sevmediğiniz biriyle aynı ortamda bulunmak

kısa süreli idare ediliyor belki ama uzun süre kalınca birlikte işkenceye dönüyor hele bu kişi aile içinde olunca bişey de değilmiyor içimde bir küfür fırtınası iç ses haykırışlarım bitmiyor. aile dışı olunca zaten sevmediğim kişi aynı ortamda kalmam.

balkanlardan gelen soğuk hava dalgası.

yok saymak idealdir; o rahatsız olsun, banane.

(bkz: benim tatlı canımdan kıymetli mi)

görmezden gelmemle ya da laf sokmamala sonuçlanacak durum.

çok normal bir şey her zaman başınıza gelebilir. önemli olan saygı ve üslubunuzu korumak.
(bkz: akraba)

nefesim daralıyor, her hareketlerine gülesim geliyor ama sinirim bozulduğu için... tek derdi sevgili yapmak ya da benzeri olanlar ve az kitap okuyanlar veya hiç okumayanlar, lütfen benden uzak durun ve mental sağlığımı daha fazla zedelemeyin.

görmezden geliyorum ve konuştuklarını hiçe sayıyorum. bu yeterli oluyor fazlasıyla.

sıkıntı değil, öyle bir o yokmuş gibi davranırım ki varlığından şüpheye düşer.

işyerinde sıklıkla başa gelen olay. zaten maaşı o insanlara katlandığım için verdiklerini düşünüyorum. yoksa iş zevkli aslında...

görmezden gelip yok sayarak kolayca üstesinden gelinen durumdur.

hoş olmayan durumdur. içiniz daralır. o kişiden çıkan her ses batar içinize.

ben genel olarak zaten fazla insan seven biri değilim. okulda stüdyoya her girdiğimde gıcık bir sürü insan görüyorum * ama biri var ki ben hayatımda bu kadar pick me bir kız görmedim. beni yanlış anlamayın ciddi şekilde arkadaş olmak için çabaladım lakin yok. bir de çoğu kişi iyi bir insan falan filan diye konuşup seviyor bunu. bir yalanını yakaladığım ve arkasından konuştuğu birinin yüzüne karşı olan davranışlarıyla kendi kendini bitirdi. fakat hala benimle iletişime geçme çabası beni rahatsız ediyor. buradan şunu söyleyeceğim artık benim hayatımdan çık be kardeşim. keşke instagramdaki engel tuşunda olduğu gibi hayatımdan çıkarabilsem.

ayyy çok büyük bir sınav....
neyse ki ben çoğu kez bu sınavı başarıyla tamamladımm

suratına bakmam. bakmak zorunda kalırsam kalbimdeki tüm nefretini suratıma yansıtırım

çalışma hayatının rutin olayı.

çocukken hz. süleyman'ın hayvanlarla konusabilmesine çok imrenirdim megersem ben de konuşuyormuşum arkadaşlar.

selam ve sabır ile.

