türkiye

cennet cehnnem varsa cennet benim hakkımdır cehennemi fazlasıyla yaşıyorum zaten.

bizzat üzerinde yaşadığı insanlar tarafından ihanet edilen ve özenle içine edilen güzel ülke.

hem cenneti hem de cehennemi vardır gezilecek yerleri arasında. hem cennettir hem cehennem aslında.

geçmişine takıntılı canım ülkem. yeniliğe her zaman kapalıyız çok şükür. israf, eşitsizlik, hayvan katliamları, tecavüzler, tacizler, halkı soyma... ne ararsan var ama bunlar söylendiğinde hep geçmişimiz öne sürülür. ya osmanlıyla övünülür ya da "20 yıl önce böyle değildi yeğenim" diye kendini avutmaya çalışan cümleler sarfedilir. geçen bir hayvan tecavüzcüsü para verip kurtulmuş suçundan. turist olup araştırsam buraya gelmekten vazgeçerim çünkü sokakta yürürken her an yanımdan bir katil, tecavüzcü geçiyor olabilir. coğrafi güzellikler ülkenin politik durumunu kapatmaya yetmiyor. o güzellikleri de mahvettiler zaten, güzel hiçbir şeye, yararlı hiçbir olaya izin verilmiyor. imkanım olsa kaçar giderim. ama param yok.

hem iş arayanın iş bulamadığı, hem de işçi arayanın işçi bulamadığı bir garip ülke, ülkemiz.

biz kurye bulamıyoruz. kuryelik yapacak adam iş bulamıyorum diyor. aslında iki tarafda buluyor da kimse memnun kalmıyor. herkes kendince haklı anasını satayım.

ne olursa olsun vazgeçemediğim ülkem.

türkiye'nin cehennem olmasının bir sebebi var.

örneğin afrika'da suyun bile olmadığı fakir bir ülkede doğsaydım tamam kaderim buymuş diyip kabullenirdim çünkü o ülke tarih boyunca hep sömürülmüş ve halkı fakirdi. yakın gelecekte patlama yapması da imkansız.

türkiye de durum farklı. fakir değil aksine zengin bi ülke hele ki doğru yönetilse çok daha zengin olabilir. her türlü imkanı sağlıyor ama bu imkanlar sadece belirli bir gruba peşkeş çekilip kalanlar sefillik içinde yaşadığı için insanı çileden çıkarıyor.

rahat yaşama imkanım olduğunu biliyorum burası bi afrika ülkesi gibi fakir mi hayır ama bana bu kader dayatılıyor.

köyden kente yeni göçmüş, modernitenin kucağına üç dört metreden düşmüş insanların yaşadığı ülke

ekonomik olarak çökmekte olan, yaşadığımız ülke. orta sınıf denilen işçi ve memur kesimi ise neredeyse bitmek üzere. borçsuz, kredisiz yaşayan bir tek aile bulmanız neredeyse imkansız.

o aileler bundan 30 sene evvel, küçük çocukları için "acaba ilerde evlendirirken ona bir ev verebilir miyiz?" diye düşünürdü. bundan 20 sene evvel ebeveynler çocukları için "acaba üniversite çağına geldiğinde özel üniversiteye gönderebilir miyiz?" diye düşünürdü. bundan sadece ve sadece 10 sene evvel orta sınıf bir çekirde aile "acaba ilerde evlendirebilecek miyiz?" diye düşünüyordu...

günümüzde ise orta sınıf bir aile küçük çocuğu için "acaba düzgün besleyebiliyor muyum?" diye düşünüyor. ne kadar acı, ne kadar vahim, ne kadar gariban haldeyiz... çocuk yeteri kadar et, balık, tavuk, sebze, meyve yiyebiliyor mu diye düşünüyoruz. bu çok çok kötü birşey. daha kötüsü ise dur durak bilmeden sürekli daha kötüye gidiyor olmak. bunu kötüye götüren insanlara derdinizi anlatamıyorsunuz, karşıdaki tüm cahilliğiyle sana "a101-bim" kataloglarından indirimli et broşürü gösteriyor. hemen cebindeki telefon ne muhabbeti yapıyor. insanın tüm umudunu bitiren de bu tipler. karşında bu işten sorumlu olanları veya sorumlu olanları destekleyen insanlardan birilerini görüp adam akıllı derdini anlatıp konuşamıyorsun. görsen umut besleyeceksin gelecek nesiller için, o da yok...

