neden sevgilin yok sorusu

ya dünyanın en kabız sorusu bu.
devamı da şöyle bak: "güzel de kızsın aslında..."
şişmanken kurtulmuştum bu sorudan, o da saçmaydı. sanki şişman kadınları kimse istemez gibi, sırtlan kardeşim bi yandan bu duyguları taşıyıp bi yandan da cinsel seks teklif ediyo. bu aymazlar sonra ortamlarda bi karı düşürdüm diye anlatıyo.
evet koçum evet, sen düşürdün, ayyyynen...

neyse şimdi yine türedi bu.
kimisine diyorum ki adam yok, kimisine de diyorum ki pegging seviyorum... yanıtlar hep değişiyor.

aha.

hiç halim yok. ne bileyim birinin en sevdiği rengi, en sevdiği yemeği öğrenecek enerjim yok. sanırım modern çağın sorunu bu. ilaveten kimsenin artık tek konuştuğu değilim. dosdoğru gelen yok. yalan dolan dolu insanlar. hepsi cinsel seks amaçlı yaklaşıyor, bunu da ben istemiyorum.sonu hep hüsran.. tahammülüm yok insanlara, kafada da kalpte de hayır yani. sürekli “koca” bulmam için dua ediyorlar, sıkıştırıyorlar ama ben ilişkilerde kabız oldum arkadaşlar. yok yani, içim almıyor. kim uğraşacak ya? ben iş yerinde tüm benliğimi bırakıp çıkıyorum resmen. paramı yeme derdindeyim. beni kimse yemesin de..

arthur, aşk dediğin şey, sonsuzluğun kanişlerin ulaşabileceği bir düzeye çekilmesidir, benimse bir onurum var! diyor bardamu.

vallahi benim bir onurum yok ama maatteessüf, vaktim de yok. yoksa istemez miyim benim de birkaç tane olsun.

var ve onunla evliyim zaten.. ( ve sanıldığı gibi imkansız da değil.. ancak inanmayanları anlayabilirim, çünkü otuz yıl önce ben de onlar gibi düşünüyordum.)

git gide bekar erkek bulmak zorlaşıyor. bulunanlar da, ya işi gücü olmayan aylak tipler ya da evlilik ve sevgililikten soğumuş, alavera dalevera peşinde kişiler.

bir de çalıştığım iş kolumda hep evli kişileri alıyorlar. evli adam kafasına esip işten ayrılamaz diye. bir tane bekar almışlardı, o da bir anlık sinirle istifa edip gitti. onları haklı çıkardı.

bu yüzden kafa dengi birine hiç denk gelmiyorum.

hani boşanmalar artmıştı, nerede bunlar?

yorucu, yıpratıcı, zahmetli zaten sevgililik aşkla yapılan bir eylem. ona da inancımız kalmadığına göre ona gerek de yok.

çunku draq dedem buna çok üzülür.*

gidiyom ben yia...

o değil de gitmesem de olmazdı, ben galiba kaçıngan olma yolunda emin adımlarla ilerliyorum.

çünkü hayatım yandı ben karşısında ısındım.

olması için sebep ne olabilir ki? artık internetten sevgili olup bir mesajla ayrılıyor insanlar. çaba yok, emek yok. bunlar başlıca sebep. derinine inersen tonlarca sebep sayarsın..

karım kızıyor

sevgilisi olmayan bir kişi için sevgilisinin olmamasının nedenine dair sorulan sorudur, şahsen bana sorulsa nedenimi söylerim.

hayatımdaki ilk kadın* beni terketti sözlük, hayatımdaki ikinci kadın** ise en saf sevgimi verdiğim çocukluk yıllarımda benimle dalga geçti. evlendi tabi pek sonra. yıllar yıllar sonra bir gece beni aradı, akrabamızdı zaten. kocam beni dövüyor dedi.

ben evden nasıl fırladım, bunun kapısını nasıl tekmeledim, kocasını nasıl duvardan duvara vurdum hatırlamıyorum, tek hatırladığım “dur öldüreceksin” deyip koluma yapıştığıydı. o an anladım, n’apıyorum lan ben! dedim kendi kendime.

sonra aradı defalarca aradı ama açamadım bir türlü.

daha sonra hayatıma pek çok kadın girip çıktı, arkadaştık, çok yakındık, seviştik de. ama sevgililik çok daha başka birşey sanki. sevgililik demek ansızın aklına gelip ürpermek demek, özlemek demek, onsuz yapamamak demek! ben o ilk iki kadından başka kimseyi özleyemedim ki!

keşke bilseydim sebebini.

*

param yok.

sanırım yanlış zamanda doğru insanla tanışamadım, ya da belki doğru zamanda yanlış insanla tanıştım.

sevgilim olduğu için pek de şeyimde olan bir soru değil. bence insanlar yürüyemiyor yaa. orkestralarla, elini şaklata şaklata mecnun gibi dalacaksın kıza cızzzzz. şappimi arif susam'la ayıkladım. bunlar denmez tabi böyle hava atar gibi, bunun farkındayım aslında. çapkınlık insanın doğasındadır. erkekler hep özeniyor avrupalı sanatçılara, yabancı hamburger markalarına.
yap abicim bol limonlu şehriye çorbanı, bas arif susamı. "seviyom lan dana" de. akıl vermeyi de hiç sevmem ama tek diyeceğim, memleketimizden kopmamalı. yöresel yürünmeli. arif susam'a hiç bir kadın dayanamaz.
"o vefasız sandım sizi görünceeeee" (şuna dayanan kızı bulun, elinizi öperim bayım)