türkiye'den defolup gitmek

bunun "şovunu yapan"lar bana gülünç geliyor.

hepimizin kırmızı çizgileri vardır.

benim de, aşılırsa bu ülkeden gitmeme sebep olabilecek kırmızı çizgilerim var.

birçok insanın da bu "eşiği" farklıydı ve ülkeden gittiler. aralarından arkadaşlarım da var. veya beni ülkeden gitmek durumunda bırakacak şeyler bir başkası için ülkeden gitme sebebi olmayabilir.

yani herkesin olayı farklı...

ama bunun şovunu yapanlara gülesim geliyor.

"türkiye artık beni, x'i (kendi ismini veriyor) kaybetmiştir." falan diyenler... yani bir platformdaki bir "sanal arkadaş"ım bunu yapmıştı ve içimden gülmüştüm. *

seneye belki.

her seferinde geri dönüyorum.
çünkü bu güzel ülkeyi "gerçekten" seviyorum.
umarım bir gün "biz bize" kalabiliriz, eskisi gibi.

son senelerde ısrarla cok ciddi zararlar goruyorum.
ciddi ciddi bu ulkeden gitmem gerektigi mesajı mı bu diye dusunuyorum son aylarda.

dayım mülteci kılığında amerikaya kaçtı adam durum atıp duruyor viskiler alkoller dayım pavyona mı düştü jigolo mu oldu noldu bu çocuk

yas onemlidir. gitmeden iyice dusunun.

bu tur kararlarda yeni hayata baslayacaginiz yerde kendi is ve mesleginizle gidiyosaniz 30-40 arasi yaslarda da gidilir fakat kendi isinizi yapmayacaksaniz ,baslarda “bi isler bulup kazanmaya baslayalim” fikriyle gidiyosaniz en gec 25-26 lardir. yoksa insana o ne is olsa yaparim zor gelir. erken yaslarda zor gelmiyor,enerjide var ama ilerleyen donemlerde zorlanirsiniz.
tabi herkesin icinde bulundugu durum farklidir buna gore de farklilik gosterir.

seçimlerin sonucunda girilen malum başlık.

kaynak, 9 ekim 2024

benim ısrarla mesajları alamadıgım sanırım.
git, burda sana hayat yok mu diyor, ne diyor?

yurt dışında oranın türkleri taciz ediyor, burda buranın türkleri.
enazindan burda üç beş güvenilir, koruyacak kimsemiz var.

bir aydır sigara içmiyordum. yeşil ay lan mq diyerek alkolü bile bırakmıştım. sagliksal etkilerini görünce bir daha bunları ağzıma sürmem dedim.
apo mektubu sayın önder sıfatları ile okununca yine başladım.
gitmesine giderim de bir yanım mıknatıs gibi buraya bağlı. anlamsız bir bağımlılık vatan sevgisi. neyini seviyorsun de açıklamamı iste cevap veremem. ne bileyim lan tüm rezilliklerine rağmen diyorum bunu.
bu ülkede yaşamayı zehir edenlerden alırız intikamimizi inşallah. bir gün elbet.

amin.

bi bitmediniz zamına koyim defolun gidin

sanırsınız abd, ingiltere, fransa, almanya, italya hepsi birleşmiş "bu muhittin bize niye gelmiyor? " diye bekliyorlar, buyursunlar gerçekten hangi ülke kabul edecek. lafı pratiğe döküp becerebilmek lazım. zannedilir ki 5 milyar doları var ve dünya da kendisini bekliyor ama umdukları dünya öyle değil.

önümüzdeki süreçte özellikle üst-orta sınıfa dahil olan kişilerde ve ailelerinde böyle bir eğilim olabilir. türkiye her ne kadar milyonlarca insanın mutsuz olduğu bir ülke olsa da imkanları ve fırsatları olanlara kaçış alanı avantajları sunabilen bir ülke. hala da öyledir.

özellikle eski türkiye döneminde iyi eğitim alabilen ve sınıf atlayıp iyi kazanabilen, aileden varsıl olma avantajına sahip olan ve bunu değerlendirebilen ve iktidar yandaşı olmadan da türkiye'de barınabilen kesimi etkileyen bazı gelişmeler yaşandı çok kısa zaman diliminde.

bunlardan birisi bolu'daki otel yangını. şu rahatsız edici görüntüleri görenler, bir de üstüne neredeyse hiçbir şey yapılmadığında ne düşünür acaba?

bir başkası da babası italyan annesi de sanatçı ve türk olan mattia ahmet'in öldürülmesi.

ayşe barım'ın gezi direnişi bahanesiyle tutuklanması. istanbul'daki on binlerce insan sadece bu nedenle göç etmeyi akla koyabilir. buna kardeşim de dahil. *

tüsiad yöneticilerinin açıklamarından sonra yaşanan olaylar da var.

bunların dışında chp'li belediye başkanlarına yönelik tutuklamalar, imamoğlu'nun baskı altına alınması var. gazetecilere yönelik baskı ve şiddetin yüksek seviyelere ulaşması...

cem yılmaz da ispanya barcelona'dan ev almış diyorlar. hem kendi emekliliğini hem de oğlunun geleceğini düşünmüştür muhtemelen.

