saçma olan bir şey söyle

hocaların anlatmadığı konuları sınavda istemeleri

%100 orijinal lafı.
%99 orijinal var mı mesela?
ya da %40?

bu sözü duyduğunuz şeyden kaçın, orijinal olma ihtimali yoktur.
zaten doğru yazabilenini de görmedim*

22 sayısını dikkatimi çekecek kadar üst üste gördüğüm zamanlar(şarj,plaka, saat..) birinden hoşlanmak. rabbim bari bu gol olsun diye beni uyarıyor. (bence)

5 tane sabıka kaydı olan birinin elinde bıçakla sokakta rahatça gezebiliyor olması.

#3279127

beni çekemeyen anten taks… ahahaha.
ne diyor bu insanlar ya hû ?!

elektrikler kesildi bizim orada.
olacak şey mi ya pazar pazar!

iki 3 harfli, üç 2 harfli.

neden böyle.

#3310181
oysaki dört, dört harfli.

hayattayım.

jamiryo

herkesi illa da yazmaya zorlamanıza, başlık yapmanıza gerek yoktu ki.. yandaş kanallarda ülkenin hali hakkındaki yorum ve vaatleri dinlemeniz yeterliydi..

dewamke.

ağzınıza vurayım kürekleeeee

ajdar.*

tamamen g.tümden uydurduğum düşüncelerin beni üzmesi çok saçma.

hem tam anlatamadım hem de çok doğrular peşinde gibi oldu ancak bir şeyler denedim:

canım istemediği için onu-bunu-şunu yapmadım veya yaptım şeklindeki esneklikleri sonuna kadar olmasa da bana makul görünen bir noktaya kadar destekliyorum.
bir de bu istek işinin şu halini gördüm son 1 yıldır-yani dikkatimi çekti: istekle alakalı gibi sunulan ancak kendisini kendisine ispattan öteye gitmeyen haller.
bir örnek üzerinden açıklayacağım çünkü ben de aydınlanmayı bunun üzerinde yaşadım:
arkadaşım istanbul'dan yanıma gelmişti. daha sonra balkanlardaki bir ülkeye ucuza uçak bileti bulup aldım, yarın uçağım var diyerek yaşadığı şehre geri döndü.
ertesi gün de wp grubunda yazınca ne yaptın ne ettin diye sordum ve gitmek istemedim o yüzden gitmedim dedi.
çok normal bir olay bakıldığında. yanan bir bilet isteksizce bir yerlere gidip keyfi olan geziyi zorunlu hale getirmenin tatsızlığı karşısında hiçbir şey ifade etmez. böyle düşündüm ki olay biraz da böyle esasında.
sonradan şunu farkettim: siz buna değersiniz meselesinin kişi kandırmacası yanı.
şunu söylemek istiyorum: insanlar ödemeler ve vazgeçişler ile ben değerliyim, benden kıymetli mi, dünyaya bir kere geliyorum gibi anlık takdirleri arkasında su gibi para harcıyor. bunu o kadar çok alanda yapıyor ki farketmiyor bile. ben de farketmemiştim ama bu kız birden çok projesini böyle kenara atmıştı ve zaman zaman içime bir huzursuzluk çökmüştü.
bana saçma gelen şeyi sonunda buldum.
insan kıymeti nasıl ki parayla ölçülmezse bu da aynı hesap. anlık hazla takdir kendini kendine ispatlama değildir. aklı çöpe atmak da meziyet değildir.
canım istemiyor da ben bunu tasarladım mı bakalım yoksa gerçekten istemediği için mi vazgeçtim?

herkes bir şekilde bir yerde konuşmacı oluyor ve sanki dünyanın en önemli şeyini anlatıyormuş gibi mikrofon önünde poz veriyor

bir az biraz.

20 yaşından sonra ailenle beraber yaşıyor olmak

20 yaşından önce ailenden ayrı yaşamaya başlamak.

20 yaşındaki adam bana şu an kendi başına derdini anlatamıyor muayenehanede, hey gidi hey.