organ bağışı

çok mühim olan ancak ülkece eksik olduğumuz ve çokça üzerinde durulup, yaygınlaştırılması gereken bir konu doku ve organ nakli. her yıl binlerce insan uygun donör bulunamadığı için ne yazık ki hayatını kaybetmekte.

ülkemizde yapılan nakillerin %70'i canlı donörden, %30'u ise kadavradan yapılmakta. bu makasın bu kadar açık olması ve bağış oranlarının da bu kadar düşük olmasının sebebi yetersiz/yanlış bilgi. uzun uzun yazıp kimseyi yormak istemiyorum ilgilisine en sonda mevzuata ve tıbbi işlemlere dair detaylı bilgilerin yer aldığı linkleri bırakacağım. konu hakkında sorusu olanları da seve seve yanıtlarım.

18 yaşını doldurmuş ve akli dengesi yerinde olan herkes bağışta bulunabilir. bu işlemi en yakın sağlık kuruluşundan veya e-nabız üzerinden kolayca yapabilirsiniz. belki bir insanın hayatı tam şu an bizim parmaklarımızın ucundadır?
organ bağışı için; buradan

detaylı bilgi için; buradan ve buradan

her türlü soru için buradan
bu konu hakkında hassas olalım arkadaşlar.

her insanın yapması gereken şeydir. öldüğünde organlarının kıymeti kalmıyor. organlarınız toprak altında çürüyeceğine başka hayatlar için bağışlayın daha iyi.

e-nabız sistemi üzerinden organ bağışımı bildirdim, geçerli oluyordur herhalde.

öldükten sonra bile sizi bir yerlerde yaşatacak şeydir.

t2:bağış yaptıktan sonra sizi sürekli ''bi hastalansan bittin çekicekler fişini'' türevinde korkutmalarına neden olan durumdur.

kesinlikle olması gereken, bizzat gidip başvurumu yaptım. hem organ hemde ilik bağışçısı olarak.

organ bağışının günah hatta haram olduğunu iddia eden tipler vardı bir zamanlar..güya allah o ciğerin kalbin hesabını soracakmış..ulan koskoca allah senin pis ciğerini ne yapsın ? zaten yeniden dirildiğimizde yepyeni olmayacak mıyız?

ben bağışladım rahatladım. herkese de öneririm. bir işe yarayın. organlarınızı bağışladığınızı etrafındaki insanlara söylemekse çok garip olabiliyor.
tinkerbell'den anılar kısmına geleirsek;
organlarımı bağışladığımı anneme telefonda söylemiştim, bir süre sessizlik oldu, sonra da dedi ki "o organları ben büyüttüm" ve duygulu anlar...

yukardaki yazarlarımıza ek olarak şu bilgileri de eklemek isterim;

bildiğiniz üzere ülkemizde bazı prosedürler uygulanmaktadır. öncelikle birey sağlıklıyken organ bağışı formu doldurup, organ bağışı kartını çıkartıyor buraya kadar herhangi bir problem yok, asıl problem öldükten sonra meydana geliyor. şöyle ki sizin organ bağışı onamınız olsa dahi aile bireyleri (evliyseniz eşiniz, bekarsanız hayatta olan en yakın kan bağı olan birey) izin vermediği sürece organlarınız bağışlanamıyor. yani devlete verdiğiniz imza yetmiyor. birde ailenizi hayattayken ikna etmeniz gerekli. ailenizden biri "ben oğlumun\kızımın organlarının başkasında olduğuna razı değilim." dediği anda her şey bitiyor. ülkemizde birçok organ sırf bu yüzden bağışlanamıyor ve hastalar iyileşemiyor.

bir diğer husus ise şöyle organ nakli işlemi gerçekleştikten sonra siz sağ olsanız dahi organınızı bağışladığınız bireyle görüşmeniz oldukça zor. bunun birçok sebebi var. hem verdiğiniz organı geri isteme ihtimaliniz hem de sizin sağ olmadığınız durumlarda ailenizin bağışı alan bireyi rahatsız etme ihtimaline karşı böyle bir prosedür uygulanıyor. ancak iki tarafta razı olup, imza atarsa iletişim adresleri verilebiliyor. birde şöyle bir uygulama var: bağışı alan birey teşekkür mahiyetinde devlet aracılığıyla mektup yollayabiliyor. yine iletişim adresi yok ama en azından bir şekilde iletişim sağlanabiliyor.

organ bağışı yapılmış da olunsa,elde bununla ilgili resmi geçerlilikte bir belge dahi olsa eğer aile istemezse hiçkimse vefattan sonra organları alamıyor.
ayrıca arada hiçbir çıkar ilişkisi olmadığından emin olmak için organ bağışları etik kurullar tarafından ciddiyetle inceleniyor.
e nabızda da organ bağışı için bir kısayol mevcut.bağışlanmasını istediğiniz organlara tik atıyorsunuz*,yetkililer sizi telefonla arıyorlar.
caiz değildir diyenlere aldanmayalım lütfen.bir insanın hayatı kurtarıldığı zaman tüm insanlığın hayatını kurtarmış gibi olacağımızı unutmayalım.