sık sık bakan vardır ortamda bir de ilk dışında gözünü bile değdirmeyen. ben ikincisiyim. görme duyusunu görüntü kirliliklerine bakıp ziyan etmeye hiç gerek duymam. sevmiyorum mu o zaman duvar neyse o insanda öyledir benim için.
ikincisi olanlar ise hasetli olanlardır. kıskançlıklarını saçma sapan olaylarla kendilerini tatmin etmeye çalışarak giderirler. çoğu şeyi gözünüzün içine bakarak yapmak isterler? komik olmayan olaylarda bile gülme çabaları? dışarıdan, gülünç olduklarından bir haberler. o kadar yoklar ki varlıklarını gözünüzün içine sokmak isterler.
sizin bu küçüklüğünüzün tatlılığını yesinler desem millet açlıktan ölür. ortamın asıl eğlencesi kendileridir benim gözümde. bakmam ama sirk gösterisi yaparlarken de hiç burun kıvırmam. başarı görsem alkışta tutarım gocunmam. (yapmışlığım oldu çünkü basitliğe sabrım çok sınırlı. "çocuklar için de oyunlarınız var mı? yalnız biraz daha kaliteli ve anlamlı olanından? çünkü onlar örtü altını göremez. ve gördüklerini örnek alırlar o yüzden insanlığa hitap etmeli. ne diyorsunuz?" deyince cevap yok. bozulmuş ve yere bakan suratlar var. sonra onların yanına gittim baş hizalarına biraz eğilerek "deminden beri ilgimi çekmeye çalışıyordun çekince yere bakmaya başladınız. -alaylı gülerek - hadi ama o kadar bozuldunuz mu? -ciddiyetle- neyse sen yere düşen insanlığına bakmaya devam et. belki bir gün kaldırmak istersin..." deyip gülümsemeyle ayrılmıştım. birkaç şeyi veya birkaç defa görmezden geldim diye hep geleceğimi sanıyorlar. insan olarak saymadığım için her yaptıklarını yadırgamadım ama keyfimin kahyasının canını sıkarlarsa saymasam da yadırgarım. sevmediğim insanların haddine değil keyfime oynamak. iyi veya kötü hiçbir şeylerinin özellikle duygu ve his olarak etkilemelerine izin vermem. çevremdeki her ayaklı yılanın ağzına en az bir kere vurmuşumdur. ikincide de vurur üçünde tam ikiye ayırır dolayıp koparırım. ben her olayı yüzlerine ve doğrudan söylerken onlar hep arkamdan konuşur ya da ikili oynayarak bir şeyler yapar. o kadar tırsaklar. o yüzden biraz el hareketi yaptım mı üzerlerine alınıp korku duyarlar (çünkü onlar da sabrımın sınanması üzerine dilsiz kalabileceklerini bilir ve bu yüzden hakkı dolmuşsa gidip anneme oynarlar...)halbuki vurmayacağım ama canım nabız yoklamak istemiş olabilir. (: onlar beni düşmanı bellemiş ben ise sevmediğim diyorum sadece. çünkü düşmanlık bile sadece insanlardan edinilir ben bunu bilirim... millete hep olumlu duygular duymak zorunda değiliz ki adi ve şerefsiz tavırlar içine giriyorlarsa bir de? o çekemediğı veya kıskandığı için çekiniyor (gizli yapmaya çalışmalarından belli) ama o tavırlardan çekinmiyor. hiçbirine zerre zararım dokunmadı ya da hiç kötülük yapma amacına da girmedim, iyilik yapma fırsatı bulunca da yapmışımdır yani ben kendimi bilirim ve eminim. açık yerlerinden de vurmamışım vs. ama onlar hakkımda yalan yanlış dedikodu yayar, açığımı yakalamaya çalışır ya da açık yaratmaya vs. eee benim buradaki rolüm ne? kendi hisleri ve bana yansıttıklarının hiçbirinden sorumlu değilim. karşılık vermiyorum hep, görmezden veya duymazdan geliyorum çoğu zaman. onların gerçekten altı olduğum için veya onlar benden daha çok iyi olduğu için değil. benim en fazla düşeceğim seviyeye onlar zirve gözüyle bakar bu yüzden. denk değiliz ve muhatap olmak istemiyorum. insanlıktan ve iyilikten anlamayan insanlar insanlar öyle nankör ve kindarlar ama benim insanlığım var. bu yüzden abartmıyorum, istersem abartmam mı, alasını abartırım. onların kazdığı kuyulardan onlara su vermek tercihim sadece. ben kazmakla da uğraşmam onların alın terine(!) konar tek hamleyle dibi boylatırım. ama yapmak istemiyorum. ve zorlanırsam, çizgilerime inadına inadına basılırsa eşit savaşırız; insanlığımı bir köşeye koyarım. öldürmem süründürüm ben...

benim sevmediğim birisinin beni sevebileceğini pek zannetmiyorum.

bu sebepten mütevellit aynı ortamdaysak hiç havamı bozmam görmezden gelirim ( çok iyi yaparım bunu) muhtemeldir ki o da aynı yolu izleyecektir ve sorun birbirimize ekstra tahammül etmemizi gerektirmeyecek bir şekilde son bulur.

bir iş yerinde çalışırken sürekli olarak başımıza gelen eylem.

"bakmazsan görmezsin" metoduyla geçiştirilebilir. mesela ben, yoldaşla aynı sözlükte yazıyor olmaktan rahatsızım. o yüzden engelledim. tanımlarını görmüyorum. oh be.

cehennem version 2