***

türkiye'den artık böyle insanlar çıkmayacak. çıkanlar ve hala hayatta olanlar da birer birer gidecekler. sadece yöneticiler değil, toplumun çoğu da bunu istiyor. farkında değiller belki ama bunun bir önemi yok. hayat tercihlerden oluşur ve türk toplumu da yaptığı ölümcül hataların sonucuna katlanmak zorunda kalacak.

nereye ya çay koymuştuk.

kimseye kalın gitmeyin diyemem aynı şekilde gidin de diyemem. hayat sizin hayatınız. lakin defolup gitmek, sektir olup gitmek falan bunlar doğru ifadeler değil.
bizim insanımızda türkiye hariç tüm dünya cennet her ülkenin refah seviyesi uçuyor yanılgısı var.
avrupa'ya türkiye açısından değil kendi iç dinamiklerine göre baktığınız zaman çöküyor. üstüne artan bir sağ eğilim var. amerika da öyle. ki ben bir türk olarak türkiye dışında en kolay adapte olabileceğimiz ülkenin amerika olduğunu düşünüyorum bireysel mülkiyet haklarının genişliği açısından. lakin artık trump amca var. onu da geçiniz. dünyada bu iki bölge hariç bence türkiye her şeyine rağmen daha yaşanılası.
yani apo meselesi olsun, adalet sisteminin bozulması olsun, ekonomi olsun, eğitim olsun, halkın cehaleti ve artan dini yobazlık eğilimi olsun benim de çantayı toplayıp gidesim var. ama temel sorun şu ki gidecek yerimiz yok. gitsek bile oranın insanı kucagini açmış bizi beklemiyor.

ha çok gidecekseniz ve paranız da varsa kafanızı çalıştırıp afrika'ya veya savaşın bitimini bekleyip ukrayna'ya gidebilirsiniz. ekonomik fırsatlar bölgesi buralar. ama gidip de nasıl nefes alacağınızı bile kararlastirmis (sistemin oturmuş olmasını kast ediyorum) avrupa'ya gitmeyin. sizin max egitim seviyeniz orada muhtemelen fabrikada tekniker olmaya ve ortalama bir hayat sürmeye yetecektir ancak.

nereye gidiyon, avrupa tarihinin ikinci sağ merkezli siyasi dönüşümünü yaşıyo (1.si ikinci dünya savaşı öncesi), mülteci politikaları felaket türkiye tutmasa avrupa tampon mülteci ülkesinin engellediği bütün mülteci akını ile sosyolojik olarak sıçacak, ingiltere zaten hintli, afgan ve paki işgalinde, ruslar yukarıdan bastırıyor, amerika trump ile beraber absürt uygulamalara geçiş yapıyor.

asya'ya gideceğim desen çin yarın sabah kalkıp tayvan'a girdim dese oluşacak atmosferi hayal edebilecek yok ayrıca asya'da türk'üm diye gezin de bak bakalım nasıl ırkçılıklara maruz kalıyorsun.

japonya, irlanda, finlandiya, kanada gidilebilir gibi duruyor ama buraların neysseee ya gidin de görün ebenizin kızlık soyadını

rusya'ya gitsen orası daha soğuk, daha politik baskılı türkiye zaten. arabistana gitsen neeeysse içicen şarabı sevecen arabı.

bu gidicem diyen ağlaklar sosyal ve kültürel olarak avrupa'da almanya da yapamazlar, yapamıyorlar. gidin geri dönersiniz. doğduğun ülkede yapamayıp, korkup, kaçan insanlar gidip dışarıda mücadele edip, ayakta duracak aynneeennn

nereye gidiyorsun cane? ulan avrupa ülkeleri salak mı bizim gibi milyonlarca yabancıyı "buyur abee" diye içeri alsın. he doktoru, mühendisi, yazılımcıyı alır diyeceğim son zamanlarda türk üniversitelerinin prestij de yerlerde olduğu için bizden alacağına adam kat ve kat daha iyi eğitimlisini rustan, çin'den, hintliden alıyor zaten. kim giderse gider burada felaket zengin olup orada da yalıda, villada oturabilecek kesim. yoksa orta ve alt sınıf (sahi orta sınıf mı kaldı?) hasbelkader gidebilse dahi orada sığıntı statüsünde olacak.

bak almanlara adamlar bir milyon suriyeli aldı neredeyse adolf hitleri mezardan çıkarıp tekrar seçecekler. italyanlar musollini'nin torununa oy veriyor. türkiyede tahmin edilen on milyon bilmem kaç bin.

sözün özü ümmet olacağız diye kendi milletine ihanet edersen gider avrupa kemik atsın da kemireyim diye dolaşırsın. o da lütfedip alırlarsa, 2025 senesinde islamcılık türkiyede kendi milletine karşıt bir arapçılık alt türüne dönüştü. hala türkçülük şöyle böyle diyenler görünce insan daha iyi anlıyor mehmet akif ersoy gibi islamcılar nerede fesli gibi arapçılar nerede.

giden gitsin biz buradayız. bizim yolumuz dikenli ayağını seven gelmesin.