sosyalizm

abi sosyalizm iyidir hoştur ama sürdürülebilir bir sistem değildir bence. özünde insan olan her şeyin tek bir kalıba sokulması yanlış bi davranış olur. sosyalist bir devlet kuramazsınız mesela sürdürmesi zordur, başta iyi gitse bile sonradan çöküntüler vericektir bence.

bir dönem ben de heves ettim ama sosyalizm kurulması ve devam ettirilmesi zor bir sistem sevgili dostlar.
sosyal devlet iyidir ama. onu sağlamaya bakalım.

işçilerin üniversite bitirmişlerden fazla maaş almasıyla sona eren ideoloji. ülkemiz için en azından bu böyle. bugüne kadar sosyalizm, emek, emekçi edebiyatı yapanların alayı tunç soyer e öfke kusuyor işçiye 7 bin tl veriyor diye. bayılıyorum ya bu iki yüzlülüğe. meğer sosyalist maskesinin altında patron varmış da haberimiz yokmuş.

kapitalizm'de "hiç birşey bedava değildir" vardır. sosyalizm'de ise 'herşey kolay erişilebilir veya bedava'. işte bu pek de iyi bir şey değil. bedeli özgürlükler, imkanların kıtlığı veya olmaması oluyor. sosyalizm:
- çay bedava ama çay yok.
- sağlık hizmeti bedava ama tomografi cihazında 3 ay sıra var. 3 gün sonra ameliyata girecek kanser hastası değilsen o aleti kullanamazsın. devlet kocaman bir varyemezdir.

türkiye'de hepimiz kapitalizm'e inanarak büyüdük. işçiye 7bin tl maaş, doktora 8 bin tl maaş olayı bu topraklarda popülizmden başka bir şey değil. türkiye'de gelir dağılımı ve alım gücü problemlerine odaklanmak lazım. ortamda para var ama masadan aşağı kırıntı düşmüyor yani. sorun doktor-işçi olayında değil, üst kademenin aşırı gelire sahip olmasında.

teoride güzel, pratikte ise eşit fakirlik ve yoksulluk vermekten öteye gidemeyen ideoloji.
insan ve insana dair her şeye ters olduğu kanaatindeyim.
yine de herkese saygım var tabi, insanların bir parça sosyalist olmasına pek şaşırmıyorum artık. pandemi bunu körükledi.
(bkz: sscb'nin dağılması)

yürümesi imkansız olan ideoloji. illaki bir yerden patlak veriyor. ya halk açlık içinde sürünüyor, ya da yönetici kesim normal insanlardan daha fazla imkanlara sahip oluyor ve halk sömürülüyor. kapitalizm güzel şey, sadece istismar ediliyor. yine de günümüz kapitalizmini sosyalizme tercih ederim.

sosyalizmin dinden tek farkı cenneti dünyada vaat etmesidir. e cenneti de gerçekten veremediği için sosyalist rejimler kısa sürede yıkılır.

kurtuluştur, tek çaredir. sosyalizm eşitlik demektir, özel mülkiyeti reddetmek demektir, adil olmak demektir.

herkes için herkesle beraber

önce kanımızı emen kenelerden kurtulacağız. gerisi gelir. sosyalizmi de harf harf baştan anlatırız o vakit.

kurtuluşun tek yoludur.

komünizmin başlangıcıdır.

sosyalizm ile kalkınan mutlu olan ülke yoktur. sosyalizm aynı siyasal islam gibidir. latin amerika ülkelerini batıran sosyalist düşüncedir. çünkü siyasal islam propagandası gibi sosyalizm de insanları kandırmak çok kolaydır.

vitrinine koyduğu ''eşitlik'' ütopyasıyla sempatik görünmeye çalışan, pratik hayatta ise zorunlu şekilde diktatörlüğü gerekli kılan, özel mülkiyeti kaldırdıktan sonra bu mülkleri idare edecek parti ve temsilcilerinin bu ayrıcalıklı konumlarını devam ettirmek için toplum üzerinde inanılmaz bir devlet gücü ve baskısıyla tahakküm kurdukları, insan yapısı ve yaratılışı ile bağdaşmayan bir mâcerâdır. bu mâceranın kurbanı olan halkların uğradığı zararlar, eleştirdiği kapitalizmin topluma verdiğini benim de kabul ettiğim zararlarına dahi rahmet okutacak cinstendir.

