umut

atanamayan binlerce öğretmen adayının olduğu memlekette çalışıp atanabileceğini düşünmektir.

''yıllar insana çok şey kattığı gibi çok şeyi de alır götürür. insanlar gün gelir sahip oldukları bir çok şeyi kaybederler. evlerini, arabalarını, sevdiklerini kaybedebilirler. hatta bir savaşla yurtlarını kaybedebilirler. bunların hepsi ayrı ayrı travmalardır. ınsanlar işte bu ağır travmaları atlatabilecek gücü yalnızca bir şeyden alırlar:umutlarından. umudunu kaybeden insanınsa kaybedecek başka bir şeyi kalmamıştır.''

umut etmeyi bırakmayın sevgili dostlar.

hiç olmamalıydı.

kalbinin aklına oynadığı bir oyun. ve hiç, temiz ruhunun, niyetinin, saflığının karşılığını vermez sana. oyalama politikası güder anca. samimiyetine inanmıyorum.

"umut, koşup giderken bir sokağın köşesinde, daha kurşun havadayken vurulup ölmekti."

fakirin ekmeğidir. dibine kadar doğru bir tespittir.öyle olmasaydı kaos ve yıkım dünyayı çoktan teslim alırdı.

en büyük kötülüktür, çünkü işkenceyi uzatır.
nietzsche.

bir şeylerin güzel olacağına inanmak, ummak.



hakan mengüç

pandora nın kutusunda kalan son kötülük.

hayatımda her zaman birçok konuda işlerin kötü gideceği hissiyle yaşadım. hep işsiz kalacakmış, istediğim hiçbir şey olmayacakmış gibiydi. ama iki gün önce durup dururken içimi bir umut kapladı neden oldu nasıl oldu bilmiyorum. ama geleceğim çok aydınlık, her şey çok güzel olacak gibi hissediyorum. bir sürü plan yapıp gerçekleşeceğine ilk defa inanıyorum. bu gün bunu buraya ileride umutsuzluğa düştüğüm zamanlar olursa bu hissin ne kadar güzel olduğunu bana hatırlatması için not düşüyorum sadece. her şey çok güzel olacak, umutluyum. umarım herkes için böyle olur.

hiç bir şeyden umudum yok kalmadı artık. belki daha yolun başı ama bilmiyorum.

şekspir demiş ki: "acı geldiği zaman teker teker değil, cümbür cemaat gelir."
bazen öyle bîçare ve karamsar hissediyor ki kendini insan...
bir umut izi arıyor köşe bucak. insanın yarına dair umudu her daim diridir zaten.
diyor ya şarkıda: "yaprak döker bir yanımız. bir yanımız bahar bahçe."

bir nazım hikmet şiirinin adıdır.
en sevdiğim şiirlerden biridir.

kendi sesinden dinlemek isterseniz buraya bakabilirsiniz.

umut

işler atom reaktörleri işler
yapma aylar doğar güneş doğarken
ve güneş doğarken çöp kamyonları
ölüleri toplar kaldırımlardan
işsiz ölüleri aç ölüleri

işler atom reaktörleri işler
yapma aylar geçer güneş doğarken
ve güneş doğarken köylü aile
erkek kadın eşek ve karasaban
saban koşulu eşekle kadın
toprağı sürerler toprak bir avuç

işler atom reaktörleri işler
yapma aylar geçer güneş doğarken
ve güneş doğarken ölür bir çocuk
bir japon çocuğu hiroşima'da
on iki yaşında ve numaralı
ve ne boğmacadan ne menenjitten
ölür 1958'de
ölür bir japon çocuğu hiroşima'da
945'te doğduğu için

işler atom reaktörleri işler
yapma aylar doğar güneş doğarken
ve güneş doğarken tombul bir adam
yatağından çıkar dalgın giyinir
bugün kimi kime gammazlamalı
amirin gözüne nasıl girmeli

