türkiye'den defolup gitmek

bu cennet vatanı beğenmeyenler yallah ankara’ya.

2026-amerika birleşik devletleri veya birleşik krallık

başlık gülümsetti. ne güzel, buradaki insanlar naifçe ayrılmayı tercih ediyor.

yapılan mesleğe, ailevi duruma, kişiyi bağlayan değerlere bağlı olarak zorluğu değişen bir durum. bazen gemileri yakmak gerekir, kaybolmak, kendini tanımak, kendini gerçekleştirmek... herkesin hayalini kurduğu bu şeyi kaldırabileceğinden emin değilim.

ekşi sözlük'te ki o meşhur başlığı bilirsiniz. "türkiye'den ... olup gitmek"

umarım ben de türkiye'den defolup giderim. :)

yapabilecek olan kişinin ruh ve akıl sağlığı için güzel olacak eylem. tabi gidilecek ülkeye göre değişir.(bkz: bu ülke geri zekalılarla, delilerle ve ruh hastalarıyla doludur)

defolup gitmek demiyelim, çok ekmeğini de yedim bu ülkenin, güzel ülke lakin malum nedenler.
hazırlıklara başladım, en geç aralığa kadar united states of america'dayım. kalıcı olmak üzere, güzel ve olumlu olacağına emin olduğum bir süreçten geçeceğim.

lisans eğitimimi bitirir bitirmez bir kuş gibi uçup gitmek istiyorum.

fransa'ya defolup gitmek istiyorum

bu yaşa kadar başaramadığım, çora çocuğa karışmış olmamdan, kadayıf sendromu başgösterdiğinden, dört kat daha zorlaşmış olan hadise.

ama bir gün mutlaka. ben olmasam da evlatlarım gidecek.

muhtaç olduğum kudret damarlarımdaki asil kanda mevcut değil. zaten damarlarımda kan da mevcut değil. her gün haberler izlerken kanım çekiliyor.

yalnızca bu başlığa özel küfür yasağının delinmesini istediğim haklı isyanı yansıtan başlık.

doğduğumdan beri başka iktidar görmediğimden aklım erdiğinden beri yaşanmaısnı en çok istediğim olay.

ne zaman?
nereye?
kiminle?
hangi şartlar altında?

bizim değil onların gitmesi gerçeği

niye biz gidelim? vatansız mıyız biz?

bizim olanı elbet alacağız bir gün. daha güzel günlerde...

her gün her saniye düşündüğüm şey. hem ülkeden hem insanlardan inanılmaz sıkıldım. çok ülkeden insan tanıdım almanya amerika hiç biri bizim insanımız kadar gösterişe boş havaya meraklı değildi. yav bu millet starbucks a gitmeyi zenginlik ve elitlik olarak görüyorsa daha fazla konuşmanın anlamı yok. kaçın kurtarın kendinizi. yabancı kadınlar ile sevgili olun evlenin inanın inanılmaz mutlu olursunuz. geçen almanyada yaşayan bir türk kadını ile tanıştım. inanılmaz bir naiflik sadelik öz güven sahibi. aramızda o kadar şey yaşandı ne bana arabam var mı diye sordu ne evin var mı ne maaşın ne kadar diye.

hesaptaki paramı 1tl=1$ olacak şekilde çevirsinler eşyalarımı bile toplamam,o derece. laga luga yapan tiplere de kulak asmayın. hepsi aç .biriyle aynı bu muhabbete girdik,yukarıdakileri söyledim, dolapta 20 kilo et var, onları da sana veririm dedim. adamın gözleri açıldı,allahın açı kurban bayramı olsun da milletin getirdiği etlerden yiyeyim diye geziyor hala bize tatava peşinde.

atatürk şu yazdıklarınızı görse yüzünüze tükürürdü, kal savaş gerekirse öl

çünkü bazen defolup gitmek senin için daha iyi olacak bilirsin.

ülkeyi terk edince her şeyi geride bırakabilirim zannediyordum. şimdi de her şeyin özlemini iliklerime kadar hissederken yazıyorum bu tanımı. bu ne yaman çelişkidir böyle?

2018 yılında girdiğim son mülakattan da elendim.
kendime çok kızdım neden daha çok çalışmadım diye.
iyi de gerçekten daha çok çalışmış olsaydım kazanacak mıydım?
biraz daha düşündüm.
artık kendimi kandırmamam gerektiğini, ne olursa olsun yandaş bir köpek olmadan bu mülakatları geçemeyeceğimi, referans adı altında yapılan türlü türlü ahlaksızlıkların olduğunu, kürt olduğunu söyleyen bir kürt olarak hiçbir şansımın olmadığını gördüm.

son altı yılına sınavlara mülakatlara vermiştim.
gelinen noktada boktan bir ülkede boktan bir hayat beni bekliyordu.
birkaç ülkeye vize başvurusunda bulundum.
ne bir işim vardı ne de bankada milyonlarım.
red red red...

makedonya’ya gittim.
ondan sonra ülke ülke, kaçak yollarla geze geze almanya’ya kadar geldim.
iki yıldır almanyada yaşıyorum.

şimdi düşünüyorum da çok doğru fakat çok geç bir karar vermişim.
sadece son bir ayda türkiye’de olan haberlere bakıyorum ve ne kadar doğru bir kararı ne kadar geç verdiğimi görüyorum.

akepeliler ve milliyetçiler ülkesi.
din bezirganları ülkesi.
cahiller ülkesi.
polis devleti.
vb her şey ülkeye mahsus.
insan hakları ayaklar altında.
insan onuru ayaklar altında.

tanım:
her gencin düşünmesi ve cesaretini toplayıp yapması gereken bir davranış