diyor

sonrasında işte 2 ayyaşın kurduğu memleket diyor haddini bilmezler

daha önce bir yerlerden okuduğum bugün tekrar karşıma çıkan bir olay var dönemiyle alakalı :

1.meclisin yeni açıldığı zamanlar. bir yandan istanbul'un, bir yandan yunanların saldırılarının olduğu, isyanların ardı ardına geldiği, atatürk ve yanındaki arkadaşlarının kellesine ödül konulduğu zamanlar. mecliste gündem içki yasağı. sebep; dinimize aykırı olması. yasaklansın mı, yasaklanmasın mı? sadece müslümanlara mı yasak olsun yoksa tüm ahaliye mi yasak olsun? yasağı çiğneyenlere ne ceza verilsin, falaka mı, hapis mi? falaka olursa kaç falaka olsun, halkın önünde mi atılsın yoksa gizlide mi? günlerce bu tartışılıyor mecliste, birbirinin üzerine yürüyenler, hakaret edenler, bağıranlar çağıranlar.

hatta yine bir meclis üyesi kalkıp "istanbul'da kadın göbeği diye bir tatlı çıkmış dini değerlerimize terstir anadolu'ya yayılmadan bunun satışı da yasaklansın" diye bir öneri bile vermiş.

sen cephelerde düşmanla savaş, kendi memleketinde hapislerde yat, sürgün ye, görev almak iste hep önün kesilsin. memleketi kurtarmak için kelle koltukta idareye isyan et. yeni bir devlet kurmak için yola çık, yine düşmanla savaş, isyanlarla uğraş, parasız kal, askersiz kal ama gel bir de bunca karmaşanın içinde memleket elden gidiyorken içkinin, tatlının derdine düşen adamlarla uğraş. kaldı ki bu adamlar memleketi kurtarmak için beraber yola çıktığın adamlar. işte o adamlar şimdi atatürk'e ayyaş diyen zihniyetin 1920'lerdeki dedeleri.

çok büyük adammış çok. kendisi ile alakalı en çok sevdiğim söz; "coğrafya kaderdir demedi, coğrafyanın kaderini değiştirdi"

biliyoruz ki attığımız her adımda onun izi var.
ölüm yıldönümünde adının dahi anılmadığı camiilerde rahatça ibadet edebiliyor olmamız onun sayesinde.
ona özgürce düşmanlık edebilmeleri dahi onun sayesinde.
bir birey olarak değerli hissetmemiz onun sayesinde.
dünyada bir kadının attığı her oy onun sayesinde.
her daim yücelttiği bu milletin sahip olduğu devlet onun sayesinde.
bayramlarımız, kutlamalarımız hepsi onun sayesinde.

bu yüzden her özel günde anarım. her duamda ağzımdadır. annemin her cuma gecesi okuduğu kuran’da da ona dua gider.

bugün bize armağan ettiği cumhuriyetin bayramı. 102 yıldır seni anarak, coşkuyla ve gururla kutluyoruz. iyi ki vardın demiyorum zira senin fikirlerin bizimle hep yaşıyor.

o yüzden iyi ki varsın.
bayramımız kutlu olsun.

bugünümüzün mimarıdır. tek gerçek liderimizdir. diğerleri kendisini onunla kıyaslamaya çalışabilirler ama onun tırnağının ucu kadar bu ülkeye faydaları dokunmadı. aksine; onun bu ülkeye kazandırdığı her fabrikayı satıp/kapatıp "bizden önce toplu iğne üretilmiyordu" diye yalan söyleyerek zarar verdiler bu ülkeye. herkes gidecek ama atatürk'ün açtığı yolda ilerlemeye hep devam edeceğiz biz. onu minnetle anmaktan vazgeçmeyeceğiz.

yazamadığım ya da kelimelerin anlamsız olduğu tek insan. ama şunu söylemek istiyorum. atatürk'ü seven bir genç olduğum için kendimi şanslı hissediyorum.

ani edit: vahdettin'le son görüşmesinden sonra söylemiş bu sözü. bugünün vahdettin'i ya da mahvettini kimdir biliyoruz.

cumhuriyetin 102. yılında kendisini ve silah arkadaşlarını saygıyla anıyorum.

utangaç demlilerin, siyasal islamcıların ve çakma solcuların çekemediği lider.

hepsini üstüste koysak böyle bir lider çıkartamaz.

cahillikten kurtarmaya çalıştığı halkın geldiği noktayı görseydi acaba ne düşünürdü diye merak ettiğim ulu önder gazi. saygılarımla.

kimilerine nasıl silkme rekoru kırdı ise 87 yıl boyunca acısını hala çıkartamadıkları mavi gözlü başbuğ.

kimilerini herkes bilir. bu vatan sana çok şey minnetdar...

ama biz senin açtığın yola layık olmaya çalışacağız...

onlarca yıl vatanı ve milleti için verdiği çabayı ve başardıklarını, kurduğu cumhuriyetin 102. yıl dönümünde kendimce kutladığım ve minnet duyduğum ulu önderimiz. bugün vatan topraklarımıza bir fidan daha diktim ve şimdi evde keyif yapıyorum. herkese mutlu bayramlar! bkz yine bir gülnihal

bu topraklarda bizlerin son büyük lideri.

asrın dev lideri...

türk'ün son başbuğu