sevmek

cemal süreya diyor ki ;

"uzaktan sevmediyseniz birini, hiç sevdim demeyin".

sevmek mum gibidir. mum ağlamadan ateş yanmaz. ve bir mum aydınlatmaya devam ettikçe kendini yitirir. sevmek de aynı...
birine umut ışığıdır diğerine çaresizlik hikayesi.

"insan sevmeli ;bazen bir insanı yahut da bir ağacı ya da kanadı kırık bir kuşu , zaten sevmezse insan, insan mı olur ? - cahit zarifoğlu
şenay - sev kardeşim

kalp midir insana sev diyen,
yoksa yalnızlık mıdır körükleyen?
sahi nedir sevmek; bi muma ateş olmak mı,
yoksa yanan ateşe dokunmak mı?

– şems-i tebrizi

hiç olmaman gereken yerde olmayacak kişiyle yan yana olmaktır.

halk ozanları.

çağımızda zorlanılan bir eylemdir.

sevmek kimi zaman rezilce korkuludur.
insan bir akşamüstü ansızın yorulur.
(bkz: atilla ilhan)

sevmek ile ilgili sıkıntım olmuştur hep, neyi ne kadar sevmem gerektiğini bilemedim mesela. neden az ya da çok sevmek diye bir şey var? iki iki daha dört eder gibi net olsa ya sevmek. ya da sevilecek olan dile gelip söylese bize; mesela jelibonlar, paketi açar açmaz her bir rengi bizi eşit olarak sev, kırmızı meyvelerden başlama hep yaptığın gibi deseler. ya da sevilen kimseler bir son kullanma tarihi etiketiyle çıksalar karşımıza. şu kadar süreyle seveceksin beni, dilersen aralıklarla dilersen de aralıksız ama şu kadar işte. ne eksik ne fazla deseler. bir sıralama yapmak zorunda kalmadan sevsekte olur. kimse sormasa mesela hiç bir çocuğa " anneni mi daha çok seviyorsun yoksa babanı mı? " diye.
konuşuyorlar orda burda, duyuyorum. yaradanı sevmelisin en çok diyorlar. çünkü o'dur sevgiyi yaratan. neyi ya da kimi ondan çok seversen onu alır senden diyorlar. yaratılmış biri, bir yaradılanı çok sevdi diye ona düşman olacakmış gibi ahkam kesiyorlar yaradan hakkında. sevmekten korkma diyorlar sonrada, sevmekten kaçmak zorunda bırakarak...

seni sevdiğim için daha çok seviyorum seni.

rilke der ki, sevmek seni o kadar ileri bir aşamaya çekip götürebilir ki, sevilenin yetersizlikleri duygulandırıcı, hatta hayranlık uyandıran bir niteliğe bürünerek seveni daha çok sevmeye yöneltebilir.

mübalağa sanatıdır.
(bkz: ismet özel)

ruhun özgür kalmasıdır.

sevmek, birlikte mutlu olmaktır.

soyut ve somut olarak gerçekleşir.

sevmek acı çekeceğini bile bile ona gitmektir .

"seni koruyacağım sana bile sezdirmeden
gökyüzü gibi uzaktan ve beklentisiz
gereceğim yüreğimi üzerine.
– sevmek biraz da bu değil midir? –
..." *

sevmenin en güzel tanımını ece temelkuran yapmıştır şöyle diyor,

sevmek,
kanadını bir başkasına vermektir!

bı kere şunu iyice anla ki; birini sevmek, bunun
karşılığında sevilsen bile, sevilen kimseyi
ilgilendirmeyen kişisel bir sorundur.
c.pavese.

"sevdalanmaya gidiyormuşum meğer, bunu daha önce bir kahin bana söyleseydi, kuşkusuz geri dönmeye kalkmazdım, ama bu sevdanın nerede, nasıl karşıma çıkacağını düşünmekten belki de olayların sırasını bozardım, zamanı altüst ederdim. geleceğimizi bilmemektir bizi zamanın içine sokan. yoksa bir gün dizlerine dokunur dokunmaz onun soyunuvereceğini bilip de beklemek, bir ölümlünün sabrını aşar"

melih cevdet anday/raziye

ebu davud’da şöyle bir rivayet var:

bir adam, hz. muhammed’in yanındayken ordan birisi geçti. adam şöyle dedi, ey allah’ın rasulü, ben bu adamı seviyorum. hz. muhammed şöyle buyurdu: bunu ona söyledin mi? adam, hayır diye cevap verdi. hz. muhammed, git, ona söyle. buyurdu. bunun üzerine adam o kimsenin yanına gidip ben seni allah için seviyorum. dedi. öteki adam da beni kendisi için sevdiğin allah da seni sevsin. cevabını verdi.

sevmek demek, birine sevgi duymak, bağlanmak, gönül vermek demektir.*