türkiye'den defolup gitmek

amerika’ya gelerek gerçekleştirdiğim eylem.

yurt dışı yaşam tecrübesi olan biri olarak, düşman başına.
ülkem de ülkem.

bir iki sene yeterdi aslında.

isteyen istediği yere gidebilir. biz kalıp savaşacağız.

yapılamayan ve kimimiz için gayet bilinçle yapılmayacak eylem.

temelli olmamak kaydıyla benim için olabilitesi mümkün eylem, hem de efendi efendi giderim neden defolayım lan.

çok kızgın bir cümle. karşı tarafı nasıl değiştirebileceğini biliyorsun oy vererek. peki ya bir şeyler hâlâ değişmezse? bunun için ne kadar belge gerekiyorsa imza gerekiyorsa toplanır yapılır gerekirse görüşmeler olur. biliyorsun ki sevgi emek ister kırıp dökmek bağırıp çağırmak kolaydır. 15-20 senedir kötüye giden bir durum varsa senin de emek etmediğin içindir. toplum,topluluktur. bireysel olarak daha iyiyiz diye yalnızlaştığımız zaman deprem olduğunda nasıl topluluk oldugumuzu hatırladık bir anda. seferberlik oldu yardımlaştık ve emek harcadık değil mi? emek.. sevgi gibi iyilik ve güzel olan her şey emek istiyor. bunu unutuyoruz.. ülkenle barışman için önce kendinle yüzleşmeni tavsiye ediyorum. neden ve nasıl sorularıyla bir yere varabiliriz.

chp'li arkadaşlar bu gece bu başlığı ağlama duvarına çevirmezler umarım.
şimdi gelir , bana bedevi medevi der okkoyunlar.*
neyse kim kazanırsa kazansın , ben çok eğleneceğim o kesin.

nereye? türkiye'den başka bir türkiye var mı?

hayatımdan çıkmak istiyorum sayın yazarlar ...

10 sene önce olsa bu başlıkların bir anlamı vardı ama artık isteseniz de gidemezsiniz. ancak kaçak yollarla sığınmacı olarak gidebilirsiniz. yoksa vize alıp gitme dahası yerleşme olasılığınız oldukça zayıf.

ben ne gidecem kardeşim onlar gitsin

ülkeyi batı'ya sövüşleterek yaşanmaz hale getiren mutlu azınlığın ümüğünü sıkmamıza az kaldı.

son haftalar ve aylarda türkiye gündeminde birkaç konu öne çıkıyor. bunlardan bazıları:

- etki ajanlığı yasası
- sokak köpeklerinin, henüz nasıl şekilde yapılacağı belirsiz şekilde ortadan kaldırılacak olması. * burada asıl niyetin vahşi katliamlar olduğu düşüncesi var ve bu oldukça gerçekçi.
- ayaklanma ya da kalkışma durumlarında diktatörün seferberlik ilan edebilmesi. bu mesele üzerine ayrıca yazmak lazım. benzer bir dönemeç ve süreci 2013 yılında yaşamıştı türkiye. daha ağırını yaşayacak.
- son yerel seçimlerde birinci olmasına rağmen buna karşılık veremeyen sözde-çakma muhalefet partisi. toplumun alt tabakasından bir şekilde destek görmeye devam edecek şekilde göz boyayacaklardır, ama çoktandır onların da esas hedefi götürebildiğin kadar götürmek.

tanzimat fermanına atıfla bilmem kaç yüz yıllık reklam arası bitti diye caka satardı malum reyizin karısı. aslında doğru söylüyor, dertleri tanzimat öncesine dönmek, bunu görenler de gidiyor zaten. kaçarak uzaklaşıyor.

***

eksrtası: 2024 yılı sonu ve 2025 yılı başları hamleleri ile beraber, artış göreceğini düşündüğüm göç gerçeği. şunun artış göreceği kesin mesela:

"almanya'da kayıtlı türk sığınmacıların sayısı 2023 yılında bir önceki yıla göre yüzde 51 oranında arttı. bu yılın ilk üç ayında ise 449 türk vatandaşı sınırdışı edildi."

on yıl kadar sonra sadece bir beceri veya eğitim sahiplerinin değil, herkesin göç etmeye çalıştığı bir ülke olacak türkiye.

kendi ülkelerinden çıkmak zorunda bırakılanların ya da kendi istekleriyle defolup gitmek isteyenlerin hali ortada. yine de siz bilirsiniz.

türkiye'deki türk nüfusu azalıyor.
gitmek iyi hoş ama bu sefer ülkeyi bekleyen daha büyük tehlikeye karşı savunmasız bırakıyoruz. demografik yapısı değişiyor. gitmesi gereken biz değiliz, ülkeyi bu şekilde terk etmek güç.

siz niye gidiyorsunuz? "onlar" gitsin.

selametle
giderim, bak gideceğim ayaklarını geçin giden gider kalan kalır. gitmişler işte almanya'da 3 milyon türk var.
.

gençsen,
elinden bir iş geliyorsa, yani bir mesleğin,
kendini geçindirebilecek bir iş, bir sanat, bir beceri, bir meslek sahibiysen
veya iyi bir eğitimin varsa
durduğun kabahat.................................................................
kaybettiğin her an için inan sonra çok ağlayacaksın
zira bunlar bu düzeni devam ettirebilmek için
seviyeyi sürekli aşağıya
aşağıya
hep daha aşağıya çekmek zorundalar
afganistan ve pakistandan kamyonlarla adam taşıyorlar
sırf bu hedeflerine varabilmek için
ufak ufak
usul usul
çaktırmadan, hissettirmeden
günün birinde buranın da bir afganistan olduğunu
gördüğünde ne kadar geç kalmış olduğunu da anlayacaksın.

mesleği olmayan, işten anlamayan
ya tarikattan, ya da ocaktan geçinen hayta
sen kal burada
orada bir şey olamazsın
ne tarikat var, ne de yolunu bulabileceğin bir ocak
onların devletleride halkıda böyle şeyleri istemez yaşatmaz
kal burada
hem gidip bizi oralarda kötü tanıtma
hemde bir b*k olamazsın
ya inşaatta amele, ya çöpçü, ya bekçi
en sittiri b*ktan işleri yapacan
kal burada daha iyi iş bulursun.

gerisi hiç durmasın.......................................................

bunun "şovunu yapan"lar bana gülünç geliyor.

hepimizin kırmızı çizgileri vardır.

benim de, aşılırsa bu ülkeden gitmeme sebep olabilecek kırmızı çizgilerim var.

birçok insanın da bu "eşiği" farklıydı ve ülkeden gittiler. aralarından arkadaşlarım da var. veya beni ülkeden gitmek durumunda bırakacak şeyler bir başkası için ülkeden gitme sebebi olmayabilir.

yani herkesin olayı farklı...

ama bunun şovunu yapanlara gülesim geliyor.

"türkiye artık beni, x'i (kendi ismini veriyor) kaybetmiştir." falan diyenler... yani bir platformdaki bir "sanal arkadaş"ım bunu yapmıştı ve içimden gülmüştüm. *