sosyal ekonomi demektir. serbest piyasa ekonomisini ve kapitalizmi reddeder. şimdi şöyle; devlet vatandaşlarının malına mülküne el koyuyor sonra bunu halka eşit miktarda dağıtıyor lakin bunu adaletli bir şekilde yapabilmek için devletin başında adam gibi bir yönetici olması gerekir. yani sosyalizmde kâr olmaz, sadece ihtiyacın olanla yaşamak zorundasın. bence mantıklı yani.

zaten şu an ülkemizde adaletli bi yönetim mi var? kapitalizm akp döneminde ciddi olarak çok şahlandı. fakir iyice fakirleşiyor, zengin de iyice zenginleşiyor ne anladım ben bu işten? işte sosyalizmde fakirlik zenginlik yok herkes eşit yaşayacak, kimsenin kimseden üstünlüğü olmayacak. ayrıca işçiyi emekçiyi de sosyalizm çok önemsiyor, kapitalizm ya da liberalizm’de bu pek yok.

ayrıca işçi sınıfının da üretim araçlarına sahip olmasını savunur. üretimi işçi yapıyorsa üretime neden olan şeyler de işçiye ait olmalıdır. bence sosyalizm ütopyadan ibaret değil, böyle bir şey gerçekleşirse milletin memnun kalacağından da adım gibi eminim.

ulan düşünsene türkiye’nin yarısından fazlası asgari ücretle çalışıyor, it gibi koşturuyorlar lakin hak ettiklerini alamıyorlar. sıradan bir müdür ise ayda en az 6000 lirayı cebe indiriyor adam gibi çalışmadığı halde.. işte bu durum tamamen ortadan kalkar da türkiye asla sosyalist bi ülke olmaz çünkü insanlar kapitalizmin altında ezilmekten memnun. acı ama gerçek!

tarihsel süreçte meydana gelen her şeyin bir sebebi vardır. sosyalizm dönemine göre bir ihtiyaç olsa da artık sosyal demokrasi ile üst sınıf ve alt sınıf arasında adil bir anlaşma yapılmıştır, bu vesileyle sosyalizme gerek kalmamıştır.

insan gibi ben merkezli, güç odaklı ve tahripkâr bir doğası olan bir canlınım yaşam biçimine uygun olmadığını düşündüğüm, kaynakların eşit dağılımını temel alan sistem.

ideolojik olarak uygulanabilirliği ise kapitalist ekonomik düzene entegre edilmiş olarak belirli bir düzeyde bulunmakta. günümüzde, sanayi ve hizmet sektörü odaklı büyük devletlerin çoğunda bulunan sosyal devlet yapısı örneğin. ancak bu orta yolcu sistemi bile çökertmeye doğru hızla ilerliyoruz. insanların yaptığı istisnasız her şeyin mutlaka boku çıkıyor bir yerde. sanayi toplumundaki sert kapitalist koşullarla insanları iliğine kadar sömüren devletler, aynısının lacivertini her koşulda ortak mülkiyet gibi sürdürülebilirliği olmayan bir zırvayı temel alarak yapan sözde insancıl özde dikta rejimi olan sosyalist/komünist devletler, en sonunda da tam ikisini bir araya getirip düzgün bir sistemi oturmaya başladılar diye sevinirken mantar gibi türemeye başlayan tatlı su liberali dostlarımız ve bitmek bilmeyen pembiş insan sevgileri yüzünden sistem paraziti kaynak yiyici mülteci kampına dönen medeniyet abidesi ülkeler...

konuyu daha fazla dağıtmadan kısaca toparlamak gerekirse, söz konusu insan olduğunda hiçbir sistem ve çözüm yolu tek başına yeterli değil; farklı ideoloji ve yöntemlerin entegrasyon içerisinde uygulanması gerekiyor çünkü insan çok boyutlu ve karmaşık bir varlık. çok boyutlu ve sürdürülebilir sistemler oluşturabileceğimiz yerde anlamsız bir biçimde fanatiği olduğumuz ideolojileri baskıyla uygulamaya çalışınca boğazımıza kadar foseptik çukuruna batıyoruz görüldüğü üzere.

nazım'ın en güzel türkçesiyle söylemek gerekirse :

güzel bir ideoloji ancak uygulaması zor, özellikle gelişmemiş toplumlarda.