tek bir örnekle konuyu bitireyim. 2006 yılında emekli olup 130-140 bin tl civarında emekli ikramiyesi alan bir vatandaş o dönemde kaba hesapla yaklaşık 400 civarı cumhuriyet altını alabiliyordu. sene olmuş 2021, emekli olan bir vatandaş 200 bin tl ikramiye alıyor, ama alabildiği cumhuriyet altını kaba hesapla dahi 70 olmuyor. varın gerisini siz düşünün...

saygılarımla.

cennet vatan

bir kaç kötü ve fırsatçı yönetici tarafından yaşam standartları berbat edilen, insani yapısı her konuda aşırıya kaçmasa milleti dört dörtlük olan, her köşesi tarihi ve coğrafi yapıdan cennet olan bir ülke.

türkiye’de özgür insanın durumu salgın hastalık karşısında sağlam insanın durumuna benzer, her an bir hastane odasında uyanabilir.

yıkık

ibanistan

vatandaşı mutsuz olan bütün ülkeler gibi adım başı ibadethane açan ve iktidar yanlısı vatandaşlarının bulabildikleri heryere bayrağını astığı ülkedir. tıpkı çökmekte olan nazi rejimi gibi, inadına naziyiz inadına hristiyanız ulen diyip de heryere nazi bayrağı asmaları gibi adım başı bayrak asmış kardeşlerimiz.

bayrağını asacaksan 170 ülke olan dünyada mutlu ülkeler sıralamasında 103. sırada değil, 20. sırada falan olsun ülken hacı.

4 bira 1 sigara aldım 72 tl tuttu ki bu bir asgari ücretlinin 1 günlük yevmiyesine denk geliyor. bir asgari ücretlinin 10 saat çalışıp da 4 bira 1 sigara aldığı bir ülkenin, bütün asfaltlarını bayrakla kaplasan ne? bütün evlerini camiye çevirsen ne?

et pahalı, içki pahalı, sex pahalı, sigara pahalı, araba pahalı, eğlence adına yapılabilecek herşey ya pahalı ya da yasak.

allah bedava diye herkes allaha sarmış*

kendi vatandaşına terörist muamelesi gösteren ülke.

aga vatandaşı avm’ye girerken niye x-ray’den geçirirsin ki? afganistan mı burası? belediyeye, kaymakamlığa vs girerken niye x-ray’den geçirirsin ve içeri almamak için elinden geleni yaparsın?

hangi terörist avm, belediye, kaymakamlıkta eylem yapar? ya da hangi terörist iki tane özel güvenlikten korkup eyleminden vazgeçer?

hangi hasımlı insan hasmını ille de avmde, belediyede vurur?

ne olursa olsun devletin sağlayamadığı güvenliğin bedeli vatandaşın sırtına yüklenemez. vatandaş zırt pırt durdurulamaz, kimlik sorulamaz, aranamaz vs vs.

ekonominin halkin elindeki telefon modeliyle ölçüldüğü, gerici erkekler dışında hiçbir canlı-cansız varlığın bir öneminin olmadığı, türklerin kendi ülkesinde 3., 4. sınıf vatandaş olduğu, içinde yaşayan kadınların istediği gibi yaşayamadığı en ufak bir şeyden korkar hâle getirildiği ve her gün öldürülüp,tecavüz edildiği, gençlerin hayallerinin asla bir önemi olmayan ve tüm bunların sebebinin ne olduğu belli olmasına rağmen asla suçlanmayan ve her şeyin gün geçtikçe daha da kötüye gittiği, yaşanmasının (yaşamak diyorum nefes alıp vermek değil ikisi farkli şey) neredeyse imkansizlaştırıldığı ülke.

kayıt dışı eğitimin üst seviyede olduğu ülke. ortalama bir vatandaş ekonomi, siyaset, sağlık gibi bir çok alanın giriş derslerini almış ve ilgisine göre uzmanlaşmış durumda. avrupa’ya ve amerika ya göre bilinçli değil bilgili. burada bilginin niteliği önemsenmemiştir.

içeridekilerin çıkmaya, dışarıdakilerin girmeye çalıştığı bir ülke.