türkiye'de yaşamak

sabır ister.

tr'de hayat :

bu kadarıda olmaz dediğin ne varsa gün gün yaşadığın(ki buna yaşanmak denmez) değişik tipteki insanların bir arada olduğu. donanımlısının tam donanımlı cahilininse tam cahil olduğu bir ülke.

özlediğim ancak tekrar yaşama fırsatı bulduğumun üçüncü ayında yine afakanlar basacağını bildiğimdir. koca dünyada herkese yer var, bana yok resmen.

buz erimiş. masayı sallayınca da bardaktan bacağıma alkol damladı bardağından. taştı. tıpkı bir nehir gibi. ürperdim.

esnememin üzerine sigaramdan bir nefes çektim. orta şiddetli bir müzik çalıyor yutup'ta. arkamdaki koltukta da kedim yarı uykulu beni yokluyor. göz göze gelip gülümsüyorum arkamı döndüğümde. orada olması hoşuma gidiyor. iyi hissettiriyor.

ki bu onun yatağa gidelim demesi demek. uyumak istiyor benimle. her gün usanmadan, bıkmadan beni bekliyor. iyiliğimi düşünen diğer insanlar gibi. bekletiyorum onu da. çok bekletince yattığı yeri değiştirerek varlığının farkında olduğuma emin olabileceği bir yere geçiyor. gözlerimin içine bakıyor dik dik. ilginç

türkiye'de yaşamak böyle bir şey işte, neresinden bakarsan o kadarını görüyorsun bu ülkede. hayatında.

yaşamak doğal bir akıştır. bizimkisi en başta kendini afetlere karşı koruma ve akışta var olabilmek için harcanan yoğun bir çaba hâlidir.

saçlarının 20 yıl erken beyazlamasıdır.

bu oyunu hangi **ne nightmare zorluğuna aldı valla bişey yapmıcam.

hanimiş de vay vay...

dövme yaptırmayı düşündüğüm zaman dövmeciye "abi parmağa yapılan dövmeler çok can acıtıyormuş diyorlar ."demiştim . o da bana "türkiye' de yaşamaktan çok acıtmıyor." demişti. bu başlığı görümce aklıma o konuşmamız geldi ama kendi jenerasyonumun genel fikrini belirtecek olursam ataları sayesinde türk olmaktan gurur duyan ancak ekonomi ve gençlere tanınmayan fırsatlar,yeterince hissettirilen anlayışsızlık sebebiyle türkiye'de kalmakta tereddüt yaşayan bir nesiliz.

(bkz: gta vice city helikopter görevi)

soulslike bir oyun evreninde yumrukla boss kesmeye çalışmak gibi hissettiriyor.

mecburiyetten doğduğumuzdan beri spontane yaptığımız şey.

"kendi iyiydi de çevresi mahvetti çocuğu" sözcüğünün tam karşıtı bir ülke. "çevresi iyiydi de içeridekiler çürüttü ülkeyi"

mfö'nün şarkısında geçtiği gibi "mecburen mecburen, mecburiyetten" diyebilirim.

süt kaynatmaya benziyor kapağı kapatsan taşar endişesi, beklesen zaman kaybı

demem o'dur ki..

maalesef

kadın olmanızla birlikte ultra zor olan durum.

her nefesi daha çok ölmek için alınan ülke.

okuma yazma bilmeyen, okuma yazmayı bilmediğini de bilmeyen,
okuduğunu anlamayan, anladığı kadarını bile ifade edemeyen,
dinlediğini de anlamayan, az önce kendisinin söylediğini de unutan,
kafalarına imprint edilmiş (basılanmış) şeylerin dışına çıkamayan milyonlarca insanla aynı yerde yaşamaktır.