18 yaşı geçtin artık aileden bağımsızsın, kendi sigortan, yesilkartin olmalı yoksa sökül parayı diyen sağlık sistemi, organ bağışına gelince aileden rıza alalım diyor.

ailem niye karışacak bu işe. anneme kendi bedenimi kül edeceğim desem kadın oturur ağlar la.
ailem tamam saygı duyar kararıma o ayrı ama ailenin böyle bir hakkı olamaz ki, çünkü erişkin yaştayız artık.

organ nakli iki şekilde olabilmektedir: ya canlı vericiden ya da kadavradan. canlı vericiden nakilde mesela böbrek naklinde kişi tek böbrek ile de yaşamını idame ettirebildiği için yapılır. genelde aile üyelerinden birinden gerçekleşir bu nakil. kadavradan nakil ise kişinin hayattayken organlarını bağışlaması ile beyin ölümü gerçekleştikten sonra organlarının nakil edilmesiyle olabilmektedir. ülkemizde canlı vericiden nakil açık ara öndedir. yaşarken organımızdan vazgeçebilen biz, öldüğümüzde organlarımızdan vazgeçemiyoruz.

4 yıldır ciğerim hariç hepsi bağışlı.
bağışlanmalı, tanıtılmalı ve bu hızla yayılmalı.

organ bağışı için gerekli başvuruyu yaptıktan sonra görevlinin uyarsına istinaden eşime, anne-babama vasiyetimdir: ben yok olup giderken en azından birilerinin şansı olma fırsatını elimden almayın, deyip bağış onayını vereceklerine dair söz de aldım.

2 yıl önce bağışladım, kartımı aldım ve bazı değişimlere göre ki ''kişi öldükten sonra aile bağışa izin vermiyormuş'' o sebepten vasi olarak seçtiğim annem bunu kabul etmese de böyle bir bağışı yapmak bile beni çok mutlu hissettirdiğini, şu dünyada işe yarayacağımı ısrarla anlatıp ona yemin ettirdim, içim huzur doldu.. hayat bu belli olmaz, kimler bıraktı gitti, sonuçta kök salmayacağım...

buradan

yıllar önce bu kamu spotuyla tanımış ve bilmiştim organ bağışını.
tabi kulağıma çalınmıştır ama dikkatimi çekmediği belli.
içerik o kadar duru o kadar yalın ki çok etkilenmiştim.
empati duygumu arttırmıştı ve ya organ bekleyen biri olsaydım ne olurdu demiştim?
izler izlemez karar vermiştim reşit olunca bağışlayacağım diye ve dediğimi de yaptım.
çocukken etkilendiğim bu video sayesinde, öldüğümde organlarım bağışlanabilir durumda olursa birden fazla kişiye can olacağım.
belki biraz mistik gelecek ama bağışlanan kişilerle beraber yaşayacağım.

videonun başında dediği gibi gün gelecek benim bu gözlere ihtiyacım kalmayacak

bir kaza olsa, organlariniz sayesinde doktorlar kurtarmak istemeyebilir diyen, organ bagisi dusmanlari da az degildir. cok kulak asmamak lazim.
bir de dindar toplumuz, dindeki hukmu nedir, konusulmasi lazim.

organ nakli olmuş biri olarak bu konuda keşke daha bilinçli bir halk olsa diye düşünüyorum
olayın günah boyutuna bu devirde bile bakan o kadar çok kişi var ki
kadavra nakilleri bu sebeple ülkemizde inanılmaz az
olayı fazla duygusallaştırmaya gerek yok ama birinin umutsuz olduğu bir anda ona ufacık umudu sizin sağlamış olmanız bile bu his paha biçilemez olmalı

organ bağışı, 18 yaşından büyük bireylerin organlarının bir kısmı veya tamamının sağlıklı iken veya ölümünden sonra ailesi tarafından da gönüllü olarak başka insanların hayatını kurtarmak için bağışlanmasıdır. unutulmamalıdır ki, acılar paylaştıkça azalır ve daha güçlü kılar. çaresiz insanlara hiç tereddüt etmeden destek olmak gerekir. acı da olsa yitip giden bir bedenin organıyla, hayata tutunan insanın sevinci ve yeniden kıpırdamaya başlayan bir hayatın başlamasına vesile olmak. yeniden yeşeren bir hayat, kim istemez ki? umarım toplumumuz bu konuda daha duyarlı olur. bizler bu konuda hiç tereddüt etmeden e nabız üzerinden organ bağışımızı büyük bir mutlulukla yaptık.

öldükten sonra zaten işine yaramayacak olduktan sonra bağışla gitsin, hiç değilse bazı hayatlar kurtulur.

belli bir meslek grubunu organ bağışı üzerinden kötülediklerini de bu başlık sayesinde öğrenmiş oldum ve hayretler içerisinde kaldım.

sanırım b*k sıçratmak bizim milli hastalığımız gibi bir şey.