öğretmen mi öğretemez yoksa öğrenci mi öğrenemez sorunsalı

öğrenme süreci tek taraflı bir süreç olmadığından öğretmen öğretemez ya da öğrenci öğrenemez gibi genellemeleri doğru bulmuyorum.

öğretmen öğretemez. çünkü zamanı yetmez. bazı çocuklara bazı bilgiyi dolaylı yoldan anlatmanız gerekebilir.

örneklendirerek anlatmak gerekebilir. bunlar zaman alır. hele bir de sınıflar kalabalıksa işleri çok zor. ama aynı öğrenci başka bir dersle alakalı bir bilgiyi diğerlerinden daha hızlı öğrenebilir...

öğretmen değilim, husky eğittim oradan biliyorum. husky, "egitilmez, sadece kızak çeker" denilen bir kurttur.

öğretmen öğretemez. fakat buradaki öğretmenin öğretemez olması, öğretmenin beceriksizliğinden değildir.

öğretmenler eğer bu işi bir meslek olarak değil de bir hayat felsefesi olarak yapıyorsa dediğim sorunun farkında olan kişilerdir. öğrenciler deneyimsiz insan yavruları. onlara birşey öğretmek istiyorsanız onların frekansını yakalamanız lazım. bu frekansı da anca yukarıda bahsettiğim öğretmenler yakalayabiliyor çünkü öğretmenliği sadece meslek olarak yapan kişinin öğrenci öğrenmiş mi öğrenmemiş mi umrunda olmaz. anlatır dersini, bitirir mesaisini gider.

buradan lisede tüm sınıfıma hatta tüm okula tarihi sevdirmiş, hepimize tarihi bir hobi olarak kazandırmış hocama selamlar.

türkiye için cevabı çok açık sorunsaldır.

bu coğrafyada ikisi de paralel gerçekleşiyor.

herkesin zeka düzeyi elbette farklıdır, bazı durumlarda öğrencinin kapasitesi yetmez ; o yüzden öğretmenlere bir kulp takmanın lüzumu yoktur fakat dediğim gibi bu bazı durumlar için geçerli bunun dışında ise öğretmenin öğretemediğini düşünüyorum. genelde öğretmenler öğretmen sıfatını aldıkları gün öğrenciliği unutur ve aradaki iletişim kaybolur. iletişimsizlikte öğrenmeyi ve öğretmeyi etkiler.

kimi durumda öğretmen öğretemezdir, kimi durumda öğrenci öğrenemezdir. tabii burada yükün çoğunluğu öğretmendedir, öğrenciye göre ideal öğretim şeklini verebilirse öğrencinin öğrenmemesi düşük bir olasılık olarak kalır.

sadece öğrencilerin değil, yetişkinlerin de öğrenme şekilleri ve hızları birbirinden farklıdır. ne yazık ki ülkemizde bu durum es geçilen bir durumdur. zaten bu öğrenci de 'salak' hiçbir şey anlamıyor diyip işin içinden sıyrılmak genelde insanımıza kolay gelir lakin farklı öğrenme yöntemlerinin farkında olan öğretmen, zamanla öğrencilerini tanıyarak, hangi ögrencinin hızlı, hangisinin yavaş, hangisinin görsel, hangisinin işitsel gibi öğrenme stillerini öğrenerek buna göre derslerini kurgulamaya çalışır.

pek tabi türkiye'deki okulların durumu bu sekilde bir eğitimi kaldıracak yapıya sahip değil ancak yine de öğretmenin bunu denemesi gerekir.

modern menon paradoksu

her öğretmen her teknikle öğretemez, her öğrenci her teknikle öğrenemez. önemli olan her öğretmenin her öğrenciye uygun tekniği tespit edip uygulayabilmesidir. tabi ki uygulayabilmesi için her öğretmene gerekli araç-gereç ve ortam sunulması gerekir. bu sorunsal tek bir tarafa göre değerlendirilemez. sistem bütün halinde bir çark gibi işler ve birbirini etkiler. öğretmen, öğrenci, veli, okul, müfredat, eğitim sistemi, çevre, toplum gibi birçok ana etken öğrenmeyi etkiler. sadece öğretmen ve öğrenciye bunu bağlamak yapıcı bir eleştiri sunmuyor maalesef.

