necip fazıl kısakürek

bir zamanların "mastürbasyon şairidir."

www.siir.gen.tr/siir/n/neci...

erotizm, kadın ve cinsellik elbette yazılabilinir ama bunu bir tutkuyla sanatına mozakileme ve bunun hoş bir şekilde sunmak var ; ümit yaşar oğuzcan, cemal süreya gibi.

bir de böyle mastürbasyoncular var, necip fazıl kısakürek gibi.

"bir idamlık ali vardı, asıldı
kaydını düştüler, mühür basıldı.
geçti gitti, birkaç günlük fasıldı.
ondan kalan, boynu bükük ve sefil;
bahçeye diktiği üç beş karanfil..."
(zindandan mehmed'e mektup/ nfk)

şairin bu denli örnekcikle bile görünen şiir yazma becerisi onun nasıl bir şair olduğunu gözler önüne seriyor. neden ona "üstad" dendiği, yazdığı diğer şiir ve tiyatro eserlerinden belli oluyor.

adamlığı şairliğinin binde biri etse daha farklı bir evrene yaşıyor olurduk dediğim...

lise yıllarımda tanıdığım,fikirlerini begendigim şiirlerini ezberlediğim hemen hemen tüm kitaplarını okuduğum usta yazar.

kişiliği her daim sanatından fazla konuşulan şair, yazar kişisi. ölüm ve metafizik konularında ustalaşmış şairin islami bir çizgiyi takip etmesi ya da şiirlerindeki kimi teknolojik gelişmeleri yeriyormuş gibi gözükmesi linç yemesine sebep oluyor.

açıkçası onun kumar, kadın, içki ve bağımlılık yapan madde meyli beni zerrece bağlamaz. ben sadece sanatına bakarım.

yazıp yazmamak arasında kararsız kalmadım. yazmam gerektiğini biliyordum çünkü ne yazacağımı düşünmeme bile gerek yoktu aslında. kendisi yıllar öncesinde kaldığı arafı şu serzenişle anlatmıştı:
“anlaşılmadan benimsenmek ve tanınmadan dışlanmak”
muhafazakar kesim tarafından anlaşılmadan benimsenen; liberal tarafın şiirlerini bile okumadan dışladığı bir şair düşünün.
necip fazıl’ın siyasi yönünü ben de hiç sevmedim. siyasete girmemesi gerekirdi bence.
ama bu onun şiirlerini okumama engel değildi, okudum da.
başlığa baktığımda adamın ne dediğini bilmeden öven insanları gördüm.
sırf adamı sevmediği için şiirlerine “vasat” diyen insanları da gördüm.
ikisinin de yıllar önce söylenmiş olan bir sözün, (hatta belki onlar doğmadan önce söylenmiş olan bu sözün) muhatabı olmaları ne kadar garip!
velhasıl kelam şairin kişiliği hakkında yorum yapma hakkı bende yok çünkü; onu tanımıyorum. ama şiirlerini okudum.
keskin bir kalemle alaycı bir dehanın bu satırlarda birleşmesine ise şiir dedim...

hakkında " arkadaşının ilaç parasını bile kumarda yedi" , " şiirleri kadınların bacaklarına yazardı" gibi iddialar okuduğum, duyduğum şair. karakterine dair iddia edilen/edilenler ama gerçek ama yalan olan bu kişinin şiirlerine bakacak olursak birkaç adet hoş bulduğum şiiri elbette var. örneğin "beklenen" adlı şiirini hâlâ güzel bulurum.

