umut

güzel bir sabah kahvaltısı ağır bir akşam yemeğidir.

benim adım.

eskiden gücüne inanmazdım fakat sonradan hayati gücü olduğunu fark ettim.

olmadan hayat yaşanmaz hale gelir.
ayriyetten, bir insanın son kaybettiği şey umuttur.

"kötülüklerin en büyüğüdür. çünkü işkenceyi uzatır!.."

evcil hayvanı olanlar bilirler, onlar bir hayvan değil bir evlattır artık sizin için. ben ne yazık ki uzun zamandır evladımı vermemek için savaş veriyorum ama sonunun istediğim gibi sonuçlanmayacağini biliyorum. kendimi buna her ne kadar aliştirmaya çalişsam da alişabileceğim bir durum değil. çünkü bu sadece özlemekle ve kaybetmekle alakalı bir mesele değil. birini terk etmekle alakalı bir mesele. belki başkasi daha iyi bakacak, ama buna hiçbir zaman emin olamazsınız. acı çekip çekmediği, üzülüp üzülmediği düşüncesi sizi kahreder nefes almakta zorlanırsınız. şuan nefes almakta zorlanıyorum. daha da kötüsü keşke dilinden anlasam konuşsak, ne olduğunu ne hissettiğini bilememek çok daha zor. bir sürü belirsiz durum. en sevmediğim şey belirsizlik zaten. şuan geçici bir çözüm buldum ve buna rağmen çok acı çekiyorum. ilerde kalici olarak vazgeçmek zorunda kalirsam diye çok korkuyorum. daha da korkutucu olan en az benim kadar sevecek birini bulamama düşüncesi. umut şuan benim ihtiyacım olan şey. ufacık şeylere bile tutunmanın nasıl bir şey olduğunu biliyorum. bulabildiğin her alternatifi denemek, her yolu denemek. bir çok kişinin bir çok konuda umuda ihtiyacı var biliyorum. umut etmeyi bekleyen, buna ihtiyacı olan herkese şans diliyorum

bir murat net şarkısıdır.

yaşamak için tek motivasyon.

bu sabah şöyle küçücük bir umudum var. *

bu hayatta umut bazen tutunacağımız tek dal oluyor, bazen de yüzüne bakmıyoruz. aslında biraz turist gibi. mevsimi ve dönemleri var. biraz dönemine göre hareket ediyor gibiyiz.

zehirli bir tarafıda yok değildir. umut ettiklerimizden beklediğimizi alamadığımızda, merhaba hayal kırıklığı. welcome to the jungle. aslında dominonun ilk taşı gibi. bir yıkıldığı zaman gerisi sırayla geliyor.

umutlarımızı hayatımızın içindeki olay örgülerine bağlamalıyız. direkt kişilere umut bağladığımız zaman büyük bir ihtimalle sonu hüsran olarak bitiyor. insanlar yanıltıcı, umut gibi bir duyguyu insanlara bağlamamak gerekiyor. özellikle ikili ilişkilerimizde. bence umut ederken bile mantıklı olmalıyız.

umut etmek güzeldir. insanı hayata bağlayan etmenlerden biridir. kalplerimiz umut dolu atmalı her daim. umutlarımız ölürse geriye yaşamanın bir anlamı kalmıyor.

besleye besleye camış gibi oldu. bir faydası yok.

fucker'ın ekmeğidir.

kutsal kuran'da birçok ayette bahsedilir. örneğin:

15:55 "sana gerçeği müjdeledik, umudunu kesme" dediler.
15:56 "sapıtmışlardan başka rabbinin rahmetinden kim umut keser?" dedi

umut işkenceyi uzatır...

nazım hikmet'in muhteşem eserlerinden biridir.

umut umut hiç umut yok mu? umut insanda...

kemikten beter kırılır.

hayatında tek bir çıkar yolun yokken, utanmadan umut mu ediyorsun? her düştüğünde kalkacağını mı sanıyorsun? yok öyle bir şey. daha öncekiler düştükten sonra kalkmak mıydı, öyle mi sanıyorsun sen? bir basamak indin aslında o anlarda. artık inecek basamak falan yok. zemindesin. apaçık dünyadasın. her şey net, her şey imkansız, görmüyor musun? iyice bak.

her daim seni ayakta tutan bir kelime. yorulduğunuzda, pes ettiğinizde, üzüldüğünüzde, yalnız kaldığınızda, hayal kırıklığınızda, düştüğünüzde.......
size hayat veren ve tekrar ayağa kaldıran tek nacizane dostumuzdur.
umut çıkmadan can çıkmaz derler

duygu olan hali gelip geçicidir. ne yapacağını bilmeyen, ne istediğini bilmeyen bir insanın umut etmesi abesle iştigaldir. düşünsenize olduğunuz ve durduğunuz yerde bir umut besliyorsunuz. arkadaşlar kavak ağacı değiliz biz (keşke olsaydık severim kavak ağaçlarını ince, uzun, göğe doğru uzayan narin gövdeleri ve şık yaprakları vardır...) işte her neyse biz küçük bir kavak fidanı da değiliz, olduğumuz yerde duralım da yağmur yağsın üzerimize... kaldı ki bir ağaç bile su bulamadığında kökleri ile toprağın daha da derinliklerine iniyor diye biliyorum (teyitsiz bilgi) açalım dallar gibi olan kollarımızı da yağmur gelsin bir umut... bizde şuur var arkadaşlar... hiçbir şey kendi kendine gelmez. ne ev, ne araba, ne iş güç,kariyer, saygı, ne eş, çocuk, aile, sevgi... yapmak önemli ve aslolan. yapacağımız şey de doğuştan gelen eğilimlerimizin gerektirdiği şeylerle donanmış olarak gerçekleştireceğimiz şeylerdir.

eski sevgilimin adı. ne kendisini ne de ismini sevmem. böyle bir ihtimal dahi olması sıkıntı olurdu zaten