herkes öğrenemez, herkes öğretemez.

ilkokuldaki sınıfımıza dönüp baktığımızda anlayabileceğimiz bir sorunsal. doktor olan sınıf arkadaşım da var boş gezen sınıf arkadaşım da. ama bu başarıyı ya da başarısızlığı sadece öğretmene ya da öğrenciye bağlayamayız. sınıfın genelinde bir başarısızlık varsa öğretmen diyebiliriz ama onu da derinlemesine incelemek gerekir.

eğitim sistemi öğretemez. kaç yıldır ingilizce görüyoruz hala what is your name cümlesinden ileri gidemedik. burada ne öğrencinin ne de öğretmenin suçu vardır. burada eğitim sisteminin suçu vardır.

bu normal bir öğrenci söz konusu ise öğretmenin sorunudur. çünkü bir öğretmen anlatım tekniklerini vs. etkili kullanıyorsa öğrenciyi bir şekilde kendine çekmekte ve dinletmektedir. haliyle öğretmen öğretmiş öğrenci de öğrenmiş oluyor. yani öğretmenin aldığı formasyon derslerini ne kadar başarılı uyguladığını bağlı bence. öğrencilik yaşamım boyunca böyle gözlemledim bu fikirde oldum. şimdi kendim de öğretmemlik okuyorum dersinde başarılı olduğum öğretmenlerimi düşününce bunu sağladıkları için onları eğlenerek dinlediğimi çok net görebiliyorum.

kanımca öğretmenine ve öğrencisine göre değişir. sen kas kafalıysan allami cihan gelse olmaz. diğer yandan bırak ders anlatmayı konuşmaktan aciz kaç öğretmen gördü bu gözler. son tahlilde öğrenmek isteyen her halükarda öğrenir kardeşim.

öğretmen öğretemez.
orta okulda ingilizce öğretmenimiz o kadar iyiydi ki zamanımız yetseydi neredeyse ingilizceyi tam çözüyorduk.
lisedeki hoca o kadar berbatti ki, bildiğimizi de unuttuk. notlarımız da düştü, psikolojisi bozulan arkadaşların diğer derslerdeki başarısı da düştü.

ikisinin de ilgisi ve isteği yoksa bir arpa boyu yol gidilemez.umarım yanlış düşünmüyorumdur bu kafayla yoksa öğrencilerim cahil kalacak...

cevabı "veli destekleyemez" olan sorunsaldır.

eğitim öğretim faaliyetleri sadece öğretmen ile öğrenci arasında gerçekleşen bir süreç değildir. veli bu süreçte bilinçli olarak aktif değilse ve sorumluluk hissetmiyorsa bu faaliyetlerden istenilen verim alınamayacaktır.

özellikle günümüz şartlarında öğrenci öğrenemez. evet,öğretmen de önemli bir faktördür ancak siz ne kadar iyi birini koyarsanız koyun o çocuk öğrenmek istemezse öğren(e)mez. en yakın örnek annemler benim için bu konuda. 4 kardeş hepsi aynı okulda aynı öğretmenlerden ders almalarına rağmen ortanca teyzem ingiltere’de üniversite okumuş annem üni. terk,büyük teyzem yıllar sonra para verip üni. bitirdi, dayımsa liseyi zor bitirmiş. yani aynı standartlara sahip olup çok farklı sonuçlar doğabiliyor. o yüzden öğrenci öğrenemez diyorum

öğrencilerin bireysel farklılığı, hazırbulunuşluk seviyeleri, güdülenme süreçleri birbirinden farklıdır. her birine uygun yöntem ve metod uygulamak bizim ülkemizdeki kalabalık sınıflar için neredeyse imkansızdır. bu yüzden farklı zeka tiplerine sahip çocuklar bazen kullanılan yöntem ve metodlardan yeterince faydalanamamaktadır.

iki tarafın da hoşuna gitmeyeceği önerme. öğrenciler öğrenemediği için, öğretmen olduklarında da öğretemeyecekler. dolayısıyla döngü ortada.