1.
1912 yılında kurulmuş türkçü oluşum.zamanında fethullah gülen'e ödül vermiştir.
devamını gör...
2.
(tematik)
hüseyin nihal atsız’ın oğlu buğra atsız’ın 27 aralık 1995 tarihli -kendisine ait olduğu iddia edilen- bir mektubunda fethullah gülen’e atsız’ın adıyla armağan (muhtemelen bir ödül) veren bu yapı hakkında şu eleştirel ifadeler geçmektedir:
temmuz ayında türkiye’ye döndükten sonra üzülerek öğrendiğim ilk nesne, atsız’ın adına bir armağanın yaptığı büyük(!) hizmetlerinden dolayı kadın eli sıkmayacak kadar bağnaz ve softa olan fethullah gülen isimli bir dinciye verilmiş olması oldu. verilen armağan atsız’ın adına olmasaydı ve armağanı veren de türk ocakları olmayıp arap ocakları veya dünya müslümanları kültür ve dayanışma derneği filân olsaydı “ne hâlleri varsa görsünler” deyip güler geçerdim. ama oğlu olmak sıfatıyla atsız’ı en iyi tanıyanlardan biri ben olduğum için bu yapılanın en kibar tâbiriyle atsız’ın hâtırasına saygısızlık olduğunu üzülerek belirtmek isterim. ben fethullah gülen’i tanımam, tanımak da istemiyorum. yaptığı hizmetin de ne olduğunu bilmiyorum. ama hizmet, gidip orta asya türkî cumhuriyetlerinde ingilizce tedrîsat* veren okul amaç ise her şeyden önce adama “niye türkçe değil de ingilizce tedrîsat?” diye sorarlar. zaten bildiğim kadarıyla fethullah gülen efendi’den önce orta asya türkî cmhuriyetleri’nde türkçe öğreten okulları açmış kişi veya kuruluşlar, mevcuttur. o zaman bu armağanın onlara verilmesi, daha mantıklı ve akıllıca olurdu. hâl böyle iken atsız’ın adına bir armağanın kalkıp bir dinciye verilmesinin ardında siyâsî bir takım mülâhazalar* sezmek, mümkün değildir. bu mülâhazalar, ne olurlarsa olsunlar. bütün ömrünü türklük’e ve türkçülük’e, ama bugün olduğu gibi bir siyâsî partinin tekeline girmiş ve türk islâm sentezi gibi ne olduğu belli olmayan sulandırılmış bir türkçülük’e değil de, sâf ve sâdece türkçülük’ün menfaatlerini gözeten bir türkçülük’e adamış bir kişinin adını üstelik ölümünden yirmi yıl* geçtikten sonra fethullah efendi’nin adıyla yan yana getirmek bile, haydi kibarca söyleyeyim, ayıptır.
siyâsî planlarınızı bundan sonra atsız’ın adını kullanmadan yapınız. atsız’dan önce türk, sonra türk, sonra gene türk’tü. türk dünyasına bir göz atan herkes de bilir ki; türk olmak için müslüman olmak, hele hele gülenvâri bir softa olmak; şart değildir.
bunun aksini iddiâ etmek de cehâletten kaynaklanan bir laf kalabalığından öteye gitmez.
temmuz ayında türkiye’ye döndükten sonra üzülerek öğrendiğim ilk nesne, atsız’ın adına bir armağanın yaptığı büyük(!) hizmetlerinden dolayı kadın eli sıkmayacak kadar bağnaz ve softa olan fethullah gülen isimli bir dinciye verilmiş olması oldu. verilen armağan atsız’ın adına olmasaydı ve armağanı veren de türk ocakları olmayıp arap ocakları veya dünya müslümanları kültür ve dayanışma derneği filân olsaydı “ne hâlleri varsa görsünler” deyip güler geçerdim. ama oğlu olmak sıfatıyla atsız’ı en iyi tanıyanlardan biri ben olduğum için bu yapılanın en kibar tâbiriyle atsız’ın hâtırasına saygısızlık olduğunu üzülerek belirtmek isterim. ben fethullah gülen’i tanımam, tanımak da istemiyorum. yaptığı hizmetin de ne olduğunu bilmiyorum. ama hizmet, gidip orta asya türkî cumhuriyetlerinde ingilizce tedrîsat* veren okul amaç ise her şeyden önce adama “niye türkçe değil de ingilizce tedrîsat?” diye sorarlar. zaten bildiğim kadarıyla fethullah gülen efendi’den önce orta asya türkî cmhuriyetleri’nde türkçe öğreten okulları açmış kişi veya kuruluşlar, mevcuttur. o zaman bu armağanın onlara verilmesi, daha mantıklı ve akıllıca olurdu. hâl böyle iken atsız’ın adına bir armağanın kalkıp bir dinciye verilmesinin ardında siyâsî bir takım mülâhazalar* sezmek, mümkün değildir. bu mülâhazalar, ne olurlarsa olsunlar. bütün ömrünü türklük’e ve türkçülük’e, ama bugün olduğu gibi bir siyâsî partinin tekeline girmiş ve türk islâm sentezi gibi ne olduğu belli olmayan sulandırılmış bir türkçülük’e değil de, sâf ve sâdece türkçülük’ün menfaatlerini gözeten bir türkçülük’e adamış bir kişinin adını üstelik ölümünden yirmi yıl* geçtikten sonra fethullah efendi’nin adıyla yan yana getirmek bile, haydi kibarca söyleyeyim, ayıptır.
siyâsî planlarınızı bundan sonra atsız’ın adını kullanmadan yapınız. atsız’dan önce türk, sonra türk, sonra gene türk’tü. türk dünyasına bir göz atan herkes de bilir ki; türk olmak için müslüman olmak, hele hele gülenvâri bir softa olmak; şart değildir.
bunun aksini iddiâ etmek de cehâletten kaynaklanan bir laf kalabalığından öteye gitmez.
devamını gör...
3.
1912 yılında kurulmuş olan türkçü-turancı bir oluşum.. ahmet ağaoğlu, hamdullah suphi tanrıöver gibi ünlü edebiyatçılar, türk ocakları'ndan çıkmıştır. türk ocakları, başlangıçta her ne kadar seküler milliyetçi bir oluşum olsa da sonradan işin içine türk-islam sentezi zırvalığının girmesiyle seküler özünden uzaklaşmış ve iyice araptapar bir oluşum haline gelmiştir.. hatta zamanında türk ocakları'nın fetö'ye ödül vermişliği bile vardır.. türk ocakları, sembol olarak ülkü ocakları'na çok benzer ama sembolü ülkü ocakları'ndan farklıdır. türk ocaklarının sembolü "turkuaz zemin üzerine kurt kafası"dır. türk ocakları, başlangıçta osmanlı'nın son dönemlerinde ve cumhuriyet'in ilk yıllarında ilerici ve seküler fikirleri savunsa da zaman içerisinde gerek kişisel çekişmeler gerekse bu teşkilatın özünden iyice uzaklaşmasıyla birlikte türk ocakları, 1931'de atatürk tarafından kapatılıp halkevlerine dönüştürülmüştür. aynı teşkilat, 1949'da aynı isimle bir daha açılmıştır.
türk ocakları'nın sembolü
türk ocakları'nın sembolü
devamını gör...