unutkanlık

404 not found. yok kardeşim yok, şükredin lan! hiçbir haltı unutmuyor bu kafa. ulan tek bir talentımız var, hıı hıı, talent, o da curse be. neyse, buna da çok şükürler, ya bu da olmasaydı değil mi, işe yaradığı da oluyor.

(bkz: asena)
(bkz: az ileriden dönecek)

iğrendiğim özellik.
bu özelliğe sahip insanları şu ara, bir bir hayatımdan şutluyorum. kimsenin özensizliğine, dikkatsizliğine tahammülümüz kalmamıştır. bir insana bir şeyi, ikinci kez anlatmak durumunda kaldıysam, bitmiştir. bahanelerini de, b12'lerini de skip ad.

kallavi edit: bir önceki tanımımla çelişmek pahasına.

algıda geçicilik.

harbi neydi bu ya?

şu an yüksek lisans tezimi tamamlayıp teslim etmem gerekiyor. o yüzden eteklerim tutuştu, makaleler kitaplar havada uçuşuyor. neyse dedim gece sabahlarım sonra yollarım. ofisten çıkarken de her şeyi topladım çıktım. eve geldim dedim biraz uyuyayım yarın çok uykusuz kalmayayım. yattım hayvan gibi uyumuşum, ama konu o değil. gece 12'de uyandım, kalktım kahve yaptım sigara falan içtim dolandım biraz. sonra masamın başına geldim, çantayı açtım. makaleleri, kitapları, bilgisayarın adaptörünü çıkardım. sonra çantanın laptop bölmesini açtım. boş. bilgisayarı ofiste unutmuşum. sabahlayıp tez yazcaktım ben. bilgisayarı unutmuşum. ama mouse ve adaptörü unutmamışım. tez yazmam lazım ve koca bilgisayarı unutmuşum. te allam.

kıssadan hisse, böyle önemli konularda bulut yedekli çalışın. buluttan açtım tabletten yazdım bitirdim bir bölümü çok şükür. bulut önemli.

insan için çok normal ve gerekli bir durumdur.
ya her şeyi hatırlıyor olsaydık?

bazen aşırı can sıkıcı bir durum.

kavga nedeni,hatirlayamamanın yalan söylemekle eşlestirilmesi ve kendini anlatamamak...canım çok sıkkın .. sanırım gökyüzünde herşey geriye gidiyor ,gene ay may tutuldu sanırsam bilemiyorum*.

yıllar yıllar önce. liseye başlamışım. kardeşime dedim gel sen de benimle. ben okuldayken akrabamızın iş yerinde durur orda oyalanırsın, ben okuldan çıkınca da gezer tozarız. küçüğüz ama hayaller büyük. beraber gittik, ben okula girdim. altı saat ders, tenefüsler, harala gürele akşam oldu eve geldim. babam kardeşimin elini tutmuş içeri giriyor. aa dedim ben onu unuttum. kızcağız da ben gelmedim diye ağlamış biraz. babamı arayıp çocuğu ona teslim etmişler. bendeki böyle bir unutkanlık seviyesi.

(bkz: b12 nedir ne işe yarar nerde bulunur)

bazı zamanlarda olmasını istediğim. bazende nadiren olmasına rağmen hiç olmadık yerde olası tutan rahatsızlık..

bence şart . yoksa ömür geçer mi?

geçmişte yaşadıklarımı bu rahatsızlıkla gidermek istiyorum ama pek mümkün olmuyor ne yazikki.

tanımını unuttum.

daha üç dört gün önce yaşadığım, az önce konuştuğumuz şeyi konuşma bitmeden hafızamdan silmiş olmamla ablam ve eniştemi şaşırtmama neden olan durum.
haftada iki defa kilidi içerde takılı unutup işe gitmişliğim mi dersiniz, kimliğimi, kartlarımı evde unutup şehir dışına çıkmam mı dersiniz. her yerde mütemadiyen bırakılıp geri dönülen zavallı telefonum da var tabi. evde bir yerden bir yere giderken yarı yolda ne için gittiğimi unutup hatırlamak için geri dönüp, onu unutup başka bir işe odaklanmışken hatırlayıp, hatırladığım şeyi yapıp dönünce ne iş yapıyordum ben yaa diye sorduğum bir döngü de var.
merak etmeyin ilaçlarımı unutmamak için baş ucuma koydum, neredeyse düzenli bir şekilde alıyorum :)

pek sık unutmağa başladım birçok şeyi. tabii bunda haftanın belli bir bölümünü leyla olmuş vaziyette geçirmemin de etkisi büyüktür.

sıkıntı, ayık kafayla yaptığım şeyleri de unutmam. hemen kısa bir örnek vereyim.
mi band 5 vardı bende, kordonunun clipsi kopmuştu, evde duruyordu öyle, dedim şunu tekrar takayım yürüyüş vs. yapınca iyi oluyor, haki bir kordon sipariş verdim, geldi, dedim gideyim de şarj edeyim koluma takayım.

+benim bileklik nerede?
-bana verdin ya, verim takacaksan?
+seninki nerede?
-kaybettim ya ben.
+hı doğru. iyi tamam. yok tak sen.
-bu ne?
+kordon ya. al bunu da, rengini değişirsin arada.

aklımdan öylesine çıkmış ki. tehey anam tehey.

sebebi şu da olabilir, ben o kadar çok şey için herkese al senin olsun diyorum ki, benim beyin kayda değer bir şey olarak algılamıyor olabilir. yine verdi pezevenk deyip geçiyordur.

çok zor ya. ben çok da korkarım, yaşlanıp çoğu şeyi unutmaktan. sık sık sudoku çözer hale geldim ama bu şey yakamı bırakmıyor.

2 dakika önce dedim ki "dur arniş, şu başlığa yazalım". sonra araya bir şey kaynadı ve ben başlığı aratmadan başka sayfaya girdim. şimdi hangi başlığa yazacağımı unuttum. olmayan aklım bulanıyor. hofff.

çözüm olarak not defteri işe yarıyor. telefona, sağa sola not alırım. elime yazmam. yazsam da siliniyor birkaç dakika sonra.

gittiğim yerleri hep unutuyorum. şu sokak şu cadde vs. hiçbirini hatırlamıyorum bazen. kafam hep başka yerlerde belki de ondan. hatta bazen devamlı geçtiğim yerleri bile bir anlık da olsa unutuyorum. yer yön bulmam bu yüzden zor oluyor sebebini bilmiyorum.

neyi, nasıl unuttuğunu hatırlamama durumu.

bir zamanlar çok iyi bir şey sanırdım, değilmiş. unutmak geçmişini, bir parçanı kaybetmektir. unutunca bir uzvun kesilmiş gibi ortada kalıyorsun. kan kaybetmiyorsun, zaman kaybediyorsun.