özlenen eski tv dizileri

eyvah kızım büyüdü,tatlı hayat,dadı,bütün çocuklarım,gülbeyaz,sahra,çat kapı,7 numara,avrupa yakası,koçum benim,aşkım aşkım,belalı baldız,ayrılsak da beraberiz,yarım elma,sıdıka,baskül ailesi,kaygısızlar,aramızda kalsın,yılan hikayesi,ikinci bahar gibi daha sayamadığım birçok dizidir.

yarım elma

(bkz: lise defteri)

ah o kabataş erkek ah.

ah o 30 yaşındaki liseli abiler ablalar swh.

tatlı hayat
ruhsar
ekmek teknesi
elveda rumeli
avrupa yakası
çarlie iş başında
reyting hamdi

yedi numara, çılgın bediş

cennet mahallesi ???

sıdıka
öyle güzel bir şekilde anlatıyor ki bastırılmışlığımızı, elalem ne der korkumuzu şu an yayınlansa güncel bir diziymiş gibi tekrar tekrar izlenebilir.

doktorlar
sihirli annem

doktorlar'ı çok özlüyorum. o dizi başka bir şeydi. eşi benzeri gelmedi.

selena, çalıkuşu.

bütün eski dizileri özlüyorum.

doktorlar, cennet mahallesi, yabancı damat, sihirli annem, çiçek taksi.

hepsi gerçekten kadro olarak da müzik olarak da çok sağlam dizilerdi gözümde, etkilenir, ailenin yanında gözlerin dolardı sahnelerde, o kadar sağlam yazarlardı. oyunculuk vardı. şimdiki gibi sadece güzel kız yakışıklı erkeklerden ibaret değildi eski diziler.

hatırlamak bile can yakıyor. o diziler bir yaşam gibiydi.

ekmek teknesi galiba izlediğim tek dizi.
nusret baba olsun kirli olsun keza mazhar alanson da çok yakışmıştı.
aklıma düşürdünüz dur açıp bakayım biraz.

dallas, aşk gemisi, tehlike çemberi, mavi ay,küçük ev, pasaklı sally,bonanza.
tevellütte baya eskiymiş.

(bkz: beşik kertmesi)

şaşıfelek çıkmazı
ferhunde hanımlar
gençler
bende durum bu.

ben yedi numarayı özlüyorum açıkçası. o safiyane masum hayat gözüm de tütüyor.

90'ların o saf, riyasız, samimi bütün aile dizilerini çok özledim. öyle masum günlerde ki...

bende yok.
ya da var. durun.
yapppprak dökümü.
146 sayfalık bir romandan 175 bölümlük dizi çıkartan senaristlere ben de şapka çıkartarak sözlerime başlayayım. izlemediğim için ne oyuncuları, ne oyuncuların dizideki adlarını bilemiyorum. bildiğim dizinin azgın tekesi olan herifin "aman ağzımızın tadı kaçmasın" demekten başka bir şey bilmeyen nörüye gantar'dan başka dizideki her kadının üstünden geçmesi. itiraz edeni, ahlaksızlık bu diyeni bile kurtulamadı bu heriften. ağzının tadı kısa süre kaçsaydı nörüye gantar da nasiplenecekti ama kısmet gelecek bahara.
146 sayfadan 175 bölüm çıkartılıyorsa, demek sayfalardaki bölüm sonu boşluklarına da bir şeyler yazmışlar senaristler. mesela bir bölüm kesinlikle nörüye gantar "ilik gibi çocukmuş, tüh be" diyerek boşluğa bakıp hayıflanarak geçirmesini gösteriyordur.
tabi maçın, pardon dizinin sonunda gantar ayilesinin istanbul'dan trenle trabzon'a gidişini izlemişti aziz ve necip türk seyircisi.

çemberimde gül oya.

çağan ırmak imzası var bir kere. hoş, mehmet ali nuroğlu’na sonraki dizilerde parmak kırdırtsalar da güzel seviyordu özge özberk karakterini.

tülay geri dön.

akasya durağı
cennet mahallesi
çocuklar duymasın

hepsi de miadı dolmuş dizilerdi.
artık dizi içinde sürekli benzer olaylar yaşanmaya başlamıştı zaten sınırlı konu konseptleri vardı.
onları nostaljik bir anı olarak anımsamak en güzeli.