işler atom reaktörleri işler
yapma aylar geçer güneş doğarken
ve güneş doğarken zenci şoförü
ağaca asarlar yol kıyısında
gaz yağına bulayarak yakarlar
sonra kimi kahve içmeye gider
kimi saç tıraşı olur berberde
kimi dükkanını açar erkenden
kimi genç kızını öper alnından

işler atom reaktörleri işler
yapma aylar doğar güneş doğarken
ve güneş doğarken güneş doğarken
ve güneş doğarken mahpus kadını
kayışla masaya bağlı sırtüstü
çıplak memeleri al kan içinde
sorguya çekerler bir bodrumda
sorguya çekenler sigara içer
biri yirmisinde altmışlık biri
gömlekleri terli kollar sıvalı
ve kum torbaları elektrodlar

işler atom reaktörleri işler
yapma aylar geçer güneş doğarken
ve güneş doğarken gül yaprağına
uçak alanından sessiz pilotlar
h bombası yükler tepkililere

ve güneş doğarken güneş doğarken
otomatik silahlarla biçilir üniversitelilerle işçiler
ve akasya ağaçları bulvarın
pencereler balkondaki saksılar

ve güneş doğarken devlet adamı
konağına döner bir ziyafetten
ve güneş doğarken kuşlar ötüşür
ve güneş doğarken güneş doğarken
genç bir ana bebesini emzirir

işler atom reaktörleri işler
yapma aylar geçer güneş doğarken
ve güneş doğarken ben bir geceyi
bir uzun geceyi gene uykusuz
ağrılar içinde geçirmişimdir
düşünmüşüm hasretliği ölümü
seni memleketi düşünmüşümdür
seni memleketi ve dünyamızı

işler atom reaktörleri işler
yapma aylar geçer güneş doğarken
ve güneş doğarken hiç umut yok mu
umut umut umut
umut insanda

12 mart gecesi ve 13-14 mart
varşova şvider

insanı hayata bağlayan, karanlık gecelerde günün elbet ayacağını bilerek yıldızlara gülümseten his.

pandoranın kutusunda kalan son şey.

bir gün öleceğini bildiğin halde her gece uyudugunda tekrar uyanacağına inanmaktır umut.

mutluluktan alınmış bir miktar borçtur ünlü düşünüre göre.

bu ülkedeki belli kesimden olmayan insanlardaki gittikçe azalan duygu.

pandora kötülük dolu kabı getirip açtı. tanrıların insanlara bir hediyesiydi bu; dıştan bakıldığında güzel ,baştan çıkarıcı bir hediyeydi ve "mutluluk kabı" denmişti ona. sonra tüm kötülükler, canlı kanatlı varlıklar uçtular dışarıya: o gün bu gündür uçuşup dururlar ortalıkta ve gece gündüz zarar verirler insanlara. tek bir kötülük daha çıkamamıştı kaptan dışarıya: o sırada pandora, zeus'un isteğiyle kapatınca kapağı,kalmıştı o kötülük kabın içinde.şimdi mutluluk kabını her zaman evinde tutar insan ve bir hazinenin bulunduğunu zanneder bu kabın içinde; onun emrindedir hazine, uzatır elini canı istedikçe; çünkü bilemez. pandoranın getirdiği kabın kötülük kabı olduğunu ve geride kalan kötülüğün mutluluk veren en büyük şey olduğunu zanneder, umuttur o. zeus öteki kötülüklerden de fazlasıyla eziyet çeken insanın yaşamı kestirip atmamasını hep yeni eziyetler çekmeye devam etmesini istemişti. bunun için insanlara umudu verdi: aslında kötülüklerin en kötüsüdür umut, çünkü insanın çektiği eziyeti uzatır.

şu göğüs kafesimi genişleten umudum var oldukça, güzel günlere olan inancım hiç bitmeyecek…
-can yücel-

kitabın diğer sayfasındadır umut. her zaman öteki sayfayı çevirmeliyiz en azında cesaret etmeliyiz.