türkiye'den defolup gitmek

gitmeyeceğim ulan, savaşan son kişi ben kalsam yine gitmeyeceğim.
atam başbuğ atatürk'ün dediği gibi, umutsuz durum yoktur umutsuz insan vardır. ben hiç bir zaman umudumu kaybetmedim, kaybetmeyeceğim.

yukardaki yazar arkadaşlarımız çok sinirlenmiş.. oturun bir kahve için kendinize gelin yahu. uzatayım bir dal camel black sana gel anlatayım... anlatacak ne var ulan ne okuyosun sevmiyoruz işte yaşayamıyoruz bile ülkede gelmiş güç gösterisi yaparlar ma. varsa sizde vasıf alın bilet paramı gönderin. hiç gurur yapmam..

içinde olmak istediğim eylem. sanırım yakında gerçekleştireceğim ama temelli mi olur onu bilemem. buna karşı çıkan da bu ortadoğu bataklığında bok hayatına devam edebilir.
edit:bir yazar demiş ki ingilizce yok vasfınızda yok demiş. o zaman bu kadar eminsen çok vasıfsız olduğumuza bunu niye dert ediyorsun yiğidim.

keşke bir imkân olsa, daha da dönmem bu ülkeye. içindeki torpilci, rüşvetçi, hak yiyici tayfa rahat etsin. hepinizden tiksiniyorum. girdiğim her sınavda sorular çalınıyor, geleceğimiz çalındı. geleceğim kayboldu. geleceğim gitti elimden. allah belalarını versin. burada rahat rahat yaşasınlar. bir kere gidersem daha dönmem.

allah isteyen herkes'e o imkanı versin inşallah. amin amin

şuana kadar yaşadığım 21 yıl 3 aylık ömrün sadece bir haftasını berlin'de, geri kalan 21 yıl 2 ay ve 3 haftasını ise türkiye'nin herhangi bir yerinde geçirdim.
ve berlin'den dönerken beynimi de orada unutmuş olacağım ki, türkiye topraklarına ayak bastığım dakikadan beri the walking dead'deki aylaklar gibi öyle mal mal dolanıyorum ortalıkta.

hayatında türkiye'den başka ülke görmemiş insanların çıkıp da "tirkiyi çik gizil, dişiridi yişiyimizsiniz." tadında konuşmaları çok doğal çünkü adamlar elindekiyle kıyaslayacak bir şey görmemiş hayatında. aynı muhabbet kübalılar için de dönüyor ki o da aynı b...n laciverti.*

gurbetçileri ise ciddiye bile almaya gerek yok çünkü gördüğüm kadarıyla çoğu klinik vaka durumundaki insanlar. (malum kesimde olanlardan bahsediyorum elbette.)

...
bu entrye devam edecektim ama ne yazacağımı unuttum. türkiye'de yaşadığımı tekrar hatırlayınca karnıma bir ağrı girdi çünkü. (aylardır evden çıkmadığım için ne güzel unutmuştum oysa ki.)
...

tanım: bilinçli ve medeni olan her vatandaşın yapması gerekendir. yobazlar da artık birbirlerini mi pişirip yerler, yoksa daha başka fantezilerini mi gerçekleştirirler orası kendi bileceklerri iş.
(sadece gençlerin gitmesi yeterli demiyorum bakın. ortada iş bulmak ya da eğitim almaktan çok daha önemli sorunlar var. hepimizin hayatı tehlikede. ruanda, afganistan ve iran karışımı bir şeye dönüşmek üzereyiz ülkece.)(marmara denizinin altındaki saatli bombayı ve patladığında yaşanacak trajediyi falan saymıyorum daha.)

edit: #1181926 şöyle güzel bir entry girilmiş bir alttaki değerli yazar tarafından. yazara tamamen katılıyorum. buradaki tek sıkıntı ülkeyi bu hale getirenlerin ve onların zihniyetini paylaşarak onlara destek verenlerin çoğunlukta olması. üstelik bunların içinde sadece iktidar yanlıları yok, onları desteklemeyenlerin arasında da örtük bir şekilde de olsa yobazlık bakımından bu adamların zihniyetini taşıyanlar azımsanmayacak boyutta.
ve hepsini çıkardığımız zaman geriye muhtemelen biz izmir nüfusu kadar falan insan kalıyor. swh.
ha bu arkadaşları postalama şansımız olsa harika olurdu tabii. seyrek nüfus nedeniyle ormanlar her yere yayılırdı, kaynak sıkıntısı olmazdı, geceleri sokakta rahat rahat yürürdük vs. hayalî bile güzel. swh.

ama ne yazık ki büyük bir olasılıkla önümüzdeki yıllarda ülkeden gitmeye zorlanacak olan bu ülkeyi gerçekten seven ilerici ve medeni insanlar olacak...

türkiye'den defoluk gitmek bizim değil bizi bu hale getirenlerin yapması gerekendir..
özellikle geldiklerinden beri ekonominin çökmesine sebep olanlar..

