radyodan kasete şarkı çekmiş nesil

kısmen benim bu. deu rock radyosunu heyecanla beklediğim günlere denk gelir. radyodan emperor çalan insanlardan bahsediyoruz.

ratm'den freedom'i her duyduğunda "kent efem" sesini duyacakmış gibi şartlı refleks olmus insan birimlerini de kapsayan nesil birimi.

ben de yaptım ama hangi şarkılardı onları hatırlamıyorum.güzel günlerdi.teknolojinin gelişmesinden gayet memnunum o ayrı

şarkının gelende yarısında yetişmiştir, şarkı yarım kayıt olmuştur. kayıt dügmesinin ve stop düğmesinin sesi de şarkıya dahildir. çıkıtttt, tıkııttt.

efenim kaset doldurtmak için paranız yoksa veya radyoda çok beğendiğiniz bir şarkı çıkıyor ama şarkıcının ya da şarkının ismini bilmiyorsanız (yabancı radyo kanallarını yeni yeni keşfediyorduk, e ortaokul ingiliccesi de fayn tenks end yu kıvamında) radyoda çalan şarkıyı hazır ettiğiniz kasete kaydederdiniz. peki bu kayıt olayı nasıl oluyordu. öncelikle efendi gibi gidip kasetçiden 60'lık,90'lık boş bir kaset alabilirdiniz. elbette bu tercih edilen yoldur. ama yok kasete de para vermiyim derseniz evde çekmecelerde bulunan babanızın eski kasetlerine göz dikerdiniz. bu kasetler tabi yanlışlıkla (ya da bilerek) silinmesin diye kayıt yapılması için gereken bölüm boş olurdu. bu minicik boşlukları kağıtla doldurduktan sonra kayıt için hazır hale gelirdi.
ama öyle indir-belgelerim-müzik kolaylığında değildi tabii bu işler. öncelikle zamanlamayı iyi ayarlamanız gerekiyordu. bu da saatlerce radyonun başında eller record düğmesinin üstünde beklemek anlamına geliyordu ayrıca şarkı tam bittiği anda kaydı bitirmek için de iyi reflekslere ihtiyacınız vardı ama neyse ki mario sayesinde hepimiz süper keskin reflekslere sahiptik. bir diğer zorluk radyoların çoğ afedersiniz götlük yapıp şarkının en tatlı yerine a-a-a-aşk fm gibi "bu şarkıyı bizim radyodan indirdin olm öyle beleşe şarkı yok, kasetten dinlerken de hatırla bunu" damgası vurmasıydı. maalesef bu konuda yapabileceğiniz bir şey yoktu. bir diğer sıkıntı eğer eski bir kaset kullanıyorsanız nothing else matters bittiği saniye gel gel gümüle bızzzt diye bir şey duyulup and the story ends'e geçebiliyordu. ha üşenmeyip önce boş kayıt yaparak kaseti tamamen silebilirdiniz elbette ama aynı kasete iki-üç kere kayıt yapılması kaseti bozduğu için pek tercih edilen bir şey değildi. sonuç olarak o zamanlar istediğin şarkıyı her an dinlemek öyle kolay değildi. o yüzden çok kıymetliydi.

emeğe saygı lütfen!

her köşede mutluluğunu arayan nesildir.
ay şarkım çıktı yaşasın, neslidir.
o nesilden yazarlara beni de ekleyin.
şurda kaç taneyiz ki zaten.
sizi gidi spotify nesli sizi gidi.
her şeyi hazır buldunuz gene de mutsuzsunuz, bizim zamana gelseydiniz ne olacaktı acaba.

shazam gibi uygulamalar, hatta akıllı telefonlar dahi hayatımızda yokken yapabildiğimiz en keyifli aktivitelerden biriydi. o dönemler tdk, bizim nesil için türk dil kurumu'nun kısaltması değil, boş kaset üreten bir firmaydı.

öncelikle 60'lık ya da 90'lık boş kaset alınır. bir elin parmaklarını geçmeyecek şekilde, haftada maksimum 1 saat yayın yapacak olan rock programlarını kaçırmamak için radyo erkenden açılır, elimiz tuşta, anonsla birlikte "rec" düğmesine basılırdı. üzerinde yayın tarihi ve saati yazan meşhur tdk boş kasetlerinden ciddi bir arşiv yapıldığı dönemlerdi.

