necip fazıl kısakürek

eskiden şiirlerini okurken daha çok beğenirdim, evet hâlâ iyi bir şairdir şüphesiz, ama bir gün biri kendisi hakkında " şiirleri propagandadan ibaret, beş para etmez" cinsinden bir yorumda bulunmuştu. ve bu yorum kafamda bir yerlerde döndü durdu... ondan sonra kendisini her okuduğumda bende bu yoruma yavaşça hak vermeye başladıgimi fark ettim maalesef. bence kendi camiasında bu işi hakkıyla yapan daha iyi şairler var, mesela cahit zarifoğlu, sezai karakoç, abdurrahim karakoç vs.

rahmetli beta'nin da dedigi gibi,

caliyo, cirpiyo ama...yapiyo be.*

hani ağzı laf yapıyor ayağı var ya. işte nfk ağzı en iyi laf yapan türk. fikirleri hurafeydi hurafe olmasına ona lafım yok. türkçeyi böyle 50 ilmekle birbirine bağlayıp sonra kız saçı gibi çözen başka kimse yok.

kadınların bacaklarına methiyeler düzerek, kumar oynayarak ve sahte tarih yazarak islamı şereflendiren, müslümanların örnek aldığı doğru bir muhteremdir.

(bkz: beyza hanım)

geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek;
siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek?

sakarya türküsünde geçen bu mısrayı ancak ultra bir zekâ yazabilirdi. edgar allan poe yazmış olsaydı, herkes "vay be" derdi.

bu arkadaş en iyi şu şekilde tanımlanabilir:

charles mansonun yerli ve milli versiyonu siyasetçi/şair.
gülen cemaati ile beraber günümüz türkiyesinin zihin haritasının ve devlet aklının taşlarını döşeyen fikir adamıdır aynı zamanda.
(bkz: başyücelik devleti)
türk insanı sever böylelerini, adaleti zalimden, ekonomiyi hırsızdan, dini kafirden öğrenir.

sema bize seslenir:
kalma, gel, işkencede!
ruhumuz ebedîdir;
bunu duy, tek hecede!

ömür ki, bir kurak çöl,
onu tek bir güne böl;
şebnem gibi doğ ve öl,
yıldızlı bir gecede!

“allahın on pulunu bekleye dursun on kul;
bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.
bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa;
yaşasın, kefenimin kefili karaborsa!”

şu sözleri yazabilmiş çok iyi şairdir. fakat ne gariptir ki, şah olsa kurtların kuzulara yapamayacağını söylediği bu taksimi, şimdilerde kendisine üstad deyip hamaset yapan ardılları ülkenin normali haline getirmiştir. kefeninin kefili şimdi kimdir, bilemiyorum.

sadece allaha inanın.
gerisi inanılacak gibi değil.

eskiden çok sevdiğim ama sonra gerçeği öğrenince nefret ettiğim kişi. gerçekten iğrenç biriymiş ve bugün arapların atatürk nefretinin sebebi de kendisiymiş. bu sebeple nefret edilesi bir insan maalesef.

kalemi ne kadar kuvvetli ise ahlakı da o kadar zayıf bir şairdir.

yüzünde meymenet olmayan geçmişin ayyaşı. yap et sonra ben tövbe ettim geçmişimi çöpe attım edebiyatı yap. siyasal islamın vücut bulmuş hallerinden biri. bugün yaşasa ışid, menzil, feto gibi bir tarikattan olurdu, hatta bizzat liderlerinden olurdu.

günümüzde yaşasaydı çok sağlam iddaa kuponu yapardı dediğim şahsiyet.

bazı mısraları bende klişedir. benzer durumlarda uyarlarım ya da olduğu gibi aklımdan geçerler.
beni yakaladığı yerler var demektir. ve bir çok şairde bu yok açıkçası.

''nedir insan?... bir kan damlasında kainatı süzen bir mercek...''

ne etkileyici sözcük dizini bu böyle?

bu ve benzeri bir çoklarını yazmış, ama lağım kişilik, neetçen? şairdir, değerlidir.

iyi şiir yazan rezil adamın biriydi rahmetli. ilkesiz, ahlaksız, yalancı bir düzenbaz. düzen ile de iyi geçinir geçinememesi (!) durumunda düzen ile çatışmaya girerdi. toplum için herhangi bir soluğu yoktu ve varsa yoksa kendi menfaatleri söz konusu idi. anlayacağınız menfaatperest bir herif. bir de meşhur "dava" olayı var, bu şöhret iki dava için geçerli. birinci dava menderes davası, ikincisi ise onu dincilere üstad yapan dava. hulâsa necip de değildi fazıl da ve bununla beraber gayreti kısa olan küreği büyütmekti.

biyografisi gözde büyütülen insanların ne kadar aşağılık olduğuna güzel bir örnek.

ondan 50 yıl sonra, vay efendim şiir yazan adam kötü mü olur, yok efendim çay içen adam iyidir, türkü dinleyen güzel insandır gibi sabukluklar peyda oldu. konuyla alakasız görünüyor da aynı pota bunlar.

kodumun memleketinde solcusu mehmet akif'i , necip fazıl'ı islamcı diye adamdan saymaz, kabul etmez, sindiremez, islamcısı nazım hikmet'i, özdemir asaf'ı insan yerine koymaz sindiremez.

illa birinin adamı olacaksın ve illa sadce kendi çevrenden takdir alacaksın. istediğin kadar büyük sanatçı ol kendi çevrenden başka kimse sklemeyecek seni.

böyle de dandik ve tuhaf bir memleket burası..

bazı şiirlerini al post punk dark wave tarzı müziklere koy o kadar moderndir yani boşuna modern şiirin babası demiyoruz.. örneğin 1932'de yazdığı vehim adlı gothik şiir :

her gün elim tokmakta,
bir ân irkiliyorum:
annem belki yatakta,
annem belki toprakta.

gün bitiyor şafakta;
biliyor, biliyorum:
tabut gıcırdamakta
ve hevesler damakta...