islamcıların şairi, yazarı, sanatçısı, entelektüeli filan olmadığı için bir şeyler yazmış herkesi ilahlaştırırlar. gerici ve ikinci sınıf bir şair olan necip fazıl da bu islamcı kontenjandan büyük şair sayılagelmiştir. poetikasında şiiri allah'ı aramak filan diye tanımlar. şiirin teorisine de icrâsına da vâkıf değildir aslında. yaşadığı dönemde islamcı gençler özellikle dergilerdeki ucuz yazılarının etrafında toplanmışlardır. nefret dolu, cehalet dolu, görgüsüzlük dolu ideolojik yazılar yazmış ve kanaat önderi kabul edilmiştir. ahlak vaizliğine soyunmuştur oysa ki her türlü ahlaksızlık vardır kişisel hayatında. para dilendiği vıcık vıcık yalakalık kokan mektupları vardır. arvasi bilmem ne ile tanışınca bir anda hidayete ermiş ve kadınları, kumarı, içkiyi filan bırakmıştır. descartes'in manevi ışığını görmüştür sanki. velhasıl kahramanmaraş'ta her kahvede birkaç necip fazıl vardır. aynı gerici zihniyeti çok rahat görebilirsiniz oralarda.

79 yıllık ömründe ve bunun da 60 küsur yıllık yazım hayatında birden çok dönemlerde birden çok alanlarda ufkumuza ve gönlümüze derinlikler ile güzellikler katan üstad'ı vefatının dönüm gününde büyük bir sevgi saygı rahmet ve hürmetle anıyorum.

düşünce ufkumun gelişmesinde büyük rol oynayan ve ortaokul dönemimden itibaren kaldırımlar ve çile şiirleriyle büyüyen bir genç olarak hayatımın şiir ve edebiyat ufkunu üstad'ın derin anlatılarında ve felsefelerinde harmanladım. tabi, diğer büyük tüm şairlere de saygım vardır ama üstad'ın yeri ayrıdır.

sonsuzluk kervanı ve çile eserleri hala başucu eserlerim arasında durur ve elim gittikçe okurum.

bakar mısınız şu şiirine ta 1923 yılında yazdığı allah adlı şiirinden;

gözümde şimdi bir damla yaş yok mu
bana bir duygusuz delibaş yok mu
yüreği yardı da hasretin oku
kafamı hüsranla kırar bir taş yok mu

ya da şu şiirine bir bakın, ne kadar enfes bir anlatım, serseri adlı şiirinden;

gönlüm ne dertlidir, ne de bahtiyar
ne başkasına yar, ne kendine yar
canım isteyince ben diyar diyar
gölgemin peşinden yürür giderim

işte üstad buradan o meşhur kaldırımlar şiirine doğru gider.

üstad'ın o enfes şiirlerinden hangisini yazsam bir diğeri üzülür. her vefat yıldönümünde paylaşacağım muhakkak.

yazımı, bazen dünyanın girdabına ve maddiyatıne kendimi fazla kaptırdığımda, aklıma düşen şu üstad beyitiyle tamamlayayım;

inanma bu dünyanın ‘varım’ diye vaadine
yok’un bile teke tek var olmak ne haddine...

süleyman hilmi tunahan'ın "bu köpeğe para verip yazdiriyoruz" dediği şahıs. menderes hukumetinden kumar borçları nedeniyle dantelli örtülü ödenekten çokça almisligi vardır, tahmini 125bin tl.

müptezel.

mesafelerin hiç bir önemi yok.
insan kalbindekini hep sever, hep özler.

necip fazıl kısakürekten alıntıdır

dün hâtıra, yarın hayal, bugün ne ?


sahi bugün ne.
necip fazıl kısakürekten alıntıdır

ne görsem,ötesinde hasret çektiğim diyar;
kavuşmak nasıl olmaz,madem ki ayrılık var..

her haltı yedikten sonra
“bin pişminim, hik yilini bildim” diyen din bezirganı.

cumhuriyet döneminin en büyük şairlerinden biridir. çile isimli şiir kitabı ölmeden önce okunması gereken kitaplar arasında yer almalıdır.

bu madrabazı daha iyi tanımak için lütfen tıklayın.

bir sözü vardı.
“açık kadın perdesiz eve benzer.” diye
bu lafını bir yerde okuduğum zaman soğudum yazarlardan birisidir.

siyasal islamcıdır. tırıvırıya gerek yok. ne okuyun ne okutun.

para için kaç takla attığının da delillerle ispatlayan bir flood bırakayım.

flood

nacip fazık kısakürek.