özlemek neye benzer sorusu

aniden hafızada bir resmin belirmesi, bir şarkının çalmaya başlaması ya da bir kokunun seni alıp uzaklara götürmesi gibi. zamana yayılan bir şeymiş gibi gelirken aslında aniden ortaya çıkıverir. özlemekle zamanın bir alakası yok aslında sadece sevgiyle var. ne kadar çok severse insan o kadar çok özler, zamansız özler, kendine bile fark ettirmeden özler.

aglamamak icin kendinizi sıktıgınızda bogazda olusan yumru hissine benzer.

özlenilen kişiye göre değişir. özlememen gereken birini özlemek karanlık bir odada otururken yanan tek muma bakmamak için gözlerini kapalı tutma çabasına benzer. belki ruhun, belki hissiyatın der ki, aç gözlerini karanlıktan kurtul fakat aklın der ki, bu bağımlılıktan kurtulman lazım. işin sonunda yine karanlıkta kalırsın ama kendi içinde ama odada farketmez.

özlemenin insan dilinde bir tanımı yoktur. ne yaparsanız yapın, lügatınız tanımlamaya yetmez bu garip duyguyu. insanı boğabilen, nefes aldırmayan, hiç bir yere sığdırmayan kontrolsüz bir yapısı vardır. kişilerin yaşanmışlıkları ve karakterinden karakterlerine değişir bu duygunun verdiği yoğunluk ama temelde insana sıkıntı veren, negatif olgudur. özlemek maalesef hiç bir zaman pozitif bir eylem olmadı.

zierganik etkisine. tadı damaktaya. aramadığım yer kalmıyor seni sabahtan yatana kadara benziyor

bence ozlemin rengi saridir....
limon gibi...
agizda burukluk birakan, keskin, bazen insanin yutkunmasina mani olan.

karaburun'a benzer.
uzaktır ama harikadır.
sessizdir ama mutluluk verir.
sakindir ama için kıpır kıpır olur.

finalde de, sık sık orada olma isteği baş gösterir.

"özledim" deyince,sürpriz yapıp kapıya dayanıp yarım saat bile olsa görmeye benzer..
işinin gücünün olduğu anda,ufak bir hastalık anında bile o işi gücü bırakıp seninle olmaya benzer..
özlemek,onun için kendini değiştirmek ve değiştirdiğin kendini ona hep göstermek için çabalamaya benzer.

aya benzer. aya benzeer yuregim deyin gecer. evet.

derin bir sessizlik içinde kaybolmaya..

soba borusundan çıkan kuruma benzer. gri, boz, kır, kıraç ne menem bir şey.

bence soğuk nemli havada ıslak kıyafetlerle durmaya benziyor.
bugün biraz romantik olalım.*

özünden ayrı düşmeye benzer.
bütünken parçalanmaya, kopup da giden parçanın boşluğuna sarılmaya benzer.

boşluk soğuktur. sarıldıkça üşütür.
hiç tanışmasaydın o parçayla
acıyla da tanışmayacaktın aslında.

özlemek acıdır esasında.
acıtır boşluğunda.

#3263543

o boşluk ki,
bir yudumla bile dolar esasında.
dolar dolar da taşar.
taştığı yerde gölgeler bırakır.
gölgeler üzerinde öyle bir yük olur ki,
taşıyamadığın kadar var eder seni,
taşıyamadığın özündür.

taşıdığım kadar varsın.

içine girebilmek için kafanın ekrana değecek kadar yaklaştığı bir filmi izlemek, ama izleyici olarak kalmaktan başka çarenin olmaması.

susamaktır özlemek.. kimi kez buz gibi bir limonata olur özlediğniz, kimi kez demli bir çay, bir kadeh rakı belki de.. ya da kana kana su içmek bir dağbaşı çeşmesinden..
ya da birine ait bir gülüş, dokunuş, ses..
birbirinden farklıdır hepsi de.. sanki karşılar gibi olsada bazen birinin yerini öteki ya da bazı şeyler, asla asıl özlediğinizi karşılamaz tümüyle. işte bu yüzden dostlar,
bir tür susamaktır özlemek de..

iç organlarınız spazm geçirir. ağrıdan ölürsünüz ama birşeyiniz yoktur.
canınız yanar ama görünüşte yine birşeyiniz yoktur. üstüne üstlük kimseye anlatamazsınız derdinizi. ha birde malın biri çıkar abartma felan der hepten düşersiniz.
için yanar böyle soğuk soğuk. ne olduğunu anlamadığın, anlam vermediğin ve bilgi dağarcığında olmayan bir ağrı çeşididir aslında özlemek.
ilacı yoktur ve doktorunun da (muhtemelen) bundan haberi yoktur zaten. yalnız kalırsın özlediğinde muhterem yalnız!
kimsesiz olur insan, sahipsiz olur. yalnız kalmaktır özlemek.
tek başına öyle kıvranır durursun. ne büyüklüğün kalır, ne erkekliğin kalır ne de güçlü kadınlığın. büzülürsün böyle içine doğru. yani aciz olmaktır özlemek.
velhasılı sorsan herşeye gücü yeten seni, zayıf düşüren bir uyuşturucudur özlemek.

herhangi bir duyu organıyla telafi edilebilecek kadar net bir duygu olduğunu söyleyemem çünkü çoklu travmatik etki yaratıyor insanda ama ne kadar kötü hissettirebildiğini anatomik açıdan tanımla derseniz kesinlikle "zehirlendikten sonra yaşadığınız kusma atakları ya da bir anda , nedensizce ortaya çıkan şiddetli vertigo" gibi derdim.

anlık olarak tüm hayatınızı askıya almanıza sebep oluyor,
kişisel direncinizi düşürüyor,
sizi fiziki ve manevi açıdan direkt hasta edebiliyor,
doğru tedaviyi uygulamazsanız, ataklı olarak devam ediyor.

biz eski esimle evlenmeden evvel 3-4 sene aynı evde beraber yasamıstık.
bazen 2-3 gunluk kayak tatillerine giderdi ailesiyle. ben evde tek basıma kalırdım.
o gittinde onu o kadar ozler ve bu sızıya o kadar dayanamazdım ki 2-3 gun o donene kadar uyku ilacı alıp sadece uyurdum.
ozlemek buna benzer..