çok güzel günlerdi. her şey hazır değildi. bir şeye ulaşmak için emek gerekirdi.
akşamları radyoda sevdiğim programı açardım. tabi bir parmağım da kayıt tuşunda beklerdim.
ne kasetler çektim zamanında, ne hediyeler yaptım o kasetlerden. hey gidi günler hey.

sistemli bir şekilde, yerli şarkı kaseti, yabancı şarkı kaseti şeklinde çalışmaları olan nesil.
yıllarca gözüm gibi bakıp, bir taşınma esnasında kaybetmenin hüznünü başlığı görünce yine yeniden hissettim.

bazen dolu olan kasetin üzerine çeker, bazen boş kaset alıp çekerdim. çektiğim kasetleri kaybetmişim ama boş bir tane kasetim varmış, ambalajını bile açmadan kaybetmemeyi ve günümüze kadar getirmeyi başarmışım.
kendisi işte budur.

diğer kaybolan kardeşlerinin ruhunun hatrına, ambalajıyla beraber saklamaya devam ediyorum.

radyodan yeni aldığı kaset çalara, mikrofonla şarkı çekmiş nesil demek lazım..yoksa bu başlığın bir esprisi yok..

michael jackson'ın "bad" şarkısını ilk radyoda duyunca aklım çıkmıştı (80lerin sonu). o zamanki radyo da tek hoparlörlü basit bir şeydi. geçtim trt'nin yayını başına bekliyorum tekrar çıksın diye. o zamanlar henüz özel radyolar yok, trt'den artık ne çıkarsa.
efenim ahmet özhanlar mı gelir artık emel sayınlar mı yüksel uzeller, zeki mürenler filan mı çalar. artık türk sanat musikisinin her makamını biliyorum neredeyse, saat başı gelen haber anonsları (melodisi halen aklımdan çıkmayan bağlama sesiyle saat başı anonsu) dinlersin, kendimi "ajansı açsana" diyecek kadar yaşlandırdım orada.

arada pop gelir ama yabancı parçalar çalmaz. joe cooker unchain my heart çıktı bir ara aha dedim belki m.j de çıkar peşinden. yok abi yok çalmıyorlar. her gün çocuk aklımla bekliyorum çalsın diye.

neyse bir gün bad'in ilk tınısını duyar duymaz kaseti taktım bastım record+play tuşuna kaydettim tertemiz. tüm gün bad dinliyorum sarıyorum başa bir daha dinliyorum. annem geldi yeter oğlum kapat artık bıktık dedi. sesini kısıp yine dinliyorum.

sonra bir gün eve geldim okuldan yine dinliycem play tuşuna bir bastım, beşiktaş-bakırköyspor maçı çıktı. yanlışlıkla radyoyu açtım heralde filan diyorum. kontrol ettim teyp çalıyor gayet, rıza'nın ortasına büyük metin'in koştuğunu ama bakırköyspordan zeyer'in karşıladığını anlatıyor spiker. abim gitmiş maç kaydetmiş üstüne. bad'in sadece 2 saniyelik kısmı kalmış. kasedi fırlattım attım sokağa üstünden araba geçti, radyosunda ferdi özbeğen çalan.
o gün bugündür teyp kaseti görünce içim sızlar.

çoğu birbirine girerdi. üst üste alt alta dinlerdik öyle karışık kaset gibi.

resmen radyo programı yapmıstım sesimi şarkıları kaydederek. kaseti bulabilsem efsane bir anı olurdu.

kaset de kaydettik. şarkının arasında anons yapan dj'e de küfrettik. kasetin altındaki küçük deliklere bant da çektik. kasetin hallaç pamuğuna dönem bantını toparlamak için kalemle de çevirdik. sony ve aiwa marka walkman markaları için kavga da ettik. (hangi marka daha iyi? ben aiwa tercih ettim hep.) öyle çok yaşlı biri değilim. 87'liyim. 90larda çocuk olanlar bilirler bunları. 80ler çocuklarına saygılar.

bu kişiler dede ve nine olmuşlardır heralde.

halen, şarkı çalan, ses kaydeden şeylere ''kaset''diyoruz ağa sen ne diyorsun. hey yavrum hey!

çok çekiyorduk da yalnız ibne dj’ler parçanın başında ve sonunda bir şeyler geveler şarkıyı mahvederdi.

radyo başında nöbet tutmaktan gözünün feri sönen insan grubu.

öyleydi. beklerdiniz o şarkı çalacak mı diye. hani günün hit şarkılarından biriyse işiniz kolaydı çünkü saat başı illa ki denk gelirdiniz bir kanalda ama azıcık da olsa eskimişse vay halinize! nostalji kuşağını bekle, istek alınan bir programsa ve bu yüzden de hat sürekli meşgul değilse arayıp iste, sıra gelirse çalsınlar, sen de kasete çek. ölme eşeğim ölme!

bir de o kadar zahmetten sonra yanlışlıkla o kasetin üzerine başka ses kaydetme hatasına düştüyseniz geçmiş olsun...

ibrahim tatlıses ayağında kundura ile siyah beyaz televizyonlarda boy göstermeye başladığı zamanlardı. küçük bir teypimiz vardı ucuna mikrofon takarak ses kaydı yapılabiliyordu. babam gözeneği kurmuş türkünün başlaması ile birlikte kayıt düğmesine basmıştı. kimseden çıt çıkmıyordu, tam türkünün orta yerine gelindiğinde kapının çalmasıyla babamın ettiği küfürde kayıtlara geçmişti. uzun bir süre öyle dinledik o kasette ki türküyü.....

arada anons yapan djlere ne söverdim be! istediğimiz şarkıları yakalayacağız diye, bi' dünya saçma - sapan şarkılara maruz kalıyoruz, bir de dj efendi'nin aptalca geyikleri şarkı arası. *