organ bağışı

18. yaşımı doldurduğumda yaptığım ilk şey.

ancak kişi, yaşarken ne yaparsa yapsın öldükten sonra hayatta olan en yakın kuşağın (anne, baba, çocuk, eş) dediği oluyor. peki o halde bağışlamanın ne anlamı var? hemen söylüyorum. bağış işlemleri tamamlandıktan sonra size bir kart veriliyor. bu kart bir tür vasiyetname gibi işliyor. özellikle yalnız yaşayanlar ve tek çocuklar için mükemmel bir çözüm.

aileyi ikna konusuna gelince, ben anneme yemin ettirdim. babam zaten benden önce kendisi de bağışlamış. yakın çevreme de söyledim. artık günümü bekliyorum. organlarımı bağışladığımı söylediğimde ise genelde aynı soruları alıyorum.

- günah değil mi?
deizme göre birine yaşam şansı vermek günah değil. ancak buradaki herkesin deist olmadığını da düşünürsek islami açıdan da günah olmadığını söylemem gerek. evet müslüman olmamama rağmen islami açıdan da durumu araştırdım. çünkü ailem iki müslümandan bir deist olamayacağına, elbet bir gün islamiyete geri döneceğime inanıyor. bu nedenle onlara 'bakın islam da izin veriyor' demek için araştırdım.

- ailen nasıl razı oldu?
anneme yemin ettirdim. babam zaten benden önce bağışlamıştı, ona 'baba ben organlarımı bağışlayacağım' dediğim de 'ekmek alacağım' demişim gibi bir tepki verdi. yakın çevreme de sırayla tatlı tatlı anlattım. hatta kulak misafiri olup kocaman gözlerle bana bakan küçük kuzenime bile 'bir gün ben yanında olamazsam benden bir parça senin yanında olabilir' diye anlattım. kendisi bunu söylediğimde 8 yaşında falandı; korkacağını, endişeleneceğini, üzüleceğini düşünmüştüm ama bir kaç yetişkinle birlikte anlattığımızda gayet olgun ve olumlu karşıladı.

- nasıl karar verdin?
aslında bir anda karar vermedim. yani bir sabah kalkıp 'ay bana bir aydınlanma geldi, ben organlarımı bağışlayacağım' demedim. ilk ve ortaokulda izlediğim çeşitli filmler, okuduğum kitaplar sayesinde önce böyle bir şeyin mümkün olabileceğini öğrendim. ardından lise 1'de dayım kansere yakalandı ve ilik nakli olması gerekti. 18 yaş üzeri herkesten ilik alındı ancak ben o dönemde 16 yaşında olduğum için dayıma ilik veremedim. 9 ay sonra dayımı kaybettik. dayımın kaybından sonra aklımın bir yerinde hep 'benim iliğim acaba dayımı kurtarır mıydı?' sorusu kaldı ve kendime '18 yaşıma gelince organlarımı bağışlayacağım' diye bir söz verdim. sanırım karar noktam orasıydı.

- ya bağışladığın kişi itin uğursuzun biri olursa? kötü ruhlu birinin ömrünü uzatmaktan korkmuyor musun?
korkmuyorum. o kadar şey yaşadıktan sonra insanlara kötülük yapabilecek gücü kendinde bulursa, buyursun yapsın. bana ne? onun günahı beni bağlamaz diye düşünüyorum. ben ona iyilikle doldurabileceği yeni bir yaşam şansı veriyorum. emanete ihanet edecekse o onun bileceği iş.

benzer bir şekilde soramazsının şu bölümünde de bir organ bağışçısına soru sormuşlar.



konu hakkında başka sorularınız varsa seve seve yardımcı olabilirim.

organ bağışının haram olduğunu toplumda yayan cahil insanlar organ bağışlamak isteyen kişinin aylesini etkilemesi sonucunda anne ve baba devreye girip organ bağışına karşı gelmektedir .

ben hayrını göremedim belki başkası görür. görmese de hayat kurtarırız işte.

yahu organ bagısı her olenden olmaz. dogal yollarla olen bırınden organ bagısı da yapılmaz zaten . bunun olabilmesi için donorun bıtkısel hayatta olması ya da canlı olması lazım . tt de goruyom yok tr de her yıl 250 bin insan oluyormus hepsı bır organ verse 250 bın kısının organı kurtulurmus tam cringe bunlar.

ön yargısız izleyin

organ bağışı ilk olarak m.ö. 5.yüzyılda yapılmıştır. ilk nakil bacağını kaybeden bir misyonere,siyahi bir ex hastadan nakil ile gerçekleşmiştir. doku nakil çalışmaları 17.yüzyılda yapılmıştır. iki türlü organ nakli vardır. canlıdan canlıya ve donörün ex olması sonrası yapılan nakillerdir. fakat her hayatını kaybeden kişiden maalesef organ nakli yapılamaz. beyin ölümü veya bitkisel hayatta olması lazım. ayrıca bazı doku ve parçaların da kadavradan organ bağışı yapılabileceği de ayrı bir doğrudur.bunun yanında canlı verici de olunabilir. dünya genelinde o kadar fazla doku ve organ bekleyen hasta var ki önyargılarımızı bir kenara atalım ve toprak altında çürüyüp gideceğine bir insana hayat olsun. organ bağışını lütfen destekleyelim!

sjw terörü gördüm yine.
arkadaşlar kimse iyilik meleği olmak zorunda değil. şu dünyada bırakın da karaciğerimin kaderi bana kalsın yahu, can arayan pazara çıksın herkese ben iyi gelemem ki.*

18 yaşına girmekle beraber yaptığım eylemdir.

birkaç bina ötede yaşamış olan arkadaşım ve kardeşiyle beraber geçen sene yaptığımız.

ben sağ çıktım. arkadaşım bir gözünü tamamen yitirdi... kardeşi enkazdan çıkartılmadı bile.

bugün binlercesi organ arayacak. kendi akrabalarını ve en uyumlu olabilecek organları kepçelerle kaldırırken bu lanet herifler

yaşamak için başka birinin ölmesini beklemek gibi bir paradoks barındırır.
bazı organların nakli için kişinin ölmesi gerekir, örneğin kornea, göz, kalp vb.

organ donörü tarafından verilen sağlam organ parçası ya da tamamının alıcının hasarlı veya çalışmayan organı yerine koymak amacıyla bir vücuttan diğerine nakledilmesi işlemi olarak tanımlanır.

vasiyetime yazacağım, ölünce organlarım bağışlansın istiyorum. zaten ben ölmüşüm, bari diğerleri yaşasın.

tabiat ana'ya isyandır,
dünya nüfusunu patlatmıştır.

sırf doktor lobisi zengin olsun diye
bu rezalete ortak olamam.

melissa'ya beynimi bağışlamak istiyorum... çok ihtiyacı var.