saniyelik salaklıklar

nickaltı doldururken nasıl alışkanlık haline geldiyse, az önce bir ünlüye ait başlığa tanım yazarken tanımın sonuna "yazar" ibaresini kullandım.

sabah gözler yarı açık diş fırçasına tıraş jeli sıkmak(aynı salaklık iki defa yapıldı).

adnan menderes ve süleyman demirel'i mixleyip " adnan demirel " demek, evet hafiften çakırkeyftim...

bu hafta bana o kadar yavaş, o kadar yavaş geçti ki sanırsınız 1 hafta değil 1 yıl. bitmedi! hele bünyem biraz hastayken geçmeyen zamana tüm hafta boyunca yaptığım sakarlıklar, dalgınlıklar, minik kazalar damga vurdu. normalde asla sakar, dalgın ya da dikkatsiz değilimdir çünkü.*
her neyse, az önce de bir aptallık/salaklık karışımı bir olay daha yaşadığıma göre artık yeter dedim, bari buraya yazayım kendime kızmak yerine, belki siz gülersiniz fena mı olur?*
az önce okuldan geldim, üzerimi değiştirdim, bir şeyler atıştırdım. sonra çantamdan bir şey almam gerekti ve şemsiyemi çıkarmamış olduğumu gördüm. apartmandaki ayakkabılığa koyayım diye düşünüp kapıyı açtım. normalde apartmanın aydınlatması sensörlü, herhangi bir düğmeye basmaya gerek yok.
kapıyı açınca baktım apartman hafif karanlık, düğmeye bastım. aman allah'ım ben tam ışığın düğmesine(!) bastığım anda nasıl denk geldiyse zil de çaldı! aynen içimden de şöyle geçirdim;
"ay ödüm koptu yahu, tam benim apartmana çıkmamı mı bekliyormuş gelen kişi?!" * evet fark ettiğiniz üzere ben hala olayın farkında değilim.
eve girdim kapı otomatiğine bastım. ama şöyle bir sorunumuz vardı; zile aşağıdan basılmadığı takdirde kapı otomatiği çalışmıyor. kapıyı açmak için geç kalınca da bir daha basılması gerekiyor. baktım kapı otomatiğinin ışığı yanmıyor herhalde basmak için geç kaldım dedim ve aşağıya seslendim:
"şeeey, bakar mısınız? siz zile basmadan ben kapıyı açamıyorum. rica etsem bir kez daha basar mısınız?"
evet yaptım ben bunu. elbette aşağıdan ses gelmedi. ama olayımızın aşırı zeki kahramanı hala sorunun kendisinde olduğunu anlamadı ve şöyle düşündü: "ya hem zile basıyorsun hem ses vermiyosun be adam! * gideyim de kapıyı aşağıdan açayım."
evet. yaptım. ayağımda panduf, üzerine giydiğim terlikler ile aşağı indim, dış kapıyı açtım, sağa baktım kimse yok, sola baktım kimse yok. sonra elimdeki mor şemsiyeye baktım. ardından apartmanın ampullerine baktım.. yaşadığım aydınlanmayı hayal edebiliyor musunuz? *
bu salaklığımı biri anlamış, görmüş müdür diye evin çevresindeki diğer apartmanlara baktım; görünürlerde kimse yoktu, tıpış tıpış yukarı çıktım, zile basmadan eve girdim.
bazen bu yaşıma kadar yaşamam bir mucize diye düşünüyorum. bu konuda yakınım olan insanlar da hemfikir.
her neyse geçti gitti. bu salaklığımı anlattıktan sonra vermek istediğim iki bakınız var müsaadenizle;
(bkz: salak yemin ederim gerizekalı bu çocuk ya)
(bkz: bu da böyle bir anımdır)

yabancı birine aşağıya doğru ilerle demek yerine yere yat demek. 2 saatlik uyku insana neler söyletiyor.

bazı günler yürürken park edilmiş arabaya bile çarparım.

aldığım piskolojik ilaçlardan dolayı kafamın içinde bir kafa daha olması ,
esnafken kendi dükkanında müşteri olmak gibi

yolda yürürken, karşıdan gelen kişiyle; geçebilmek için bir sağ bir sol yaparak yola devam edememek.

kitap yazsam en çok satanlarda 3 hafta listebaşı kalır

k*ç cebimdeki telefonu 3 saat ardım kaç saniye bilmiyorum.

gelen müşteri abiye abla demek. veya tam tersi.

kütüphane kartını yeşil-kırmızı ışık çıkacak yere okutmaya çalışmak

görüntülü konuşurken telefonu bulamadım beni bi çaldırsana demek

duş jelini şampuan sanıp - hayır gördüm ama beynim durmuş ya da çok doluydu ki idrak edemedim - saçımı iki defa yıkadım. ikincide saçmalama saçım kirli bile değil niye köpürmüyor bu deyip, üçüncü kez elime dökecekken idrak etmem.

hastayı gönderirken afiyet olsun dedim.
birkaç dakika evvelinden kardeşime gazoz almıştım, teşekkürüne afiyet olsun demiştim.. kafam orada kalmış.

lisede iken derse geç gelmiştim. hocaya sabahın dalgınlığıyla "affedersiniz hocam okul servisimiz gecikti" diyeceğime "geçmiş olsun hocam" demiştim herkes gülmüştü. bir gün de müdür yardımcısı ve bir hoca saç kontrolü yapıyordu. kimyacı "saçını yarın kes de gel derse almam yoksa" demişti "tamam kardeşim" demiştim ağız alışkanlığıyla.

az önce başıma gelen olaydır. fikir almak istediğim bi konu vardı. sözlükte aradım, başlığı var. girip okuyayım dedim. sonra en son tanımı okudum tam da benim yazmak istediğim şeyi yazmış. aa dedim bak aynı durumdayız. yazar ismine tıkladım, hangi sayfa açıldı dersiniz? kendi profilim.

evet. kendi yazdığım tanımı çok beğenip, üstelik artı oy verip, ismi de farketmeyip, kendi profilime girdim. o an sanki dünya durdu, tüm sesler bi saniyeliğine kesildi. beynimin şalteri indirilip yeniden kaldırıldı gibi bi an oldu.. hey allahım yaa..

bazen insanı zor durumlara sokar, sen kalk lise grubuna yazacağın mesajı apartman grubuna yaz, yazdıkların hiç açıklama yapamayacağın kadar saçma kelimeler olsun ve yanlış yere yazdığını 3 saat sonra farket,silsen silinmiyor açıklama yapmaya kalksan savunman yazdığın kelimeleri aklayamiyor berbat bi durumun içinde kaldım.simdi nereye yazdigimi on kere filan kontrol eder oldum, yaşadığım rezalet yanıma kâr kaldı...

lisede wc için ders ortasında izin almıştım ve halen sınıfın içindeyken kapıyı çalmıştım.

liseye bir gün yanlış çift ayakkabı giyerek gitmiştim.