bugün itibari ile kafaya koydum ve her şeyim üzerine yemin ettim. ulan mühendis adamım. okulum yakında bitecek. aileden de imkanım var bin şükür. ulan bu ülkenin dertlerine, sorunlarına stresine kafa yormaktan hayatım kaydı resmen. yaş 22 her türlü stres kaynaklı ( egzama, saç dökülmesi, anksiyete bozukluğu ) hastalığa yakalandım lan. lan ben radyo yayını yaptım bu sözlükte konuştuğum iki konudan birisi ülke sorunlarıydı. lan bu yaşımda o kadar podcast çektim dil döktüm lan bana mı kaldı oğlum bunları dile getirmek ? bas bas bağırmak ? lan bıktım artık lan bıktım ! ülkede bir sorun olur hemen bana yazarlar. “ yok osmanlı’nın son zamanlarına benziyoruz nane” , “ yok mültecilere vatandaşlık veriliyor nane” lan napiyim napiyim ?!? çıkın konuşun artık allah’ın belaları be. em atatürkçüyüz diyen adam ürkek bakireye dönmüş ülkede. konuşursam beni sk**ler. lan daha ne olması gerekiyor çıkıp sizin de bir zahmet konuşmanız için ? sokayım sizin sahip çıkacağınız geleceğe de yapacağınız işe de. imkanım var çok şükür. okulum bitsin dakkasında uzayacağım buradan. vatanperver gençleri bile ülkeye küstürdünüz allah’ın belaları. allah hepinizin belasını versin!

2025 civarlarında almanya yönüne defolup gideceğim. ben de kafaya koydum lan. zaten almanya'da oldukça fazla sayıda tanıdığım ve akrabam var. benim için lazım olan 2 adet şey var. birincisi akıcı almanca konuşacak seviyeye gelmek, ikincisi ise almanya'da oturma izni olan bir bayan efendi türkiye'ye tatile geldiğinde onunla evlenmek. evlilik sonrası hatunla birlikte almanya'ya gidip oturma izni alınıyormuş. olur da gidersem ilk 5 yıl mal gibi kalırım. sonrasında hayat bana güzel.

(bkz: amin)

4 sene önce gerçekleştirdiğim eylem. artıları eksileri kişiden kişiye göre değişse de, ne kadar doğru bir karar verdiğimi her geçen gün daha iyi anlıyorum. kanada'ya gitmeyi düşünenler için bu süreçteki tecrübelerimi paylaşabilirim.

çokça istersen yaparsının ne büyük bir yalan olduğunu öğrenmemi sağlayan şey .

cennet vatanımızı cehenneme çevirenlerin, ülke gençlerini içine sürüklediği durum. çevremdeki 10 akranımdan 7 si bugün bilet versem arkasına bakmadan gider. kalan 3 ü ise bu ülkenin ümit ışığıdır. yurtdışına çıkmak, farklı kültür tanımak hatta yapabilirsem eğitim görüp birkaç yıl farklı bir ülkede yaşamak tabii ki çok isterim. fakat bir insan her ne olursa olsun, memleketinden "def olarak" gitmemeli diye düşünüyorum.

cahilden kaçarak üstünlük kazanamazsın.

genç neslin en büyük fakat başaramayacaklarına da en emin oldukları 'hayali'

aga ben şunu fark ettim türkiye'den giden her insan zengin oluyor.

avrupa da yaşayıp fakir olan bir türk vatandaşına rastlamadım.

ülkede halkın yarısından fazlası asgari ücretle sabah akşam çalışıyor verdikleri maaş 4 bin tl ve onlarda zaten kira, alışveriş, faturaya gidiyor geriye ne kalıyor.

ama yurtdışında dandik bir işte bile çalışsanız alacağınız parayla çok rahat 1 ay geçinirsiniz, bizde ise imkanı yok.

bide en önemlisi bizim ülkede yaygın olan dedikodu, insanların özel yaşantısına, giyimine kuşamına karışan tiplerden kurtulmak adına önemli bir adım olur.

elbet bir gün.

temelli değil ama bir süre buralardan, insanlarından uzaklaşmak istiyorum..

şu anda özellikle gençlerin düşündüğü eylemdir. ben de bir genç olarak düşünüyorum evet, ekonomiyle de ilgilendiğim için durumun çok daha kötü olacağının da farkındayım. lakin ben gidersem, o giderse, sen gidersen kim kaldıracak bu ülkeyi? tek umut var, o da biziz. bu ülke kolay şartlarda bağımsızlığına kavuşmadı, bu kadar kolay da dağılamaz.

defolup gitmek neden?
güzel güzel gidin arkadaşlar, sevmiyoruz burayı kabul ama gitme şeklimiz bari güzel olsun

o kadar da kötü değil aslında, kötü yönetiliyoruz. sorun buradan kaynaklı.