narsisistik kişilik bozukluğu

narcissus/ nergis mitolojik karakterinden kaynaklandığı düşünülen, kendini herkesten daha ileride görmek, bencillik seviyesinde kendine tapmacılık, kişinin kendi bedensel ve/veya zihinsel benliğine karşı duyduğu hayranlık ve bağlılık olarak tanımlanır.

tr kezolarının %99'unda bulunan psikolojik rahatsızlık. hak vermiyor değilim her gün ben de yüzlerce dm alsam benimdee götüm kalkar.

"dark triad" da denilen karanlık üçlünün olmazsa olmaz parçası.

kendine hayran olmak, diğerlerinden üstün görmek, bencillik, empati yoksunluğu, eleştiri kaldıramamak belalarını üzerinde bulunduran kişilik bozukluğu. sadece kendisini değil o kişiyi seven sevmeyen herkesi bizar eder.

35 yıllık arkadaşlığımı bir kalemde diyemesem de son bir cümlesi ile bitirmeme neden olan bozukluk. onunki kadar uzun sürmese de aynı bozukluktan mağduru olduğum birkaç arkadaşlığım daha oldu. şimdi geriye dönüp baktığımda rahatça davranabilmek, sonsuz şımarabilmek, tepeme çıkabilmek, bokunu çıkarabilmek bakımından uygun zemin oluşturduğumu düşündüğümden kendimi suçsuz görmemin mümkün olmadığını itiraf etmek durumundayım.

"yok canım öyle demek istememiştir, yok yok onu kastetmemiştir, yok yahu bu kadar da hayvan olamaz" diye diye bir türlü konduramadığım beterliklerini ya görmezden gelerek ya affederek ya kulak tıkayarak ya da sümen altı edip yüzleşmeyerek geçiştirdiğim için kendimi suçlu ilan ediyorum ve hatta arttırıyorum; bu sözde dayanma/sürdürme kabiliyeti benim kendi bozukluğumun bir sonucu olsa gerek. sorunu ilk fark ettiğim anda topuklarım kıçıma vururcasına kaçmamamın başka bir izahı olabilir mi? aptal değilim, cahil değilim, tecrübesiz değilim... peki neyim? geri zekalı!..

ya hu; her buluşma, her yazışma, her sohbet eninde sonunda onun ve şürekasının ve hatta geninin ne menem bir bursa kumaşı olduğunun paragrafları halini alıyorsa, her şeye rağmen bir türlü tatmin edilemeyen beğenilme arzusu bir türlü doyurulamıyorsa, elinin değdiği, gözünün gördüğü çöpün/bokun/püsürün kıymetinin yanında senin esamen okunmuyorsa, sen günaydın demeden günaydını, nasılsın demeden nasılsını esirgiyorsa, el iyisi ev ayısıysa, kolay hakaret edip, acımadan diken batırıyorsa, ne uzatıyorsun kardeşim mevzuyu, sen uza, sen git... ne hali varsa görsün ne uğraşıyorsun!

bağımlı kişilik bozukluğu ile birbirini anahtar-kilit gibi tamamlayan bir yapıdır. bir narsist, sadece kurbanının yanında narsistik özelliklerini ön plana çıkarır çünkü, içlerindeki değersizlik hissi çok yoğun olduğundan, bu tarz kişiler ancak bir başkasını sömürerek, aşağılayarak var olduklarını hissederler. zaten kurbanı bu ilişkide bir şeylerin yanlış gittiğinin ve onun nasıl bir oyuncu olduğunun farkındadır, onun yanında sürekli öfkeli, bağırıp çağıran, hakaretler ve küfürler yağdıran biriyken, başkalarının yanında nazik, kibar biridir. oyunculuğu o kadar güzeldir ki bazen psikologları bile kandırdığı durumlar olmaktadır. kendisine bağımlı olan kişiyi bir sözüyle manipüle edip sinir krizi geçirmesine neden olabilir. mahkemede sergilediği nazik davranışlar nedeniyle hakimi kendine hayran bırakırken, sakince manipüle ettiği eşini ise hakimin nezdinde "hasta, rahatsız" biri gibi algılanmasını sağlayabilir. ona bağımlı olan kişi, ne akılsız, hasta ne de rahatsızdır; sadece çocukluğundan beri birini çok severse onun da onu seveceği yanılgısına kapılmış biridir. bağımlı kişi, bir gün güçlenirsem onu terk edeceğim diye düşünür ama güçlenmek deyince aklına hep kendi parasını kazanan biri olmak gelir ama nice kariyer sahibi insan, narsistin tuzağına düşebilir. bağımlı kişinin yapması gereken şey: hiçbir zaman kendisine saygısızlık yapmasına izin vermeyecek şekilde sınır çizmek ve içindeki çocuğun duygusal ihtiyaçlarının narsist tarafından karşılanması beklentisine son vermek ve kendi duygusal ihtiyaçlarını kendisi karşılayan biri olmaktır yani kısaca, kendini seven, kendisine saygısı olan ve kendi kendini onaylayan biri olmaktır.

taze boşandığım eş'imin teşhisi resmi makamlarca konmamış bozukluğu... özellikle jess'in yazısı cuk oturuyor ve daha fazlası da var tabi. bizimki henüz mahkeme salonuna girmedi, o da olacak ve beni "hasta, rahatsız" olarak tanıtamayacak. çünkü elimde kapı gibi tehdit içeren mesajları, kamera kayıtları ve vucudumdaki morlukların fotoğrafları var... oh be, bu kadar bile olsa, kendimce ifşa ettim ruh hastasını, beter olsun tez zamanda...

gerçekleşmesini istediğiniz beddualarınız diye bir başlık var mı? oradan devam edeyim

yaşaması değil de başkalarına yaşattıkları çok zor olan hastalık. paçamı zor kurtardım hala kendime gelemedim.

politikaya girip tepeye ulaşanları hakkında fikir edinmek isteyenler, "narsisizm, ayartma ve iktidar" kitabına baş vurabilirler.







bärbel wardetzki - siyasette ve toplumda narsisizm, ayartma ve iktidar

kırılgan olurlar, alıngandırlar. istedikleri onaylanmayı elde edemediklerinde intihar bile edebilirler.

"izmir’de bir şahsın, gazze'deki çatışmalara tepki göstermek için ayaklarının altına israil bayrağını alarak kafasına silah dayadığı bildirildi. polis ekiplerinin ikna çalışması sürüyor."

"abd askeri 'filistin'e özgürlük' diyerek washington'daki israil büyükelçiliği önünde kendini yaktı"



psikohelp.com/narsistik-kir....

"erdoğan'dan batı'ya 'filistin eylemleri' tepkisi: 'protesto hakkı kutsaldır diyenlerin tahammül edemediklerini gördük"



fethi açıkel - kutsal mazlumluğun psikopatolojisi

hep onlar haklıdır. sürekli onaylanacaklar, pışpışlanacaklar. (bize öyle bir bilgi gelmedi)

parmağınla işaret edilen kişiye ithaf ederken bir de kendini yada taptığın kişileri de düşünmek lazım.

edit: geçmişimde ki deliller; kendimi ateşe atmam, adımın çıkması...
demek ki neymiş? *

inkar etmeyin sözlük yazarları olarak çoğumuz böyleyiz.