ruh eşini bulamamak

insanların parmak izleri bile aynı değilken ruhunun eşini bulacağını düşünmesi bana biraz absürd geliyor.

en iyisi bulduğunuzu iyisiyle kötüsüyle kabul edebilmektir yoksa arar durursun ömrün aramakla geçer belki ahirette bulursun ruh eşini.

böyle bir şey gerçekten var mı onu bile bilmiyorum.belki aynı cinsiyette olucaksın,belki o çoktan toprak olmuş olucak ya da doğmamış.ihtimaller çok fazla o yüzden ihtimalleri ben yaratmak isterim.yani ruh eşini bulmak değil de ruhlar ayrı ayrı olsada bir olabilmeyi dilerim.

(bkz: aramaya inanmamak)

hiç aranmadığı zaman elde edilebilecek sonuç.

ruh eşi mi ruh ikizi mi ruh nesi bilmiyorum. böyle bazı zamanlarda insanin karşısına çıkıyor.
benimde böyle dönemlerim oldu. en son hatırlıyorum şimdi bak. demiştim siz benim kız halim olabilir misiniz. olamazmiş o başka konu.

kim demiş ilk ruh diye bir şey var. bazen define sayfalarinda görüyorum. burda bir dağa gidince gördüm. bir kayada basamaklar var yukarı doğru çıkıyor. alla alla dedim bu nedir acaba ne demek.
araştırdım ki . eskiden insanlar ölünce kaya'nın işte yanına falan gömülüyor. ruhu veya bedeni mi işte o basamaklara çıkıp göğe yükseliyor anlamı buymuş. bu hikayenin devami var ama neyse.
işte ta iki üç bin til önce de birileri ruh demiş .
ruhunu şeytana sattı ruhu huzur bulacak.

#505055
bazı bedenler eşsiz oldukları için, ruh eşlerini bulamazlar.
başlığı açan yazarımız konuyu en iyi şekilde özetlemiş.

bir saat kadar vakti olan dostlarım için alain de botton’ın aşk üzerine yaptığı konuşmayı buraya bırakayım. belki romantik ilişkilere dair farklı bir bakış sunar, katılmasanız dahi araştırmaya sorgulamaya iter ve neden ‘ruh eşi’ gibi kavramlara paye verdiğimize dair ufkunuz genişler.





sevgiler,
levi.

hayır bulup ne yapacaksın?

ruh eşini bulmak için önce kendini bulmak; nasıl biriyim ben, neler istiyorum bu hayatta, neler yapıyorum ve doğrularım-yanlışlarım neler; kimim aslında? gibi düşüncelerle insanın kendisini tam olarak çözemese bile anlaması ve önemli bir miktarda tanıması gerekiyor bence. kendisini tanımış ve hayattan isteklerini bilen, sahip oldukları prensipleri kendi hayatına da uygulayabilen ve erdemli davranışlarla bunu tescilleyen insanlar karşılaşıyor ruh eşleriyle gördüğüm kadarıyla. kendisinde ne eksikse karşısındakinde o oluyor. farklı gibi olsalar da aslında bayağı da benziyorlar birbirlerine içsel olarak. tamamlanıyorlar adeta. aramamak da gerekiyor sanırım. en beklemediğimiz anda, hiç olmaz dediğimiz zamanda çıkıyor çünkü klişelere göre karşımıza. peki ya gerçek hayat? o klişeler gibi önümüze getiriyor mu acaba eksikliğini çektiğimiz şeyi?

ben de bulamadım,
ararken yaşlandım, dayı oldum.

nerde bıraktıysanız ordadır. annenizden de mi duyup öğrenmediniz.. :)

her ruh eşi huzur vermek için gelmeyebilir... bazısı sadece sizi sınavlara tabi tutmak için gelir.

yani bulmuşsanız da "yok ya bu değildir, huzur vermiyo çünkü" diye fark edememiş olabilirsiniz.

(bkz: aramaya inanmak)

ruh eşim beni bulabilir mi lütfen, balıkesir'deyim currently

ruh eşinden kastım sohbetimizin hiç bitmediği, birlikteyken hayattan keyif aldığım, onun da benimleyken keyif aldığı bir erkek benim için.
öyle çok imkansız da değil ama işte onu bile bulamadım